Kazdal, Melıh2025-06-192025-06-1920242146-4936https://doi.org/10.31679/adamakademi.1573096https://search.trdizin.gov.tr/en/yayin/detay/1291062/irans-security-strategy-balancing-defensive-deterrents-and-offensive-proxy-warfarehttps://hdl.handle.net/20.500.12514/8933Bu çalışmanın amacı, İran’ın güvenlik stratejisine vekalet savaşının nasıl entegre edildiğini tespit etmektir. Çalışmanın temel argümanı, İran’ın güvenlik stratejisinin üç temel sacayağına sahip olduğudur: Balistik füze cephaneliği, nükleer program ve vekâlet savaşı kullanımı. İlk iki unsur doğası gereği daha çok savunmacı özellik taşırken, vekâlet savaşı saldırgan ve/ya ileri savunma bileşenlerini içermektedir. İran, vekil grupları aracılığıyla Ortadoğu’daki birçok çatışma noktasına aktif bir şekilde müdahale etmektedir. Vekil grupların konuşlandırılması, İran’ın mesafeyi koruyarak ve kendi hedeflerini takip ederek çatışmalar üzerinde nüfuz sahibi olmasını sağlamaktadır. Sonuç olarak, vekâlet savaşı bu üçlü stratejinin diğer iki unsurunu da güçlendirmektedir. Ayrıca tarihsel açıdan bakıldığında, İran’ın güvenlik stratejisindeki bu üç unsurun kökleri Şah Muhammed Rıza Pehlevi dönemine kadar uzanmaktadır. Bu durum İran’ın güvenlik politikalarında 1979 İslam Devrimi’nin neden olduğu değişim ve dönüşüme rağmen bir sürekliliğin olduğunu ortaya koymaktadır. Bu süreklilik, çalışmada bahsedilen güvenlik stratejisindeki üç sütunun etkinliğini arttıran uzun süreli politik kalıpların oluşmasına katkıda bulunmaktadır.en10.31679/adamakademi.1573096info:eu-repo/semantics/openAccessArticle142303319N/AN/A1291062