Mungan Kılıç, Fatma

Mungan Kılıç, Fatma

Job Title

Doç. Dr.

Main Affiliation

Department of Medical and Aromatic Plants / Tıbbi ve Aromatik Bitkiler Bölümü

Status

Current Staff

Full item page

Scholarly Output

25

Articles

15

Citation Count

0

Supervised Theses

0 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 22

Anatomy, palynology and seed micromorphology of Turkish rare Verbascum racemiferum Boiss. & Hausskkn Ex Boiss. (Scrophulariaceae)
(Dergipark, 2024) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat
Verbascum racemiferum Boiss. & Hausskkn ex Boiss. is a member of the Verbascum L. (Scrophulariaceae) genus known as "Sığırkuyruğu". It is an rare species that grows in Turkey which is a center of endemism for Verbascum species. In this study, the anatomical, palynological and seed micromorphological features of V. racemiferum, which is known to grow only in Mardin in the Southeastern Anatolia region, were investigated for the first time. In the root cross-section, the xylem elements occupy a considerable area. In the stem cross-section, the upper part of the epidermis cells is surrounded by a separate cuticle layer and the pith region covers a large area. The main vein of the leaf is shapped as collateral bundle. Idioblasts were observed in the leaves of V. racemiferum. Pollen grains of V. racemiferum are tricolporate-tricolpate, spheroidal; P/E ratio is 0.96 and exine ornamentation is reticulate. Seeds of V. racemiferum are brown and oblong-ovate to prismatic and alveolate. The apex is acute beak. The seed coat ornamentation is irregular polygonal cells, with densely and distinct vesicles. In addition, this study will be a reference to studies on the genus Verbascum.
Accumulation copper (Cu) in the Halimione portulacoides (L.) Aellen and Suaeda prostrata subsp. prostrata pall. taxa, spreading in Ayvalık saltern (Balıkesir-Turkey)
(Dergipark, 2020) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat; Ay, Güngör; Koçbaş, Fatma
The aim of this present study was to compare the level of copper (Cu) in the soils and different organs (root, stem, leaves) of Halimione portulacoides (L.) Aellen and Suaeda prostrata subsp. prostrata Pall. taxa which are widespread distribution in every locality of from Ayvalık saltern in Balıkesir. Each month samples were collected from determined seven stations, from soil dam surrounding saltern. Analyses were done by using Perkin Elmer Analyst 700 Flame Atomic Absorption Spectrophotometer (FAAS) device. The level of Cu in H. portulacoides (0.003-0.925 ppm) and S. prostrata subsp. prostrata (0.004-0.896 ppm) was observed to be quite different. Levels of copper in the soils were below the limits of the Turkey soil pollution control regulations standard (TSP, 24609). The levels of Cu were found in the soil in H. portulacoides was 0.862- 1.111 ppm, S. prostrata subsp. prostrata 0.858-1.111 ppm.
Mardin İlinde Yayılış Gösteren Yenilebilir Yabani Bitkilerin Sürdürülebilirliği
(Mardin Artuklu Üniversitesi Yayınları, 2022) Mungan Kılıç, Fatma
Yenilebilir bitki, genellikle doğal yetişen, usulüne uygun olarak toplanan, olgunlaşmış, mutfaklarda kullanılan, bazı organları ya da tamamı tüketilen bitki anlamına gelmektedir. Bu bitkiler, kırsalda kendi kendilerine büyüyen veya tarımı yapılan çok zengin bir çeşitliliğe sahip olduğu da bilinir (Kallas, 1996; Çetinkaya ve Yıldız, 2018). Yenilebilir otlar; sebze, meyve ve tahıl gibi insan sağlığı için önemli içerikleri olan ve besin olarak faydalanılan bitkilerdir (Varona, 2001; Çetinkaya ve Yıldız, 2018). Ülkemiz üç fitocoğrafik bölgeye (Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve lrano-Turanian) sahip olmasından dolayı zengin bitki örtüsüne sahiptir (Özhatay ve ark., 2005). Türkiye’de gelişmiş yabani bitki kültürünün varlığı, asırlardır bitki ve insan arasındaki ilişkiye dayanmaktadır. Özellikle Doğu Anadolu'da doğal olarak yetişen birçok yabani yenilebilir bitki toplanır ve gıda olarak tüketilir (Mükemre ve ark., 2015). Gıda elde etmek için tarımı yapılan türler 3.000 civarında iken, gıda olarak kullanılan yabani bitki tür sayısı 10.000’in üzerindedir. Yapılan bir çalışmada, Türkiye’de 140 adet bitki tıbbi olarak kullanıldığı tespit edilmiştir. Fakat mevcut duruma bakıldığında tedavi amaçlı kullanılan bitki 500 civarında olup, bu örneğin diğer ülkeler içinde geçerli olabileceğini düşünülecek olursa, dünya çapında tıbbi bitki sayısının 100.000 civarında olduğu düşünülmektedir (Baytop, 1999).
MARDİN İLİNİN TIBBİ VE AROMATİK BİTKİ POTANSİYELİ
