Doğan, Yusuf

Doğan, Yusuf

Name Variants

Dogan, Y.

Job Title

Prof. Dr.

Email Address

yusufdogan@artuklu.edu.tr

Main Affiliation

Department of Plant Protection / Bitki Koruma Bölümü

Scholarly Output

77

Articles

58

Citation Count

146

Supervised Theses

6 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 75

Determination of suitable nitrogen doses for growing second product maize (Zea mays L.) varieties in chickpea planting fields and its economic analysis
(AGRICULTURAL RESEARCH COMMUNICATION CENTRE, 2015) Doğan, Yusuf
The experiment was executed in three repetitions according to “The Split Plots in Randomised Blocks Design” in the 2013- 14 growing seasons. As material; commercial maize varieties Dekalp 5401, Dekalp 5783, Pioneer PR32T83 and Syncero were selected. Three nitrogen doses [0, 150, and 300 kg ha-1 (Ammonium nitrate)] and 80 kg ha-1 phosphorus (P2O5 : TSP: triple super phosphate) were used. According to the two year results, the highest seed yield was obtained with Syncero (9.527 kg ha-1) and Dekalp 5401 (9.491 kg ha-1), the lowest was provided with Dekalp 5783 (823.1 kg ha-1). In terms of the effect of nitrogen doses on seed yield, the highest value was obtained from 300 kg ha-1 application at 10.212 kg ha-1, the lowest value was obtained through the control plot (0 kg ha-1) at 7.844 kg ha-1. The economic analysis, showed that yield level increased as the dose raises. The highest revenue-generating dose was 300 kg ha-1 among the nitrogenous fertilizer applications. In this context, a profit of USD 2.87 was made in return for a cost of USD 1.00. As further doses should be applied for a net determination, it is difficult to estimate if this is the most profitable dose. Under the circumstances, however, it can be stated that the highest profitability is possible through this application (the 3rd).
Determining Irrigation Scheduling and Different Manure Sources of Yield and Nutrition Content on Maize (Zea Mays L.) Cultivation
(Corvinus University of Budapest, 2019) Dogan, Y.; Togay, N.; Togay, Y.; Doğan, Yusuf
The aim of this study was to determine the most suitable irrigation schedules and sources of manure for maize under Mardin ecological conditions. For this purpose, four sources of fertilizer and three irrigation schedules were applied in hybrid maize cultivar to find out their effects on the yield and yield factors in the years of 2014 and 2015. The study used a randomized complete block with split block design with 3 replications. In the study, significant differences were determined on traits at the level of 1% and 5%. The plant height, first cob height, cob length, number of seeds per cob, cob yield, 1000 seed weight, seed yield per unit, hectoliter, protein and oil ratio in seed, Mg, K, Fe, Ni, Cu, Zn, Mn, Na, Ca content of seeds were significantly influenced by irrigation schedules and sources of fertilizer for two years. The highest values were obtained from chicken manure with 9646 kg ha-1 in the first year and 11019 kg ha-1 in the second year, whereas the lowest values were obtained from control with 6363 and 6662 kg ha-1 for the first year and the second, respectively. But the difference between 180-80 kg N-P2O5 - ha-1 and chicken manure was not statistically significant in the second year. According to the irrigation schedules, the grain yield ranged between 6386-10678 kg/ha in the first year and 7575-12133 kg ha-1 in the second year. The lowest grain yield per area was from the four-irrigation application, whereas the highest values were obtained from the six-irrigation application. The results of the study showed that grain yield and nutrient level of corn seeds increased, depending on irrigation time and number. © 2019, ALÖKI Kft., Budapest, Hungary.
Türkiye'de Tescil Edilmiş Bazı Makarnalık Buğday (Triticum durum L.) Çeşitlerinin Mardin - Kızıltepe Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi
(2015) Yusuf Doğan; Muhammet Beşir Cetiz; Doğan, Yusuf
