Şahin, Okan
Loading...
Name Variants
Job Title
Dr. Öğr. Üyesi
Email Address
Main Affiliation
Department of History of Art / Sanat Tarihi Bölümü
Status
Current Staff
Website
ORCID ID
Scopus Author ID
Turkish CoHE Profile ID
Google Scholar ID
WoS Researcher ID
Scholarly Output
6
Articles
3
Citation Count
0
Supervised Theses
2
6 results
Scholarly Output Search Results
Now showing 1 - 6 of 6
Article Mardin Bienalleri Üzerine Genel Bir Değerlendirme(2024) Şahin, OkanMardin Bienalleri 2010 yılında başlayıp günümüzde de sürmekte olan Türkiye’nin önemli şehir bienalleri arasındadır. Çağdaş sanat pratikleri aracılığıyla hem şehrin kendine özgü motiflerini hem de güncel problemleri ortaya koymayı hedefleyen etkinlikler serisi olarak diğer şehir bienallerinden ayrılan Mardin Bienalleri dönem dönem yaşadığı çeşitli zorluklara rağmen varlığını sürdürmektedir. Şehrin kendine özgü kültürel dinamiklerinden hareket alan Mardin Bienalleri, yerli ve yabancı sanatçıları bir araya getiren yapısı ve değişken kavramsal çerçeveleriyle butik bir bienal olma özelliğinden sıyrılmıştır. Çalışma, başlangıcından günümüze sürmekte olan Mardin Bienallerini estetik değerlendirmeler bağlamında, bienal metinlerinin kavramsal çerçeveleri yahut çeşitli yazar ve eleştirmenlerin değerlendirmeleri ışığında ele almayı amaçlamaktadır.Presentation Sandro Botticelli'nin Mitoloji Konulu Eserlerine Genel Bir Bakış(Ardahan Üniversitesi, 2019) Şahin, OkanAvrupa resim sanatında Erken Rönesans olarak bilinen dönemde üretimlerini gerçekleştirmiş olan Sandro Botticelli Rönesans ile birlikte başlayan köklü dönüşüm hareketinin önemli bir aktörü olagelmiştir. Botticelli’nin özellikle mitoloji konulu eserlerinde bahsedilen bu köklü dönüşümün nüvelerini okumak mümkündür. Bu çalışmalar Rönesans hümanizması ile mitolojik öğelerin sentezlendiği bir resim anlayışını ortaya koyar. 1445 yılında Floransa’da doğan ve asıl adı Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi olan fakat sanat tarihi literatüründe Il Botticello lakabıyla ya da Sandro Botticelli ismiyle bilinen sanatçı, bahsedilen lakabı aslında aile meslekleri olan kuyumculuktan almıştır. Botticelli aynı zamanda sanat yaşamına da kuyumculuk öğrenerek atılır. Fra Filippo Lippi’nin atölyesinde onun öğrencisi olarak çalışmaya başlayan Botticelli 1470 yılında kendi atölyesini kurar ve bu tarihler itibariyle ilk tablolarıyla Floransa çevresinde ün kazanmaya başlar. 1481 yılında Papa IV. Sixtus’un davetiyle Roma’da Sistine Şapeli’nin süslemelerinde diğer Rönesans sanatçılarıyla birlikte çalışmıştır. 1480-90 yılları arasındaki olgunluk döneminde ise Floransa’da Lorenzo di Medici’nin mesenliğinde en önemli eserlerini ortaya koyar. Bu çalışmalar çoğunlukla Rönesans’ın hümanist değerleriyle işlenen; bununla birlikte Ortaçağ sonrası dönem konularında ortaya konan bir dönüşümün nüvelerini barındırır. Bu konulardan en önemlisi Botticelli için şüphesiz mitolojidir. Özellikle Yunan sanatının ve kültürünün asli değerlerine dönüş vurgusu Rönesans sanatçıları için çok önemli bir olgudur. Botticelli de özellikle Yunan Mitolojisinin temel