Browsing by Author "Akto, Akif"

Now showing 1 - 9 of 9

6. Sınıf Türkçe Dersinde Yaratıcı Yazma Yaklaşımının Öğrencilerin Yazmaya Yönelik Tutumlarına ve Yazma Becerilerine Etkisi
(T.C. Milli Eğitim Bakanlığı, 2023) Akto, Akif; Kıran Ölmez, Ela; Bindak, Recep
Bu araştırma, 6. sınıf Türkçe dersinde yaratıcı yazma yaklaşımının öğrencilerin yazmaya yönelik tutumlarına ve yazma becerilerine etkisini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma 2021-2022 eğitim-öğretim yılı 2. Dönem içerisinde Mardin ili Artuklu ilçesine bağlı bir ortaokulun 6. Sınıfında okuyan 20 öğrenciyle yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı deneysel yöntemle tek grup ön test/son test modeli uygulanmıştır. Etkinlikler haftada iki saat olmak üzere 8 hafta boyunca toplam 16 saat uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak deneysel işlem öncesinde ve sonrasında yazmaya yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. Deneysel çalışma boyunca yaratıcı yazma etkinlik yaprakları kullanılmıştır. Veri toplama araçları çalışma grubunda ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Çalışma kapsamında nicel verilerin analizinde SPSS 22.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Araştırma boyunca uygulanan yaratıcı yazma çalışmaları, betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: • Yaratıcı yazma çalışmalarının neticesinde elde edilen son test puanları ön test puanlarına göre yüksek çıkmıştır. Çalışma grubunun ön test ve son test puanları eşleştirilmiş t-testi analizi uygulanarak karşılaştırılmış ve ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Buna göre Türkçe derslerinde uygulanan yaratıcı yazma uygulamalarının öğrencilerin yazma tutum ve becerilerinde anlamlı bir artışa neden olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). • Betimsel analiz yöntemi sonucunda elde edilen verilere göre yaratıcı yazma çalışmaları, öğrencilerin yazma tutumlarını ve yazma becerilerini olumlu yönde geliştirmiştir.
ALLAH -İNSAN ARASINDA ONTOLOJİK, EPİSTEMOLOJİK VE VAROLUŞSAL BİR İLİŞKİ BİÇİMİ: TEVEKKÜL
(2016) Akto, Akif
Tevekkül kavramı ve doğasını ele almayı amaçlayan bu makale tevekkülün Kur'an ve Sünnet'teki önemini vurgulamak ve insan ile Allah arasındaki ilişkide tevekkülün taşıdığı değeri ortaya koymak üzerinde odaklanmaktadır. Bu makalede/çalışmada tevekkül kavramının doğasında nasıl bir ayrıntı vardır? Kur'an ve Sünnet'te tevekküle yüklenilen anlam ile tevekkülün yaşanılan anlamı arasında herhangi bir farklılık var mıdır? Tevekkül kavramının anlamıyla karıştırılan başka benzer kavramlar var mıdır? Varsa bu kavramların tevekkül ile ilişkisi nedir? Ve tevekkül kavramının anlaşılmasında ne tür katkı sağlamaktadır? İnsan ile Yaratıcısı arasında ne tür bir ilişki biçiminden söz edilebilir? Bu ilişki biçiminde tevekkülün ne tür bir değeri vardır? İnsan ile Allah arasındaki tevekkül ilişkisinin farklı anlamlarda kendisini göstermesi ne tür sorunsalları ve çözümlemeleri açığa çıkarır? Tevekkül kavramı ve doğasından oluşturulan bu sorular bir değerlendirme zemininde ele alınacaktır. Bunun için bu makalede tevekkül kavramının, sözlük ve ıstılahı anlamları tanımlanarak, Kur'an ve Sünnet'te nasıl ele alınıp işlendiği ayet ve hadislerle belirginleştirilerek ele alınacaktır. Tevekkül kavramının yanlış mecralara veya anlamlara sürüklenmesine etki eden bir takım kavramlarla olan ilişkisi üzerinde durulacak, kavramın daha iyi anlaşılması için zemin hazırlanacaktır. Ayrıca tevekkül kavramı Allah ile insan arasında üç temel ilişki biçimi olarak isimlendirilebilecek ontolojik, epistemolojik ve varoluşsal ilişki bağlamında ele alınacaktır. Son olarak tevekkül kavramının Kur'an ve sünnet gibi dinin temel kaynaklarındaki yerini teorik olarak belirlemek, epistemolojik, ontolojik ve varoluşsal ilişki açısından tevekkülün önemi üzerinde durarak bir tür değerlendirmeye gidilecektir