Bu araştırma, Mardin-Kızıltepe ekolojik koşullarında bazı makarnalık buğday çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada tescil edilmiş 15 adet makarnalık buğday çeşidi (Fırat-93, Şahinbey, Diyarbakır-81, Aydın-93, Zühre, Ceylan-95, Sarıçanak, Eyyubi, Artuklu, Güneyyıldızı, Altıntoprak, Selçuk-87, Harran, Fuatbey ve Amanos) kullanılmıştır. Deneme Mardin-Kızıltepe kuru şartlarda 2012-2013 ve 2013-2014 yetişme sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada kullanılan çeşitlerde bitki boyu 88.2-112.9 cm, başak uzunluğu 5.9-7.5 cm; başakta başakçık sayısı, 15.0-29.8 adet; başaktaki tane sayısı, 23.8-52.6 adet; tane verimi, 286.9-477.3 kg/da; bin tane ağırlığı, 37.3-47.1g; hektolitre ağırlığı, 77.1-82.6 kg; protein oranı, % 10.4-15.7 ve zeleny sedimantasyon testi 13.3-27.6 ml arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlara göre Mardin-Kızıltepe bölgesi için tane verimi bakımından Şarıçanak çeşidi, protein oranı bakımından Zühre ve hem tane verimi hem de kalite bakımından Sarıçanak, Artuklu ve Zühre çeşitleri ön plana çıkmıştır.
Investigating the Quality of Durum Wheat Landraces and Determination of Parents To Use in Breeding Programs
(Corvinus Univ Budapest, 2019) Kendal, E.; Eren, A.; Dogan, Y.; Oral, E.; Koyuncu, M.; Doğan, Yusuf; Eren, Abdullah
The study was conducted to evaluate the quality of durum wheat grain. For this reason, genetic resources are crucial for the identification of parents and the enrichment of the gene pool that can be used in the development of new varieties for better nutrition of people. For this purpose, 131 populations of landraces, 9 promising line and 5 new varieties were used. The experiment was set up in randomized blocks with 7 replications, according to the augmented (increased) experimental design in 2015-2016 growing season. In the study, we examined total nitrogen content, protein ratio, CIE (Commission Internationale Eclairage) wheat color analysis (L* brightness, b* jaundice, a* redness) of 145 genotypes of durum wheat seeds. According to analysis of variance, highly significant differences (P < 0.05 or P < 0.01) were determined for total nitrogen, protein content and CIE L* value, while differences were not significant for b* value and a* value. The superiority of the genotypes was determined by the first two principal components (IPC1 (principle component) and IPC2) in order to create a two-dimensional GT biplot. The sum squares of the first two components were accounted by 45.34% (PC1) and 40.03% (PC2) for genotypes. The GT (genotype x trait) biplot indicated that 9 (nine) sectors occurred among genotypes and quality parameters. On the other hand, three groups occurred among the quality parameters based on the genotypes. The scatter plot demonstrated that there is a high correlation between b* jaundice, and a* redness. The results showed that cultivars and more landraces have general adaptability for all quality parameters, while some genotypes (G79, G78), (G22, G102), (G3) and (G121, G5) showed specific adaptation for N (nitrogen), PC (protein content) and L*, a* and b* values, respectively. According to the biplot techniques, G36 came forward with the N, P and a* value and desirable landraces, G5 for b* value, G30 stable line for all quality parameters, while (G128, G61) and the majority of promising lines (L4, L6) did not come forward with any quality parameters. The results of the study indicated that the majority of landraces can be used as parents to improve the quality of durum wheat varieties. The study indicated that GT biplot can be used to evaluate the genotypes graphically to select the best genotypes for parents to use in breeding programs.
Ahlat Koşullarında Farklı Fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) Genotiplerinin Kalite ve Adaptasyon Özelliklerinin Belirlenmesi
