Browsing by Author "Biçer, Behiye Tuba"

Now showing 1 - 2 of 2

Evaluation of yield and yield components of some Turkish maize landraces grown in south eastern Anatolia, Turkey by biplot analysis
(2019) Kızılgeçi, Ferhat; Albayrak, Önder; Yıldırım, Mehmet; Akıncı, Cuma; Biçer, Behiye Tuba
Maize has comparatively high genetic diversity. Thus, we evaluated yield and yield traits on 92 maize landraces collected from Black Sea and Marmara Regions of Turkey and investigated three maize hybrids for yield and some morphological traits under Diyarbakir conditions in 2016 growing season. Mean value of plant height varied between 131-270 cm among maize landraces, 62.33-177cm for first ear height, 13.07- 24.70 mm for stalk thickness, 9.04-22 cm for ear length, 10.70-44.16 mm for ear diameter, 7.33-16.80 for row number of ear-1 , 10-44.60 for the number of kernels in row-1 , 16.43-27.46 mm for rachis diameter and 1387-18226.7 kg ha-1 for grain yield. According to our finding of the hybrid and the local maize genotypes, the grain yield, the number of grains in the cob and the weight of the cob, plant height, and number of rows were collected in the single group in the biplot chart. DZM-194-2 and DZM-11 local maize genotypes were found more stable for all investigated traits. DZM-7, DZM 194-2, DZM-11 and DZM-222-4 genotypes shown superiority to other genotypes in terms of grain yield.
Mısır Islahında Dihaploid Teknolojisi ile Saf Hat Geliştirilmesi
(2023) yıldırım, Mehmet; Albayrak, Önder; Bayhan, Merve; Özkan,Remzi; Akıncı, Cuma; Kızılgeçi, Ferhat; Biçer, Behiye Tuba
Klasik mısır ıslahında ıslah süresinin uzun olması, yüksek mali finans ve iş gücü gerektirmesi yeni hibrit çeşit geliştirmede özellikle küçük ve orta ölçekli ıslah kuruluşlarının mısır ıslahı yapmasını güçleştirmektedir. Bu bariyeri kırmak için son yıllarda uygulamaya konan in vivo haploidi tekniği yukarıda sayılan avantajlarının yanısıra seleksiyon etkinliğini artırmakta, tam homozigotluk sağlamakta, moleküler marker tekniklerinin uygulanması için uygun saflık sağlamaktadır. Bu çalışmada induser kullanarak in vivo maternal haploid bitki elde etme yönteminin mısır ıslahında kullanılma potansiyeli araştırılmıştır. Çalışmada kendilenmiş hat elde etmek için Karadeniz Bölgesi yerel mısır popülasyonları ve haploid bitki elde edilmesinde tozlayıcı olarak RWS ve RWK-76 induser (indirgeyici) genotipleri materyal olarak kullanılmıştır. Çalışmanın kromozom katlama, tohum çoğaltımı ve bitki yetiştirme işlemleri Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü laboratuvar, sera ve deneme arazisinde 2016, 2017 ve 2018 yıllarında yürütülmüştür. DH hatlar 3 adet ticari hibrit çeşidiyle melezlenmiş ve bu melezleme sonucunda 9 melezde tekerrürlü deneme kuracak kadar tohum elde edilmiştir. 2018 yılında DH hatlardan elde edilen test melezleri 3 tekerrürlü olarak tesadüf blokları deneme desenine göre ekilerek yetiştirilmiş ve bazı tarımsal özellikler yönünden değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre başta tane verimi olmak üzere bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, gövde çapı, yaprak eni ve SPAD, koçan ağırlığı, koçan boyu, koçan çapı, koçanda sıra sayısı, koçan sırasında tane sayısı ve uç boşluk uzunluğu, sömek çapı, koçanda tane ağırlığı özellikleri yönünden standart çeşitleri aşan DH melez kombinasyonları saptanmıştır. İn vivo haploid bitki elde etme yönteminde başarıyı en çok düşüren aşamanın DH bitkilerin kendilenmesi aşaması olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada mısır ıslahında bir bütün olarak başarıyla kullanılabileceği ortaya konmuştur. Yerel mısır çeşitlerimizin hem bu yöntemin uygulanmasına uygun olduğu hem de ıslahta doğrudan anaç olarak kullanmak için uygun genotipik potansiyele sahip olduğu belirlenmiştir. DZ-M-13 x Gariz, DZ-M-56 x Elioso, DZ-M-67 x Elioso-1 ve DZ-M-67 x Excel-1 DH melezleri tane verimi bakımından öne çıkan genotipler olmuşlardır. Ayrıca test melezlerinde incelenen özellikler arasında tane verimi ile bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, koçanda tane sayısı ve koçan ağırlığı arasında pozitif ve önemli korelasyon ilişkileri saptanmıştır.