İLK HAÇLI SEFERİNE KARŞI ULEMA SINIFINDAN TEPKİLER

Abstract

Papa Urban’ın çağrısı ile 1095’te başlayan Haçlı seferleri, ilk aşamada İslam dünyasında yerel ve cılız sayılabilecek bir direnişle karşılaşmıştır. Gelişmelerden rahatsızlık duyan bazı İslam âlimleri bu durumu önce şiirleriyle daha sonra hilafetin merkezi olan Bağdat’ta fiili protesto eylemlerinde bulunmak suretiyle, ümmet bilincini harekete geçirmeye çalışmışlardır. Bu çalışmada Müslümanların şehir olarak üçüncü kutsalı kabul edilen Kudüs’ün Haçlı istilasına uğramasına ve gerek bu istilada ve gerekse diğer İslam topraklarında yaşanan soykırım mesabesindeki katliama sessiz kalan İslam dünyasını uyandırma çabası güden bazı alimlerin yazdıkları şiir, kitap ve fiili protestolarına yer verilmiştir. Öz olarak çalışmamız; Birinci Haçlı seferi sonrası İslam dünyasında yaşanan umursamazlık ve iç çatışmalara karşı, ulemanın hem fiili hem de yazılı metinlerle verdiği tepkiyi kapsayacaktır.

The Crusades, which started in 1095 with the call of Pope Urban, encountered a resistance that could be considered local and undersized in the Islamic world. Some Islamic scholars, who are uncomfortable with this, have attempted to mobilize this awareness with their poems, first by going to Baghdad, which is the center of the caliphate, and by carrying out actual protest actions. In this study, the poems, books and de facto protests written by Muslims who tried to wake up the Islamic world that remained silent in the Crusader invasion of Jerusalem, which was accepted as the third blessing of the city, and in the genocide struggle both in this invasion and in other Islamic lands, were included. In essence, our work; It will include the reaction of the ulema to both the actual and written texts against the indifference and internal conflicts in the Islamic world after the First Crusade.