(2025) Akdağ, Nazlı; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu çalışmada, belirlenen farklı fasulye (Phaseolusvulgaris L.) genotiplerinin kalite ve adaptasyon özelliklerini saptamak amacıyla Bitlis ili Ahlat ilçesi Saka köyünde 2022 yılı Haziran ve Ekim aylarında deneme ekimi gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 21 adet fasulye genotipi ve 5 adet standart çeşit materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Analizlerde kullanılmak üzere çıkış süresi, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bakla uzunluğu, bitkide tane sayısı, yüz tane ağırlığı ve tane verimi özellikleri saptanmıştır. Yapılan çalışmada, ortalama çıkış süresi 12 gün; bitki boyu 41,9 cm; ilk bakla yüksekliği 36,6 cm; bitkide dal sayısı 32.4 adet; bitkide bakla sayısı 22.18 adet; bakla uzunluğu 8,5 cm; bitkide tane sayısı 81.2 adet; yüz tane ağırlığı 35.6 g ve tane verimi 225.7 da/kg olarak bulgulanmıştır. Hat-20 fasulye genotipi 353.3 da/kg tane verimi ile araştırmada kullanılan en yüksek verime sahip genotip olarak tespit edilmiştir. Yine aynı türün Ahlat ekolojik koşullarına uygunluğu bulgular arasındadır. Çalışmada Ahlat ilçesinde kullanılan genotipler dışında türler test edilerek kullanılan çeşitler artırılmıştır.
Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan Şartlarında Yazlık Arpa Genotiplerinde Verim ve Bazı Kalite Kriterlerinin Araştırılması
(2017) Oral, Erol; Kendal, Enver; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf; Oral, Erol; Kendal, Enver
Bu araştırma 2009-2010 yetiştirme sezonunda Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan lokasyonlarında yağışa dayalı şartlarda yürütülmüştür. Denemede, materyal olarak ICARDA ve Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü' nden elde edilen 10 adet ileri kademede hat ile birlikte Şahin 91(iki sıralı) ve Vamıkhoca 98 (6 sıralı) çeşitleri kontrol amaçlı kullanılmıştır. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Varyans analiz sonuçlarına göre incelenen özellikler bakımından genotipler, lokasyonlar arasında ve genotip lokasyon interaksiyonlarında % 1 ve % 5 seviyesinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonunda farklı lokasyonlardan elde edilen ortalama sonuçlara göre; başaklanma süresi 92.0 ile 113.5 gün, bitki boyu 61.9 ile 85.0 cm, hektolitre ağırlığı 61.9 ile 70.9 kg/hl, bin tane ağırlığı 35.5 ile 44.0 g, tane verimi 140.9 ile 389.0 kg da-1arasında değişmiştir. Değişen çevre koşullarına bağlı olarak 1 ve 12 nolu hatlar araştırmada kontrol olarak kullanılan çeşitlere göre daha verimli oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca 8 nolu hat kalite kriterleri bakımından ön plana çıkmıştır. Bu araştırmada kullanılan ileri kademedeki hatlardan ümitvar sonuçlar elde edilmiş ve araştırmanın yürütüldüğü çevre koşullarında çeşit adayı olabilecekleri sonucuna varılmıştır
Diyarbakır Koşullarında Bazı Ekmeklik Buğday (Triticum aestivum L.) Genotiplerinin Tane Verimi ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi
(YYÜ TAR BİL DERG, 2013) Doğan, Yusuf
Bu çalışma, 25 farklı ekmeklik buğday hat ve çeşitlerin verim ve kalite yönünden Diyarbakır ekolojik koşullarındaki performansları incelenmek üzere 2004-2005 ve 2005-2006 üretim sezonlarında yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Denemede bitki boyu (cm), başaklanma süresi (gün), dekara tane verimi (kg), bin tane ağırlığı (g), hektolitre ağırlığı (kg) ve protein oranı (%) incelenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularda dekara tane verimi 514.5-820.9 kg/da-arasında değişmiş olup, en yüksek tane verimi 18 nolu genotipten, en düşük tane verimi ise 3 nolu genotipten (514.5 kg/da) elde edilmiştir. Kalite faktörü olan hektolitre ağırlığı bakımından en yüksek ortalama değer 81.8 kg ile 19 ve 24 nolu genotiplerden, protein oranı ise % 11.9 ile 1 nolu genotipten elde edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre yurt dışından temin edilen genotiplerin (9, 17, 18, 19 ve 24) parsel tane verimi bakımında ümitvar olduğu görülmüştür.
TESCİL ADAYI ARPANIN YENİ TESCİLLİ VE YAYGIN OLAN ÇEŞİTLERLE KARŞILAŞTIRILMASI
(2019) Kendal, E., Doğan,Y.; Doğan, Yusuf