Birlikte yaşamaya yönelik değerlerin müslüman ve hristiyanlar arasında gerçekleşme imkânı (Mardin ili örneği)
(2014) Akto, Akif
Bu çalışmanın amacı birlikte yaşamaya yönelik değerlerlerin Müslüman ve Hristiyanlar arasında gerçekleşme imkanının belirlenmesidir. Araştırmanın amacı birlikte yaşamaya yönelik değerler olarak nitelendirilen değerlerin Müslümanlar ve Hristiyanların birlikte yaşadığı bir coğrafyada gerçekleşme imkânı açısından anlamlı ilişkisinin olup olmadığını sınamaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. İlgili analizlerde değişkenlerle ilgili ki-kare testi uygulanmıştır. Ki-kare analiz sonuçları incelen- diğinde tüm değer maddeleri için katılımcıların sözkonusu değerlerin gerçekleş- me imkânı hakkındaki görüşleri ile mensup oldukları din arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulunmus?tur (tüm değer maddeleri için p<0.05). Bulgular zaman zaman paradoksal tutarsızlıkları da yansıtmaktadır. Burada önemi vur- gulanması gereken, Müslümanlar ve Hristiyanların gerek söylemleri gerekse yaşama anlam veren değerler hakkındaki tercihleridir. Söylem ve tercihteki benzerlik ve farklılık sadece bir tutarsızlık değil, dinlerin birbirlerine olan ba- kışaçıları ve birbirleri hakkında anlamın nasıl oluştuğunun bir sonucu olarak da yorumlanabileceğidir. Farklılıklara çözüm önerisi olarak ise, Türkiye’de çok dinliliğin nasıl algılandıg?ına yönelik çalıs?maların arttırılması genel durumun ne oldug?unu ortaya koymak açısından önemli olacaktır.
İngilizce Öğretmenlerinin İngilizce Dil Becerileri Öz-yeterlik İnancı ve Mesleki Öz-yeterlik Algısı Arasındaki İlişki
(2024) Yörük, Esma; Akto, Akif
Bu çalışmanın amacı İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlik algı düzeylerini ve dil becerileri algı düzeyini ortaya koyarak bu iki öz yeterlik algı düzeyi arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını saptamaktır. 2022-2023 eğitim- öğretim yılında yapılan bu çalışma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinde yürütülmüştür. Çalışmanın örneklemini 2022- 2023 eğitim- öğretim yılında Batman ilinde Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda ve özel okullarda görev yapan İngilizce öğretmenleri arasından seçkisiz örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle seçilen 230 ( N=230) İngilizce öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri 5'li likert tipindeki 'İngilizce Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği' ve 'İngilizce Dil Becerilerine Yönelik Öz- Yeterlik Ölçeği' kullanılarak toplanmıştır. Veriler SPSS 21.