Experiences of Young People Who Dropped Out of Secondary Education

Abstract

Eğitim sistemi içinde yer alırken, eğitimini tamamlamadan, eğitim sisteminden erken kopma okul terki olarak kavramsallaştırılmıştır. Okul terki bireysel açıdan olumsuz durumlara yol açtığı kadar toplumun gelişimi açısından da önemli sorunlara neden olmaktadır. Dünya genelinde okul terki problemine dayalı birçok çalışma bulunmasına karşın, ülkemizde bu alanda çalışma sayısı oldukça düşüktür. Bu çalışmada ortaöğretimde örgün eğitimi terk eden gençlerin deneyimleri ele alınarak, bu konudaki eksikliğin giderilmesi, yeni çözümler ve önerilerin oluşabilmesi açısından katkı sağlayacağı düşünülmüştür. Araştırma ortaöğretimi terk eden gençlerin, okul terk süreçlerini, okul terki sonrası yaşantılarını ve okul terk nedenlerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan fenomenolojik (olgu bilim) desen tercih edilmiştir. Bu amaç doğrultusunda açık uçlu yarı yapılandırılmış sorular yöneltilmiştir. Çalışma grubunu Diyarbakır ilinde örgün eğitimden ayrılan 10 genç ve gençlerin anneleri oluşturmuştur. Araştırmada örgün eğitimden ayrılma nedenlerine ilişkin bireysel, kurumsal, sosyal ve olağanüstü durumlar olmak üzere dört ana tema oluşturulmuştur. Ortaöğretimi terk eden gençlerin okul terk sürecinde aile, okul ve çevrenin rolü incelenmiştir. Okul terk sonrası yaşantıları ise çalışanlar, yaygın eğitime geçenler ve belirsizlik yaşayanlar olmak üzere üç başlık altında incelenmiştir. Araştırmada sonuçlar değerlendirildiğinde örgün eğitimden ayrılma nedenlerine ilişkin akademik başarısızlık, öğretim programı, akran grubu ve sosyal çevre etkisi en fazla belirtilen etkenler olduğu görülmüştür. Ayrıca araştırmada örgün eğitimden ayrılma nedenleri arasında pandemi ve deprem etkisi ortaya çıkmıştır. Ortaöğretimi terk eden gençlerin okul terki sonrası yaşantıları incelendiğinde ise büyük bir bölümünün belirsizlik yaşadıkları ve okul terk kararlarından pişmanlık duydukları sonucuna ulaşılmıştır.While taking part in the education system, early disengagement from the education system without completing education is conceptualized as dropout. School dropout causes important problems in terms of the development of society as well as causing negative situations for individuals. Although there are many studies based on the problem of school dropout worldwide, the number of studies in this field is quite low in our country. In this study, the experiences of young people who drop out of formal education in secondary education are discussed and it is thought that it will contribute to the elimination of this deficiency and the formation of new solutions and suggestions. The study aims to reveal the school dropout processes of young people who drop out of secondary education, their experiences after school dropout and the reasons for school dropout. Phenomenological (phenomenological) design, one of the qualitative research methods, was preferred in the study. For this purpose, open-ended semi-structured questions were asked. The study group consisted of 10 young people who dropped out of formal education in Diyarbakır and their mothers. In the study, four main themes were formed as individual, institutional, social and extraordinary situations regarding the reasons for dropping out of formal education. The role of family, school and environment in the dropout process of young people leaving formal education was examined. Post-school dropout experiences were analyzed under three headings: those who worked, those who transferred to non-formal education and those who experienced uncertainty. When the results of the research are evaluated, the reasons for leaving formal education are analyzed.