Browsing by Author "Şeker, Uğur"

Now showing 1 - 5 of 5

Adm and Sflt-1 Expression in Placentas With Gestational Diabetes Mellitus
(2023) Söker, Sevda İpek; Aşır, Fırat; Deveci, Engin; Arslan, Necat; Kaplan, Özge; Şeker, Uğur; Başaran, Süreyya Özdemir; Department of Basic Medical Sciences / Temel Tıp Bilimleri Bölümü; 10. Faculty of Medicine / Tıp Fakültesi; 01. Mardin Artuklu University / Mardin Artuklu Üniversitesi
Amaç: Bu çalışmada gestasyonel diyabetes mellitusta (GDM) vasküler regülasyonda rolü saptanan iki yeni protein olan Adrenomedullin (ADM) ve soluble fms-benzeri tirozin kinaz (sFlt-1)’in ekspresyon seviyelerini incelemeyi, hastalığın histopatolojisinde bu proteinlerin ekspresyon seviyelerini karşılaştırmayı ve bu proteinlerin ekspresyon yoğunluğunun hastalıkla korelasyonunu gözlemlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 20 Normotansif ve 20 GDM’li plasenta örneği alındı. Histolojik takip yöntemiyle takip edildi. Bu dokulardan 5µm kalınlığında kesitler alınarak Hematoksilen-Eozin, Periodic Acid Schiff (PAS) boyamaları yapıldı. İmmunünohistokimyasal olarak ADM ve sFlt-1 antikorları çalışıldı. Bulgular: GDM grubunda; kök villuslarındaki kan damarlarında dilatasyon ve konjesyon, endotel hücrelerinde hiperplazi görüldü. Villusların dış kısmındaki sinsitiyal köprülerde artış, mononükleer hücre infiltrasyonu, maternal bölgedeki desidual hücrelerin bazılarında piknotik nükleuslar ve sitoplazma kaybı izlendi. İmmunohistokimyasal incelemede villusların sitotrofoblast ve sinsitiyotrofoblast hücrelerinde ve sinsitiyal düğümlerde negatif ADM ekspresyonu vardı. Küçük villusların bazı sitotrofoblast hücrelerinde, damar endotel hücrelerinde ve desidual hücrelerde pozitif ADM ekspresyonu görüldü. GDM grubunda sFlt-1 ekspresyonu endotel hücrelerinde, mezenşimal bağ doku içindeki bazı Hofbauer hücrelerinde, desidual hücre nükleuslarında ve membranlarında pozitif olarak gözlendi. Sonuç: Desidual hücre membranlarında, sitotrofoblastlarda ADM pozitif ekspresyon gösterdiğinden ADM’nin glikoz yoğunluğunun belirlenmesinde ve bununla ilişkili olarak insülin regülasyonunda önemli bir düzenleyici olabileceğini düşündürmüştür. Yine sFlt-1’in maternal ve fötal bölgelerdeki endotel hücresi üzerindeki etkileri ve Hofbauer hücrelerindeki ekspresyonu, anjiyogenik etkide bu molekülün anahtar rol alabileceği kanısını uyandırmıştır.
Deneysel Diyabetik Ratlarda İnsizyonel Yara İyileşmesinde Aloe Vera’nın Etkinliğinin Mmp-1 Ve Timp-1 Yönünden İncelenmesi
(2023) Seyrek, Rohlat; Başaran, Süreyya Özdemir; Soker, Sevda; Kaplan, Özge; Aşır, Fırat; Deveci, Engin; Şeker, Uğur; Department of Basic Medical Sciences / Temel Tıp Bilimleri Bölümü; 10. Faculty of Medicine / Tıp Fakültesi; 01. Mardin Artuklu University / Mardin Artuklu Üniversitesi
Purpose: The aim of this study is to investigate the healing aspect of aloe vera in diabetes mellitus, which inhibits wound healing. Materials and methods: Diabetes model was created with streptozotocin. At the end of the 14-day experiment, blood glucose was measured from the tail vein of animals in all groups and blood was taken from the heart and sacrificed. Histopathology and immunohistochemical statistics and evaluation were performed. Results: Pycnosis and degeneration of epithelial cells were observed in diabetes groups. Leukocyte infiltration in the dermal papilla, degeneration of collagen fibers and an increase in the extracellular matrix were observed. It was observed that the epithelial layer in the aloe vera group was histologically close to the control group. It was observed that decreased inflammation in the dermal papilla and decreased in organized collagen fibers and vessel dilatation were observed. In the control group, MMP-1 and TIMP-1 expression were positive in the epidermis and dermis layers. In the diabetes group, weak expression of MMP-1 and TIMP-1 was observed in cells in the epidermis and dermis. The expression of MMP-1 and TIMP-1 in the surface epithelium in the aloe vera group was increased compared to the diabetes group. Conclusion: Aloe vera accelerated cell and extracellular matrix regeneration with its anti-oxidative activity.
