Kanter, BeyhanKanter, BeyhanAy, SeyfettinDepartment of Turkish language and Literature / Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü2025-06-192025-06-192025https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=htlyhJG97gjBTPjAeWRhPo7eTVpTRKHOoN53-ubuC48IPPs9eoRaGqVz1uURGyYGhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/89882000 sonrası öykü yazarları arasında yer alan Mihriban İnan Karatepe, yayımlanmış dört öykü kitabı ve kitaplaşmamış 11 öyküsüyle üretken bir yazardır. Karatepe'nin öykülerinde kadın erkek ilişkileri, çocukluk ve çocuk bakışı, ölüm, aşk, ayrılık, yalnızlık, yabancılaşma ve yozlaşma, yüzleşme hesaplaşma, açlık, yoksulluk gibi pek çok tema irdelenir. Bireyi anlattığı öykülerinde toplumsalı, toplumsal olanda bireyi ele alan yazar içinde yaşadığı toplumun aynası olur. Ağırlıklı olarak kadın karakterlerle çocuk karakterlere yer veren Karatepe'nin öykülerinde gözlemlerine, yaşam tecrübesine dayanan öyküler yazdığı görülür. Kadını ve çocukları öykülerinde yoğun olarak ele alan yazar, kadın duyarlılığı ve büyüklerin dünyasına çocuk bakışıyla kendine özgü bir öykü evreni inşa eder. Öykülerinde yer alan kişiler kusur ve zaaflarıyla birlikte ele alınır. Karatepe, iki sayfayı geçmeyen kısa öyküleriyle yoğunluklu ve derinlikli öyküler yazar. Bireyin yaşadığı an'a yoğunlaşan yazar Çehov tarzı durum öykücülüğüne yakındır. Olaydan çok karakterin yaşadığı değişimi, çelişki ve tutarsızlıkları iç dünyaları üzerinden göstermeye çalışır. Onun öykülerinde zaman genellikle kronolojisi bozularak verilir. Mekân da kişilerin iç dünyasını aydınlatmaya yarayan unsurlarıyla dikkatlere sunulur. İlk öykü kitabından itibaren anlatma problemine odaklanan yazar, öykünün imkânlarını genişletmek için yenilik ve arayışlar içindedir. Bu bağlamda postmodernizmin anlatım tekniklerine başvuran yazar özellikle üstkurmaca ve metinlerarası ilişkilerinden yararlanır. Çeşitli dil oyunlarına da başvuran Karatepe, dili kullanmada titizlik gösterir. Karatepe de her yazar gibi içinde yaşadığı toplumun bir parçası ve aynası olduğundan onun öykülerine yansımış her olgu aynı zamanda insanla ilgilidir. Karatepe'nin öyküsünün kaynaklarını, içine doğduğu toplumu anlama arayışını tespit etmek aynı zamanda sosyal, kültürel ve tarihsel birikimi değerlendirmek, hayatın bütün alanlarında insanın toplumsal ve tarihsel köklerini aramakla aynı anlama gelmektedir. Bu çalışmada Karatepe'nin öyküleri yapı ve tematik açıdan incelenmiş; öykülerinde postmodernizmin yansımaları ile dönemin izleri açıklanmıştır.Mihriban İnan Karatepe, who is among the short story writers of the post-2000 era, is a prolific author with four published short story collections and 11 unpublished stories. In her stories, themes such as gender relations, childhood and the child's perspective, death, love, separation, loneliness, alienation and corruption, confrontation and self-examination, hunger,and poverty are examined. By portraying individuals in her stories, the author also reflects on society, acting as a mirror to the world she inhabits. Karatepe predominantly features female and child characters in her stories, where it is evident that she writes based on her observations and life experiences. By intensively focusing on women and children in her narratives, the author constructs a unique story universe through a female sensibility and a child's view of the adult world. Her characters are portrayed with all their flaws and vulnerabilities. Karatepe crafts compact yet profound stories, rarely exceeding two pages.. The author focuses on the moment experienced by the individual, leaning toward Chekhovian situational storytelling. She attempts to demonstrate the changes, contradictions, and inconsistencies experienced by the character through their inner worlds rather than the events themselves. In her stories, time is often presented with a disrupted chronology. The setting also shines a light on the inner worlds of the characters with its corresponding elements. From her first collection, the writer has concentrated on the problem of narration, seeking innovations and explorations to expand the possibilities of the short story. In this context, she employs the narrative techniques of postmodernism, particularly benefiting from metafiction and intertextual relationships. Karatepe also engages in various linguistic games and demonstrates meticulousness in her use of language. Since Karatepe, like every author, is a part of and a reflection of the society she lives in, every phenomenon reflected in her stories is, at the same time, related to humanity. Exploring the roots of Karatepe's stories and her quest to understand the society she was born into also entails examining the social, cultural, and historical heritage, as well as tracing humanity's societal and historical foundations across various aspects of life. This study examines Karatepe's stories, in terms of structure and thematic elements; it also elucidates the reflections of postmodernism and traces of the era within her stories.trTürk Dili ve EdebiyatıTurkish Language and LiteratureMaster Thesis342932236