Hokey milli takımı sporcularının sakatlanma sıklıkları, türleri ve en sık sakatlanma yaşadıkları bölgelerin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma hokey milli takımı sporcularının sakatlanma sıklıkları, türleri ve en sık sakatlanma yaşadıkları bölgelerin incelendiği kesitsel bir araştırmadır. Araştırma amacına yönelik yeterli katılımcıya ulaşabilmek için 2002 yılından itibaren hokeyde milli sporcu olan aktif kişiler örnekleme dahil edilmiştir. Araştırma kapsamında milli sporcuların sakatlanma sıklıkları, türleri ve en sık sakatlanma yaşadıkları bölgelerin tespiti için araştırmacı tarafından Sakatlık Bilgi Formu oluşturulmuştur. Araştırmaya katılan kişiler 40 kadın ve 45 erkek olmak üzere toplam 85 kişiden oluşmaktadır. Katılımcıların en yoğun olduğu yaş grubu 18-21 yaş aralığında 42 kişi şeklinde görülmektedir. Katılımcıların %61,2'sini lisans mezunları oluşturmaktadır. Katılımcıların %20'si olan 17 kişi antrenmanda ve %22,4'ü olan 19 kişi müsabakalarda sakatlanma yaşamış olup %57,6'sı olan 49 kişi sakatlanma yaşamadıklarını belirtmiştir. Araştırmaya göre %9,4'ü olan 8 kişi sakatlanma türü olarak en fazla burkulma yaşadıklarını belirtmişlerdir. Sporcuların %16,5'i olan 14 kişi en fazla sakatlanma yaşadıkları bölge bacak olmuştur. Sporcuların en fazla sakatlanma yaşadıkları faktör; erkeklerde %20,0'ı olan 9 kişide rakibin darbesi, kadınlarda %15,0'ı olan 6 kişide zemin kaynaklı olduğu belirtilmiştir. Katılımcıların sakatlanma sonrası en fazla %29,4'ü olan 25 kişi 3 ve üstü antrenman ve %25,9'u olan 22 kişi 1 müsabaka kaçırdıklarını belirtmişlerdir. Sonuç olarak hokeyde yaş ve eğitim durumları yükseldikçe sakatlanma oranı artmaktadır. En fazla sakatlanmanın rakibin darbesi ve zemin kaynaklı olduğu görülmüştür. En fazla sakatlanmanın bacak bölgesinde yaşandığı belirlenmiştir. Sonuç olarak; branşa özgü en çok kullanılan ve sakatlık yaşanan kas gruplarının kuvvetlendirilmesi, ülke genelinde hokey sahalarının modernize edilmesi ve koruyucu ekipman kullanımının yaygınlaştırılması ile sakatlanma riski minimize edilebilir.This research is a cross-sectional study examining the injury frequencies, types and the regions where they are most frequently injured by the national hockey team athletes. In order to reach enough participants for the purpose of the research, active people who have been national athletes in hockey since 2002 were included in the sample. Within the scope of the research, an Injury Information Form was created by the researcher to determine the frequency, types and regions of injury of national athletes. The participants in the research consisted of 85 people, 40 women and 45 men. The age group with the highest number of participants is 42 people between the ages of 18-21. %61.2 of the participants are undergraduate graduates. 17 people, who are 20% of the participants, have experienced injuries in training, and 19 people, who are %22.4, have experienced injuries in competitions, and 49 people, %57.6, have stated that they have not experienced any injuries. According to the research, 8 people with %9.4 stated that they experienced the most sprain as the type of injury. 14 people, %16.5 of the athletes, had the most injuries in their legs. The factor in which athletes experience the most injuries; It was stated that 9 people with %20.0 of men were hit by an opponent, and 6 people with %15.0 of women were ground-borne. After injury, %29.4 of the participants stated that they missed 3 or more training sessions and 22 people, %25.9, stated that they missed 1 match. As a result, the rate of injury increases as age and educational status increase in hockey. It was observed that the most injuries were caused by the opponent's blow and the ground. It was determined that the most injuries occurred in the leg region. In conclusion; The risk of injury can be minimized by strengthening the most commonly used and injured muscle groups specific to the branch, modernizing the hockey fields throughout the country, and extending the use of protective equipment.