Citation - WoS: 6
Citation - Scopus: 8
Investigation of the Protective Activity of Baicalein on the Lungs via Regulation of Various Cellular Responses in Rats Exposed to Experimental Sepsis
(Oxford University Press, 2023) Dicle, Yalçın; Aydın, Elif; Şeker, Uğur; Department of Basic Medical Sciences / Temel Tıp Bilimleri Bölümü; 10. Faculty of Medicine / Tıp Fakültesi; 01. Mardin Artuklu University / Mardin Artuklu Üniversitesi
Backgrounds In the present study, a cecal ligation and puncture (CLP)-induced experimental sepsis rat model was used to explore the effects of baicalein on inflammatory cytokine levels and oxidative stress as well as the possible regulatory role of nuclear factor-kappa B (NF-κB). Methods For that purpose, 42 Wistar albino rats were equally divided into control, sham, sepsis, B50 + S, B100 + S, S + B50, and S + B100 groups. The B50 + S and B100 + S groups received baicalein before the induction of sepsis, while the S + B50 and S + B100 groups received baicalein afterwards. Experimental sepsis in related groups is generated through ligation of cecum and a puncture in cecal wall. Serum samples were used for tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and interleukin-6 (IL-6) analyses, and tissue Malondialdehyde (MDA), Superoxide dismutase (SOD), Glutathione (GSH), IL-6, and NF-κB levels were measured. Results Compared to the control group, there were significantly increases in the serum TNF-α, IL-6, tissue MDA, and NF-κB levels and decreases in the tissue SOD and GSH levels in the septic group (P < 0.05). Compared to the septic group, inflammation and oxidative stress were reduced in the baicalein-treated groups. Although all of the pre- and post-treatment protocols alleviated inflammation and oxidative stress to varying degrees, pre-treatment with 100 mg/kg was the most successful. Conclusions Findings of this study indicated that baicalein has the potential to reduce sepsis-related oxidative stress and inflammation in the lungs and that pathological outcomes could be regulated via NF-κB transcription factor activity.