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizinden betimsel analiz yöntemlerinden yüzde, frekans ve aritmetik ortalama hesaplama yöntemlerinden yararlanılmış, her bir değişken için verilerin normal dağılım sergilediği tespit edildikten sonra bağımsız örneklemler t testi,tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon katsayısı kullanılarak veri analizi tamamlanmıştır. Nicel analizlerden elde edilen bulgular sonucunda İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlik algılarının yüksek düzeyde olduğu , dil becerileri öz yeterlik algısı ve mesleki öz yeterlik algısı arasında pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca cinsiyet, okul türü, çalışılan okulun algılanan sosyo-ekonomik durumu, mesleki kıdem yılı ve akademik eğitim durumu değişkenlerine göre İngilizce öğretmenlerinin dil becerileri ve mesleki öz yeterlik algıları incelenmiş ve sonuçları detaylı şekilde sunularak tartışılmıştır. Anahtar kelimeler: Öz-yeterlik, Dil Becerileri, İngilizce Öğretmenlerinin Öz Yeterlik Algıları
Kişilik Oluşumunda Dinîn Rolü
(2011) Akto, Akif
Kişilik, bir insanın bütün ilgilerinin, tutumlarının yeteneklerinin, konuşma tarzının, dış görünüşünün ve çevreye uyum biçiminin özelliklerini içeren bir kavramdır. Kişiliğin niteliği hakkında ortak bir kavram yoktur. Çünkü bu kavram günlük dilde çok anlamlı olarak kullanılmaktadır. Hem Kur’an’da hem de Hadis’te şahıs kavramı, tek ve başkalaşmış; hukukun bir objesi, aynı zamanda manevi bir varlık, bilhassa kendi öz hayatına sahip, bağımsız bir suje halinde, bir realite olarak ortaya çıkmıştır. İnsandaki kişilik nitelikleri bebeklik çağından olgunluk çağına kadar çeşitli değişikliklere uğrar. Çok küçük yaşlarda edinilmiş olan alışkanlıklar kişiliğin temelini ve çekirdeğini teşkil etmektedir. Ancak doğuştan potansiyel olarak var olan kişilik vasıfları da çevre ve kültür şartlarına göre gelişmektedir. Böyle bir ortamda kendini arayan birey, varoluşsal boşlukla yüz yüze gelmiştir. Modernitenin sunduğu her türlü imkâna karşı insanlar, anlamsızlık duyusundan kurtulamamaktadırlar.
OKUL ÖNCESI DEĞERLER EĞITIMINDE KULLANILAN YÖNTEM VE TEKNIKLER (NITEL BIR ARAŞTIRMA)
(2017) Akto, Akif; Akto, Semra
Okul öncesinde değerler bazı yöntem ve tekniklerle öğretilebilir mi? Okul öncesinde değerler eğitimi için hangi yöntem ve teknikler kullanılmalıdır? Okul öncesi değerler eğitiminde kullanılan yöntem ve teknikler nelerdir? Soruları etrafında bu araştırma odaklanmaktadır. Araştırma nitel olarak tasarlanmıştır. Bu araştırmanın deseni olgubilim (fenomenoloji)'dir. Bu araştırmada amaçlı örnekleme tekniği kullanılmıştır. Evren açısında Mardin il merkezi ve örneklem için de okul öncesi öğretmenleri tercih edilmiştir. Araştırmaya katılanlar üzerinde gözlem tekniği uygulanmıştır. Bu çalışma yarı-yapılandırılmış bir çalışmadır. Araştırmacı katılımcılarla görüşerek araştırma isteğini bildirmiştir. Öğretmenler, istedikleri değer türünü kendileri seçmiş ve seçtikleri değer türünü öğretmek için uygun buldukları yöntem ve tekniği kendileri belirlemiştir. Katılımcılardan alınan izin ile etkinlikler kamera kaydı ile kaydedilmiştir. Kamera kaydından elde edilen veriler yazıya aktarılmış ve yazılı olan veriler ayrı ayrı betimsel analiz yapılarak tematik kodlar oluşturulmuştur. Bulgular kısmında katılımcıların sınıf etkinliği için tercih ettikleri değerler sorumluluk, dürüstlük, hoşgörü, iyilik, sevgi, paylaşmak ve saygı'dır. Kullandıkları yöntem ve teknikler ise, eğitici oyunlar, sunum ile anlatım, hikaye, soru-cevap, drama, rol play, tartışma vb. yöntem ve tekniklerdir. Bu yöntemler, zaman zaman bazı model, strateji ve taktiklerle zenginleştirilmiştir. Sonuç olarak rastgele, gelişi güzel yöntem-teknik tercih edildiği gözlenmiştir. Öneri olarak yöntem ve teknikler daha bilinci seçilmeli, sebep ve sonuçları hesaba katılmalıdır
OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLERİNİN DİN EĞİTİMİ HAKKINDAKI GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ (NİTEL BİR ARAŞTIRMA)