(İKSAD YAYINEVİ, 2023) Mungan Kılıç, Fatma
Tıbbi ve aromatik bitkiler, çok eski zamanlardan bugüne kadar günlük hayatımızın ve kültürümüzün vazgeçilmez bir unsurudur. Dünyada yenilebilir tıbbi aromatik bitkilerin 10.000’den fazla olduğu tespit edilmiştir. Bu bitkilerin sağlık sektörü, kozmetik, gıda ve son zamanlarda gıda teknolojisi alanında antioksidan olarak kullanıldıkları belirlenmiştir. Tarih boyunca tıbbi aromatik bitkilerin ekim ve toplama işlemi devam etmiştir (Nohutçu ve ark. 2019). Tıbbi ve aromatik bitkilerin tohum, kök, yaprak, meyve, kabuk, çiçek ve hatta bitkinin tamamı; modern tıpta hastalıkların önlenmesi, tedavisi ve sağlığın sürdürülmesine yönelik eczacılığın temel malzemesi olarak kullanılmaktadır. Şifalı bitkilerin bünyesindeki aktif bileşikler doğrudan veya dolaylı terapötik etkiye sahip ve tıbbi ajan olarak kullanılmaktadır (Phillipson, 2001).
The anatomical properties of Salvia section (Lamiaceae) in central district of Mardin (Turkey) and their taxonomic implications
(Journal of advanced research in natural and applied sciences (Online), 2022) Mungan Kılıç, Fatma; Mungan Kılıç, Fatma
In this study, 4 Salvia species found in the Salvia section distributed in the Artuklu district of Mardin province were analyzed comparatively in terms of anatomy. Plant specimens of Salvia section were collected from 11 localities. Anatomical studies were performed on specimens preserved in 70% alcohol. Transverse sections taken from the roots, stems, leaves, and petioles of the species were examined under a light microscope for anatomical examination. The anatomy of S. bracteata, S. macrochlamys, S. suffruticosa, S. trichoclada species were examined. The S. suffruticosa species was examined in detail for the first time anatomically. The data obtained as a result of the researches were compared with the previous studies on the Salvia section. In anatomical examinations, it was observed that the root, stem, leaf, and petiole structures of the taxa were similar but shapes and measurements in addition to this the number of tissue layers and pith rows are different. Also anatomically analyses, it has been seen that hairiness formed a difference between some species. As a result of all these discussed data, the anatomical characters such as number of ray rows in root, number of collenchyma layers in stem, mesophyll structures in leaves, shape of midrib and number of vascular bundles in petiole, provide important taxonomic information.
TÜRKİYE’DEKİ ERİGERON L. (ŞİFAOTU) CİNSİ ÜZERİNE BİR DERLEME
(ISPEC, 2022) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat
Erigeron L. (Asteraceae-Papatyagiller) cinsi 400’den fazla tür içermekte ve başlıca Kuzey Amerika olmak üzere Kuzey Yarımküre’de yaygın olarak yayılış göstermektedir. Türkiye Florası’ nda ise 7 tür ve 4 alttür ile 11 takson (3’ü endemik) (E. acris subsp. acris L., E. acris subsp. pycnotrichus (Vierh.) Grierson, E. annuus (L.) Pers., E. atticus Vill., E. caucasicus subsp. caucasicus Steven, E. caucasicus subsp. venustus (Botsch.) Grierson, E. cilicicus Boiss. ex Vierh., E. daënensis Vierh., E. olympicus Schott & Kotschy, E. uniflorus L., E. zederbaueri Vierh.) doğal olarak yayılış göstermektedir. Türkçe bilimsel adı “şifaotu” olan cinsin ismi Erigeron Yunanca’dan türetilmiştir (Eri: early, erken; Geron:old man, yaşlı adam). Bitkiye bu isim çiçeklenmeden az sonra bitkinin meyvelerinde beyaz tüylerin görünmesi nedeniyle verilmiştir. Erigeron taksonları tek yıllık, iki yıllık ve çok yıllıktırlar. Genellikle taksonlar çok iyi dallanmış dik gövdeye, morumsu-beyaz veya kırmızımsı-beyaz renkli dilsi ve sarı renkli tüpsü çiçeklere sahiptirler. Kuru, dağlık araziler, dere kenarları ve otlaklar taksonların habitatlarını oluşturmaktadır. Çok sayıda Erigeron taksonu biyolojik olarak terpenoitler bakımından zengin uçucu yağlara sahiptirler. Yapılan araştırmalar sonucu bu uçucu yağların antibakteriyal, antifungal ve genotoksik özellikleri tespit edilmiştir. Erigeron taksonlarının başlıca içeriklerinin monoterpenler, seskiterpenler, polyasetilenik içerikler, diterpenoitler ve biyoaktif piron türevleri olduğu son yapılan çalışmalar ile tespit edilmiştir. Erigeron taksonları geleneksel tıpta tedavi edici olarak, hazımsızlık, bağırsak iltihabı, epidemik sarılık, idrarda kan görülmesi (Hematüri), ishal gibi hastalıklara karşı kullanılmaktadır. Bunun yanında yine halk arasında iç kanamalarda, diş eti, burun, akciğer, mide-bağırsak, mesane, böbrek, basur kanamalarında da tedavi edici olarak bitkiden yararlanılmaktadır. Ayrıca damarları daraltıcı, iltihapları önleyici, idrar söktürücü, selülit, gut gibi birçok hastalığın tedavisinde cinsin taksonlarından faydalanılmaktadır. Bu derlemede, Erigeron üyelerinin Türkiye’de yayılış gösteren taksonlarının taksonomik özellikleri ve tıbbi açıdan da kullanımları derlenmiştir.