Normozoospermik Fertil Bireyler ile Oligozoospermik, Şiddetli-Oligozoospermik, Oligoastenozoospermik, Azoospermik ve İdiyopatik Bireylerde Natural Killer Hücre Aktivitesinin Araştırılması
(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2023) Özmen, Mehmet Ferit; Afşin, Muhammet; Şeker, Uğur; Yavuz, Dilek; Bademkıran, Muhammed Hanifi; Yıldırım, İbrahim Halil; Cirit, Ümüt; Department of Basic Medical Sciences / Temel Tıp Bilimleri Bölümü; 10. Faculty of Medicine / Tıp Fakültesi; 01. Mardin Artuklu University / Mardin Artuklu Üniversitesi
Giriş: İnfertilite çiftleri ve toplumu birçok açıdan olumsuz etkileyen ve gittikçe yaygınlaşan bir sağlık problemidir. Bu problemlerin %30-40’ının erkek kaynaklı olduğu tahmin edilmektedir. Amaç: Farklı derecelerde infertilite problemi olan erkek bireyler ile normal sperm sayısı ve konsantrasyonuna sahip bireylerde (normozoospermi) doğal öldürücü (Natural Killer: NK) hücre aktivitesinin değişip değişmediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Sperma analizleri sonucu oligozoospermi, şiddetli-oligozoospermi, oligoastenoozospermi, azoospermi ve idiopatik olduğu belirlenen bireyler ile normozoospermi teşhisi konan bireylerden (n:120) alınan kan numunelerinden NK hücre aktiviteleri ölçüldü. Bulgular: Yapılan ölçümler sonucunda normozoospermi grubu en düşük değer (544.46 pg/ml) alırken şiddetli oligozoospermi grubundan en yüksek değer (1005.90 pg/ml) alınmıştır. NK hücre aktivitesi ise oligozoospermi, oligoastenozoospermi, azoospermi ve idiyopatik gruplarda sırasıyla 797.60 ± 428.55 pg/ml, 905.34 ± 430.60 pg/ml, 757.66 ± 541.16 pg/ml ve 639.44 ± 385.50 pg/ml olarak ölçüldü. Şiddetli oligozoospermi grubu ile diğer gruplar arasında NK aktivitesi farkı önemli (p<0.05) bulunurken diğer gruplar arasındaki farklar önemli bulunmamıştır (p >0.05). Sonuç: İnfertilite derecesi şiddetli oligozoospermi olan bireylerde NK hücre aktivitesinin normozoospermi, oligozoospermi, oligoastenozoospermi, azoospermi ve idiopatik gruplarından daha yüksek olduğu belirlenmiştir.
Citation - WoS: 7
Citation - Scopus: 8
Oxidative stress, apoptosis, inflammation, and proliferation modulator function of visnagin provide gonadoprotective activity in testicular ischemia-reperfusion injury
(Verduci Editore srl, 2023) Sağır, Süleyman; Şeker, Uğur; Pekince Özener, Merve; Yüksel, Meral; Demir, Mehmet; Department of Surgical Medical Sciences / Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü; Department of Basic Medical Sciences / Temel Tıp Bilimleri Bölümü; 10. Faculty of Medicine / Tıp Fakültesi; 01. Mardin Artuklu University / Mardin Artuklu Üniversitesi
OBJECTIVE: Visnagin (Vis) is a compound found in the flowers and seeds of the Ammi visnaga plant with promising antioxidant and anti-inflammatory properties. We aimed to investigate the dose-dependent gonadoprotective effects of visnagin in rats while considering oxidative stress, apoptosis, and inflammation-related protein expression levels. MATERIALS AND METHODS: Twenty-eight adult rats were divided into four groups of seven animals each; control, ischemia/reperfusion (I/R), I/R+30Vis, and I/R+60Vis. Animals in control received no surgical application and were sacrificed at the end of the experiment. The rats in I/R, I/R + Vis30, and I/R + Vis60 were exposed to testicular ischemia and the animals in I/R + Vis30, and I/R + Vis60 groups received either 30 or 60 mg/kg visnagin intraperitoneal. At the end of the experiment, testis tissues were used for the measurement of oxidative stress, apoptosis, and inflammation. RESULTS: Our microscopic examinations indicated that I/R resulted in testicular degenerations and morphological alterations, which were improved in visnagin-treated animals. The biochemical analyses demonstrated that oxidative stress in the I/R group increased significantly (p<0.05) compared to the control group. The immunohistochemical examinations showed that pro-apoptotic Bax and Caspase 3 expressions, and pro-inflammatory tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) levels were significantly up-regulated (p<0.05) but proliferating nuclear antigen (PCNA) levels in I/R group was significantly (p<0.001) down-regulated compared to the control group. CONCLUSIONS: Ischemia leading to testicular torsion is a reproductive health-affecting problem, and current surgical treatment methods might be insufficient to recover the testis due to the accumulation of reactive oxygen species (ROS). Our observations indicate that visnagin is a potential co-modality along with the surgical interventions for the recovery of ischemia encountered testis, but we believe the requirement of more detailed studies to explore the underlying signaling pathways and the strength of visnagin against testicular ischemia-reperfusion injury.