(2017) Akto, Semra; Akto, Akif
Okul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkında hazırbulunuşlukları var mıdır? Okul öncesi öğretmenleri din eğitimi hakkında ne tür bir donamına sahiptir? Okul öncesi öğretmenleri din eğitimi hakkında benzer mi, yoksa farklı görüşlere mi sahiptir? Bu sorular çalışmanın problemini ortaya koymaktadır. Okul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkındaki görüşleri nelerdir? Sorusu çalışmanın ana problemidir. Okul öncesi öğretmenlerinin din eğitimi hakkındaki görüşlerinin nitel bir araştırmayla incelenmesi de bu çalışmanın amacıdır. Çalışma nitel bir çalışma olup, olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu Mardin İl merkezinde çalışan okul öncesi öğretmenleridir. Katılımcıların 1'i erkek 47'si ise bayan olup, mesleki deneyimleri 1 ile 15 yıl arasında değişmektedir. Veriler, görüşme formları ve yüz yüze derinlemesine görüşmeler ile yarıyapılandırılmış olarak elde edilmiştir. Veri analizinde tematik analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Çalışma bulguları açısından eldeki verilerden üç ana tema oluşturulmuştur. Bu temalardan da katılımcılar; okul öncesinde din eğitimi verilemez, verilmelidir, şartlı verilmelidir ve dördüncü olarak da din eğitimi ailede verilmelidir gibi dört farklı görüş beyan etmişlerdir. Sonuç olarak okul öncesinde din eğitimi hakkında öğretmen görüşleri bilimsel bir temele dayanmamakta, öğretmenler kendilerini ideolojik olarak konumlandırdıkları yerden görüş beyan etmişlerdir. Çözüm önerisi olarak okul öncesi dönemin gelişim ve öğrenme psikolojisi dikkate alınmalıdır
Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programının Postmodern Eğitim Felsefesi Bağlamında Değerlendirilmesi
(2024) Çetinkaya, Şeyhmus; Akto, Akif
Bu araştırmada, Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretim programını postmodern eğitim felsefesi bağlamında değerlendirerek, bu programın öğrencilerin eleştirel düşünme, bireysel anlam arayışı ve kültürel çoğulculuk gibi postmodern değerlerin gelişimine nasıl katkıda bulunduğunu incelenmektedir. Çalışma, programın öğrencilere dinî metinleri ve konuları farklı perspektiflerden ele alma olanağı tanıyıp tanımadığını ve bu sürecin öğrencilerin kendi inançları ve dünya görüşleri üzerindeki etkilerini analiz edilmektedir. Ayrıca, programın çoğulcu ve özgür düşünceyi teşvik edip etmediği, öğrencilerin sosyal ve kültürel farklılıklara karşı tutumlarını nasıl şekillendirdiği ve öğretim metodolojilerinin postmodern eğitim değerleriyle ne derece uyumlu olduğu değerlendirilmiştir. Bu kapsamda, ders materyalleri, öğretim stratejileri ve öğrenci etkileşimlerine dayanarak, Türkiye'deki din eğitiminin çağdaş eğitim felsefeleriyle entegrasyon düzeyini ortaya koyulmuştur. Bu araştırma, Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretim programının, postmodern eğitim felsefesi ışığında, öğrencilerin bireysel ve toplumsal düzeyde gelişimine nasıl katkı sağlayabileceğine dair önemli bulgular sunmaktadır. Araştırmada elde edilen bulgulara baktığımızda, Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretim programının, post modern eğitim felsefesi bağlamında eleştirel düşünme, çoğulculuk ve özgür bireysel yorum gibi anahtar değerleri desteklediğini göstermiştir. Özellikle, programın öğrencilere farklı dinî yorumlar ve perspektifler sunarak, onların daha geniş bir düşünce yelpazesi geliştirmelerine olanak tanıdığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca, ders materyallerinin ve öğretim yöntemlerinin öğrencilerin dinî ve kültürel çeşitlilik karşısında daha hoşgörülü ve anlayışlı olmalarını teşvik ettiği belirlenmiştir. Bulgular, öğretim programının öğrencilerin sosyal ve kültürel farklılıkları anlamalarını ve küresel bir dünyada etkili iletişim kurabilmelerini sağlayacak becerileri geliştirmelerine yardımcı olduğunu da göstermektedir. Ancak, bazı alanlarda, özellikle bireysel yorum ve özgürlüklerin daha fazla teşvik edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Öğretmenlerin ve öğrencilerin bu konulardaki deneyimleri, öğretim programının daha fazla çoğulculuğu ve öğrenci merkezli öğrenmeyi destekleyecek şekilde geliştirilmesi gerektiğine işaret etmektedir. Bu bulgular, programın hem mevcut güçlü yönlerini hem de potansiyel gelişim alanlarını ortaya koymakta, böylece daha kapsayıcı ve etkileşimli bir öğretim sürecinin tasarlanması için önemli iç görüler sunmaktadır.
Ortaokul Öğrencilerinin İngilizce Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Diyarbakır İli Örneği
(2024) Özdamar, Ilgım Dilay Altunay; Akto, Akif
İngilizce öğreniminde öğrenme isteği ve akademik başarıda tutumun önemli bir rol sahibi olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada, Diyarbakır ilinde ortaokul düzeyinde eğitim öğretim gören öğrencilerin İngilizce dersine yönelik tutumları ve bu tutumların arkasındaki; cinsiyetleri, sınıf düzeyleri, okul türleri, Türkçe dersi notları, İngilizce dersi notları, genel akademik not ortalamaları, ebeveyn eğitim durumları, aile meslekleri, kardeş sayıları değişkenleri incelenmiştir. Araştırma, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Diyarbakır'da Sur ilçesinde bulunan ortaokulların 5.,6.,7. ve 8. sınıflarında yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini; toplam 440 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri beşli likert tipinde Şenol Orakçı (2017) tarafından hazırlanan ve 16 maddeden oluşan 'İngilizce Dersine Yönelik Tutum Ölçeği' kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistikler, bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi, Pearson korelasyon analizi ve çoklu regresyon analizleri uygulanmıştır. Ölçeğin güvenirliği için Cronbach's Alpha kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; Öğrencilerin cinsiyet değişkenlerine göre İngilizce dersine yönelik tutumlarında yapılan t-testi sonucunda anlamlı farklılıklar görülmüştür (p <0.05). Ancak öğrencilerin sınıf düzeyleri, okul türü, Türkçe dersi notları, İngilizce dersi notları, genel akademik not ortalamaları, ebeveyn eğitim durumları, anne/baba meslekleri ve kardeş sayıları değişkenlerine göre, yapılan ANOVA testi sonucunda İngilizce dersine yönelik tutumlarında anlamlı farklılıklar görülmemiştir (p> 0.05). Yordayıcı değişkenlerle (cinsiyet, Türkçe dersi notları, İngilizce dersi notları, anne meslek, baba meslek) bağımlı değişken (tutum) arasındaki korelasyonlar incelendiğinde, Türkçe dersi notları, İngilizce dersi notları ve genel akademik not ortalamalarının İngilizce dersine yönelik tutum ile anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu, kız cinsiyetinin ve baba eğitimin durumunun İngilizce dersine yönelik tutum açısından anlamlı bir yordayıcı olduğu, sınıf düzeyi, kardeş sayısı ve anne eğitim durumu değişkenlerinin ise İngilizce dersine yönelik tutum açısından anlamlı yordayıcı olmadığı sonucu elde edilmiştir.