konu ve karakterlerini kendi Rönesans değerleriyle birleştirerek yeni bir resim anlayışı ortaya koyar. Resimlerinde özellikle mitolojiyi, sembolik ve ikonografik okumalarla düşündürecek şekilde işlemiş olması bahsedilen mitoloji konulu resimlerini Rönesans’ın yeni anlam örgüleriyle oldukça farklı bir anlayışla ortaya koyduğunu gösterir.Article Pierre Soulages Resminde Outrenoir (Siyahötesi) Kavramının Teorik Yapısı(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2023) Şahin, OkanPierre Soulages, Avrupa resminde yirminci yüzyılın ikinci yarısı itibariyle etkinliği hissedilen bir sanatçıdır. 1950’li yıllarda soyut dışavurumculuğa yakın gelişen Paris kökenli taşizm (tachisme – lekecilik) akımı içerisinde ismi anılan sanatçının resim tarzı, taşizmin lirik soyutlamacı anlayışı içerisinde şekillenmiştir. Sanatçının siyahötesi olarak tanımladığı resimleri ise geç dönemi olarak kabul edilebilecek olan 1980’li yıllar itibariyle başlayıp 2000’li yılların ortalarına dek süren ve siyah renk kullanımının yoğunluklu olarak hissedildiği bir resimleme anlayışı içerisinde şekillenmiştir. Siyahötesilik, Soulages resmi içerisinde sadece biçimsel bir yöntemi tanımlamaz. Bu yaklaşım Soulages’ın siyahı merkezde olarak kurguladığı geç dönem resimlerinin teorik şemasını da ifade eder. Bu çalışma siyahötesi kavramının Soulages resminde sözü edilen teorik çerçevesini ortaya koymayı amaçlayarak, siyahın ontolojisini bahsedilen teorik çerçeve bağlamında ele almaktadır.Master Thesis Anlam Gelişimi Açısından Çağdaş Sanatta Kare Formu(İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2015) Şahin, OkanBu çalışma, 20.yy’ın başında Modernizm’in iki önemli ressamı Kazimir Maleviç ve Piet Mondrian’ın kare ve ızgara uygulamalarının, Postmodernizm ve sonrasında Çağdaş Sanat içindeki örneklerle karşılaştırmalı olarak ele alınmasına odaklanarak; bu süreçte Modernizm sonrasında kare formu özelinde yaşanan anlamsal dönüşümü ortaya koyma önerisi sunar. Modernizm’in başında Süprematizm ve Yeni-Plastisizm akımları dahilinde bu akımların ana unsuru olan kare ve ızgara formu uygulamaların, yüzyılın ikinci yarısından itibaren biçimsel ve anlamsal noktada uğradığı bozumun çeşitli örneklerle aktarılması ve Postmodernizm sürecinde yeni fikir ve bağlamlarla birlikte yüzyıl başında Süprematizm ve Yeni-Plastisizm’in ele aldığı bağlamlardan uzaklaşması anlatılmaktadır. Kare formu dahilinde bu dönüşüm süreci plastik sanatlarda yaşandığı gibi aynı zamanda mimari ve şehir planlamacılığı noktasında da kendini gösterir. Böylece bu çalışma, plastik sanatlarda kare formunun geçirdiği evreleri inceleyerek, 20.yy’ın sonuna kadar yaşanan bu dönüşümü sunmayı amaçlar. Bu tez, bahsedilen tarihsel sürekliliği inceleyerek, Modernizm sürecinde Maleviç özelinde işlenen kare formunun ‘önce’si ve ‘sonra’sını aktarmayı amaçlayarak, hem bu tarihsel sürekliliği kare formu aracılığıyla göstermeyi; hem de Postmodernizm süreciyle birlikte tarihsel sürekliliğin kendisinin sorgulanışını ve bunun sonucunda yeni bir anlam önerisinin varlığını ortaya koymayı amaçlar.Doctoral Thesis Çağdaş Sanatta