Mardin İlinde Yayılış Gösteren Salvia L. Taksonları Üzerine Bir Araştırma
(masjaps.com, 2022) Mungan Kılıç, Fatma
Bu çalışmada, 2018-2020 yılları arasında Mardin’de yayılış gösteren Salvia cinsinin 4 seksiyonuna ait 10 (Salvia seksiyon: S. macrochlamys Boiss. & Kotschy, S. trichoclada Bentham, S. suffruticosa Montbret & Aucher ex Benth., S. bracteata Banks & Sol.; Hymenosphace seksiyon: S. multicaulis Vahl; Aethiopis seksiyon: S. syriaca L., S. montbretii Bentham, S. palaestina Bentham, Salvia brachyantha subsp. brachyantha (Bordz.) Pobed.; Hemisphace seksiyon: S. russellii Bentham) taksonun morfolojik özellikleri, habitat alanları ve tehlike kategorileri incelenmiştir. Bitkiler genellikle serpentin topraklar, yol kenarı ve yamaçlarda yayılış gösterirler. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı ve IUCN 2001 risk kategorilerine göre, taksonların hepsi geniş yayılışlıdır (LC). Belirlenen taksonların tümü İran-Turan fitocoğrafik bölgesinin elementidir. Bu çalışma, Türkiye’nin sahip olduğu biyolojik zenginliklerin tanınmasına, korunmasına ve konuyla ilgili yapılacak diğer çalışmalara da katkıda bulunulmuş olacaktır.
The anatomical characteristics of section Aethiopis (Lamiaceae) from Southeast, Turkey and their taxonomic implications
(Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 2022) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat
In this study, 4 Salvia species found in the Aethiopis section distributed in the province of Mardin in the Southeast of Turkey between the years 2018-2021 were analyzed comparatively in terms of anatomy. Transverse sections taken from the roots, stems, leaves, and petioles of the taxa were examined under a light microscope. S. brachyantha ssp. brachyantha, S. montbretii, S. palaestina, and S. syriaca taxa were analyzed anatomically. S. montbretii and S. syriaca species were analyzed in detail for the first time anatomically. In the anatomical examinations, it was observed that the root, stem, leaf, and petiole structures of the taxa were similar, but the shapes and sizes, in addition to the tissue layer and pith row numbers, were different. As a result, anatomical characters provide important information in the differentiation of species.
Traditional Uses of Medicinal Plants in Artuklu, Turkey
(Human Ecology, 2020) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat; Yıldız, Kemal
We conducted an ethnobotanical field study of traditional medicinal plants in 91 villages of Artuklu District among four ethnic groups: Turkish, Kurdish, Arabic, and Assyrian. We interviewed 365 elderly informants and recorded traditional uses of 85 identified botanical taxa, including four endemic species previously unidentified as medicinal plants: Arum rupicola Boiss., Gundelia mesopotamica Fırat, Alkanna trichophila Hub.-Mor., and Crocus leichtlinii (Dewar) Bowles. We gathered data specifically on medicinal uses of these taxa to determine the relative importance of the species surveyed and calculate the informant consensus factor (FIC) in relation to medicinal plant use. The highest use values were recorded for the species Teucrium polium L. (0.78), Urtica dioica L. (0.60) and Crataegus azarolus L., (0.59), while the highest FIC was for gynecological diseases (0.93).
A survey of heavy metal pollution in Ayvalık Saltern (Balıkesir-Turkey)
(Dergipark, 2021) Mungan Kılıç, Fatma; Kılıç, Murat; Ay, Güngör; Koçbaş, Fatma
In this study was determined concentration of Pb, Zn, Cu, Cd, Ni in Salicornia europaea L. and its growing soil which is naturally distributed in Ayvalık Saltern. Analyses were performed using by Flame Atomic Absorption Spectrophotometer (FAAS). Sampling took place between the June 2009 and May 2010 intervals on 8 stations that were determined on the soil barrier surrounding the Saltern. Root, stem and leaves parts of the plant and soil samples collected from the where plant samples were taken regularly from the each station for 12 months. In the S. europaea, Pb and Zn accumulation increased depending on the distance from the road, and a clear relationship was not obtained between Cd, Cu and Ni accumulation.