Subaşı, Kenan2025-02-152025-02-1520242147-76552149-4622https://doi.org/10.18506/anemon.1415302https://hdl.handle.net/20.500.12514/6548Masal ve anlatı birbirlerinden pek de ayırt edilemeyecek iki edebi terimdirler. Yapısal olarak birbirinin yerine geçebilmeleri de pekala mümkündür. Aslında anlatı masaldan daha geniş bir yelpazeye sahiptir. Bundan dolayıdır ki bazen masal yerine anlatı söylemini kullanmak fazla tuhaf kaçmayacaktır. Masal türü de bir anlatı olarak çok eskilere dayanmaktadır. Hatta günümüzdeki öykü türü, anlatı açısından daha girift bir hale getirilmeyip modernizm ve postmodernizm dönemlerinden geçirilmeden önce masal olarak anılıp çoğunlukla sade bir anlatı yapısıyla örülürdü. Fakat bu sadelik aslında anlatının temel sütunlarını barındırır ki kurgusal metinlerde bu sütunlar olmazsa olmazlardandır. Bu sütunları anlatıcı, karakter, olay, zaman ve mekân şeklinde adlandırmak mümkündür. Ve hiçbir anlatı bunlarsız olamaz. Bu anlatı esasına dayanarak biz de bu çalışmada Kürtçe masallarını anlatının dördüncü sütunu olarak belirttiğimiz zaman ve mekân olguları açısından değerlendirdik. Sonuç olarak Kürtçe masalların belirli bir zaman ve mekân tipolojisini ortaya çıkardık. Üzerinde çalıştığımız masalların seçiminde yöntem olarak Aarne-Thompson’un sınıflandırmasını esas alarak derlenip yayınlanmış Kürtçe masallar arasında anlatısal olarak zengin 18 masal seçtik. Bununla beraber bu masalların zaman ve mekân analizinde de Gerard Genette, Seymour Chatman û Marie-Laure Ryan’ın çalışmalarını esas aldık.10.18506/anemon.1415302info:eu-repo/semantics/openAccessFolklorArticle122411432N/AN/A0