Siyaha Bakmak: Görme İhtiyacı-Anlamlandırma Sorunu(İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2023) Şahin, OkanBu çalışma Çağdaş Sanat içerisinde ve siyah renk özelinde şekillenen belli örneklerin ‘Görme İhtiyacı’ ve ‘Anlamlandırma Sorunu’ başlıkları dahilinde ele alınışına dönük bir araştırmayı kapsamaktadır. Özellikle Bilim Devrimi ışığında gelişen optik yasalar, hem yeni bir görme teorisinin oluşumunda hem de Barok Sanat içerisinde şekillenen sanat görüşü ışığında ortaya konan siyahların kullanımına doğrudan etki etmiştir. 19.yy.’ın başına kadar farklı sanat akımları içinde genellikle ‘görme ihtiyacı’ bağlamında şekillenen siyah, Modernizm süreciyle birlikte anlam tartışmaları odağında özneleşerek 20. yy. başı itibariyle bir ‘renk’ olarak ele alınmaya başlamıştır. Tez, siyahın sözü edilen özneleşme sonrası Çağdaş Sanat sürecine ilerlerken geçirdiği evrimleri ele alarak, ilgili sanatçılar ve örnekleri ışığında üstlendiği yeni pozisyonu ortaya koyar. Çağdaş paradigmalar bağlamında şekillenen siyahın rolü, Pierre Soulages ve Anish Kapoor’un kuramsal yapısını ortaya koydukları ilk halinden hareket alarak; Çağdaş Sanat’ta mekan özellikli değerlendirme, kültürel veya toplumsal muhalefet, heykel-enstalasyon bağlamında ontolojisi ve İlişkisel Estetiğin unsurlarıyla ortaya konmuştur. Çalışma, bu şekliyle siyaha Çağdaş Sanat’ta ‘biçim’ ve ‘anlam’ tartışmaları odağında çeşitli örnekler üzerinden bakmaktadır.Article Gnostisizm,Gül-Haç Ve Teozofi Işığında İki Kare Örneği: ''Koyu Karanlıklar''(Robert Fludd) Ve ''Siyah Kare'' (Kazimir Maleviç)(İstanbul Üniversitesi, 2019) Şahin, OkanSanat tarihi’nde ‘Nesnesiz Resim’ olarak tanımlanan Kazimir Maleviç’in ‘Siyah Kare’ isimli çalışması Modernizmin farklı bir boyutunu ortaya koyar. Natüralizmin sonlanışıyla birlikte non-figüratif resim anlayışı aynı zamanda reel dünyadan duyuüstü dünyaya geçişin de aracısı olmuştur. Bu eğilimin göstergesi olarak resim soyutlaşma ya da geometrik formlarla yeni gerçekliğin aktarılması şeklinde değişim göstermiştir. Bunun sonucu olarak Maleviç’in ‘Siyah Kare’ isimli çalışması, sanatçının kendi sanat diliyle aktardığı metafizik görüşün sunumu olarak bilinir. Tarihsel süreklilik açısından bakıldığındaysa duyuüstü dünyanın bir geometrik form olan ‘kare’ şekli aracılığıyla aktarımı aslında 20.yy.’dan çok daha önce başka bir kıtada fakat oldukça benzer bir dünya görüşüyle ele alınmıştır. İngiliz okültist, mistik, simyacı, bilim ve sanatla ilgilenen aynı zamanda hermetik anlayışın ışığında kurulmuş Gül-Haç okuluna bağlı öğretilerle yetişmiş olan Robert Fludd, 1617 yılında illüstrasyon olarak gerçekleştirdiği “Koyu Karanlıklar” isimli çalışmasında siyah bir kare örneğiyle kendi okült dünya görüşünü aktarmıştır. Bu çalışmada farklı yüzyıl ve coğrafyada yaşamış; fakat aynı geometrik form ve renk tercihiyle bahsedilen duyuüstü görüşü aktaran iki ismin, bu aktarımı neden ‘kare’ler aracılığıyla sundukları Gnostisizm, Gül-Haç ekolü ve teozofi ışığında aynı zamanda sanat tarihsel açıdan Modernizm öncesi/Modernizm ayrımı çerçevesinde aktarılmaya çalışılacaktır.