Bu çalışma, tescil adayı arpanın yeni tescil edilmiş bazı çeşitler ile bölgede yaygın olarak hala ekilen eski bir çeşitle verim ve bazı kalite özellikleri bakımından kıyaslanmak üzere Diyarbakır ekolojik koşullarında 2014-2015 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Araştırmada, Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü deneme alanında yürütülmüştür. Çalışmada; tane verimi, başaklanma tarihi, bitki boyu, bin dane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı ve nişasta oranı gibi parametreler incelenmiştir. Varyans analiz sonuçlarına göre özellikler bakımından çeşitler arasında % 1 ve % 5 düzeyinde önemli farklılıklar tespit edilirken, tane verimi 426.6- 784.7 kg/da başaklanma tarihi 100.0- 124.0 gün, bitki boyu 123- 129 cm, bin dane ağırlığı 30.7-39.7 g, hektolitre ağırlığı 65.8-70.1 kg/hl, protein oranı % 12.7- 15.2 ve nişasta oranı % 68.3-69.8 arasında değişim göstermiştir. Çeşit adayı çeşitler arasında en yüksek tane verimine ulaşırken kalite kriterleri açısından ise Kendal ve Şahin 91 çeşitleri öne çıkmıştır. GT biplot tekniği ile yapılan analizde ise tane verimi bakımından Aday çeşit oldukça stabil olduğu ve diğer özellikler bakımından da tatminkar olduğu ve tescil sürecinde de başarılı sonuçlara sahip olduğundan dolayı HEVSEL ismi ile tescillenmiş ve ulusal patenti alınmıştır.
II. Ürün Mısır Yetiştiriciliğinde Farklı Gübre Kaynaklarının Verim ve Besin Elementleri İçeriğine Etkisi
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2022) Doğan, Serap; Doğan, Yusuf; Doğan, Serap
Bu çalışma, Mardin ilinin Artuklu ilçesine bağlı Göllü köyünde iki yıl süreyle 2015 ve 2016 yıllarında 2. ürün olarak (Haziran-Kasım dönemi) yürütülmüştür. Tarla uygulamasında ticari hibrit mısır çeşidi Dekalp 5401 (Ç1) ve Limagrain Helen (Ç2) materyal olarak kullanılmıştır. Deneme ‘‘Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller ’’deneme planına göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada, gübresiz kontrol parseli, standart ticari gübre (8 kg da-1 P2O5, 20 kg da-1 N), tavuk gübresi (1000 kg da-1), çiftlik gübresi (1500 kg da-1) ve solucan gübresi (1200 kg da-1) sırasıyla G1, G2, G3, G4 ve G5 olarak gruplandırılmıştır. Bu çalışmada tane veriminin yanında bazı makro (K, Na, Mg ve Ca) ve mikro (Fe, Cu, Zn ve Mn) elementlerin tanedeki içeriklerine bakılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; tane verimi en yüksek 1223 kg da-1 ile Ç1’in G2 (standart gübre) uygulamasında elde edilirken, K oranı Ç1’in G2 ve G5 uygulamalarında, Na oranı Ç1’de G2 ve Ç2’nin G4 uygulamalarında, Mg oranı ise her iki çeşidin G2 uygulamalarında, Ca oranı ise Ç2’nin G2 uygulamasında en yüksek oranlar elde edilmiştir. Demir (Fe) ve Zn oranı Ç1’in G3 uygulamasında, Cu oranı Ç2’in G2 ve G4 uygulamalarında, Mn oranı ise Ç1’in G2 uygulamasında elde edilmiştir. Tane verimi bakımından G2 uygulamasının başarılı olduğu, N, P, K, Ca ve Mg gibi makro elementler ile Fe, Cu, Zn ve Mn gibi mikro elementlerin içeriği bakımında G2 uygulamasının diğer organik gübre kaynaklarında önemli bir yere sahip olduğu kanaatine varılmıştır.
Araştırma makalesi/research article (original paper) Diyarbakır koşullarında bazı ekmeklik buğday (triticum aestivum l.) genotiplerinin tane verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi
(2013) Yusuf Doğan; Enver Kendal; Doğan, Yusuf
Özet: Bu çalışma, 25 farklı ekmeklik buğday hat ve çeşitlerin verim ve kalite yönünden Diyarbakır ekolojik koşullarındaki performansları incelenmek üzere 2004-2005 ve 2005-2006 üretim sezonlarında yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Denemede bitki boyu (cm), başaklanma süresi (gün), dekara tane verimi (kg), bin tane ağırlığı (g), hektolitre ağırlığı (kg) ve protein oranı (%) incelenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularda dekara tane verimi 514.5-820.9 kg/da-arasında değişmiş olup, en yüksek tane verimi 18 nolu genotipten, en düşük tane verimi ise 3 nolu genotipten (514.5 kg/da) elde edilmiştir. Kalite faktörü olan hektolitre ağırlığı bakımından en yüksek ortalama değer 81.8 kg ile 19 ve 24 nolu genotiplerden, protein oranı ise % 11.9 ile 1 nolu genotipten elde edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre yurt dışından temin edilen genotiplerin (9, 17, 18, 19 ve 24) parsel tane verimi bakımında ümitvar olduğu görülmüştür.