Browsing by Author "Yunus Cengiz"

Now showing 1 - 3 of 3

İbn S?n?’nın zihin Felsefesinde eylem süreci
(2014) Yunus Cengiz; Cengiz, Yunus
Bu makalenin amacı, İbn S?n?’nın düşüncesinde açıklandığı şekliyle eylem sürecini ve bu süreci oluşturan zihinsel durumları çözümlemektir. Felsefî açıdan eylem, bir dizi zihinsel halin eşlik ettiği bir süre ç sonucunda ortaya çıkar. İbn S?n ? da bu minvalde bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Ona göre, eylemin yani ihtiyarî hareketlerin oluşması, idrak, iştiyak ve bedensel hareketlerin oluşmasına bağlıdır. Bu bir süreçtir ve İbn S?n?’ya göre tahayyül, düşünme, iştah, öfke ve irade gibi kimi haller bu sürecin temel unsurlarıdır. Bu makalede, İbn S?n?’nın eylem teorisinde söz konusu zihinsel hallerin eylem sürecinde birbirleriyle olan ilişkileri ve eylemin ortaya çıkması açısından icra ettikleri işlevler tahlil edilmektedir.
“Teolojik Dilde Mecaza Yer Bulmanın İmkânı” İslami İlimler Dergisi, 8/1 (2013), s. 227-248.
(2013) Yunus Cengiz; Cengiz, Yunus
This study documents an exploration of Qadi Abd al-Jabbar’s thoughts on mejaz (metaphor) and strives to find the answer of the question “Is it possible to use metaphoric words in talking about God and his attributes?” Qadi holds oneself a distance to metaphoric language in these subjects. He find fault with generating a statement depending on metaphors in actual language even in Qur’an. He makes same linguistic analyses to support this argument. He defends that it must be used real words about God and related topics except some circumstances. He comments metaphors in the Qur’an in keeping with principles of muvadaa (linguistic consensus) and qasd (intention).
Teolojik dilde mecâza yer bulmanın imkânı-kadı abdülcebbar açısından bir çözümleme-
(2013) Yunus Cengiz; Cengiz, Yunus
Bu çalışma, Kadı Abdülcebbar’ın mecâz hakkındaki düşüncelerini konu edinmekte ve ?Tanrı’nın zatı ve sıfatları hakkında mecâzî bir dil kullanmak mümkün müdür? ? sorusunun cevabını aramaktadır. Kadı bu konularda mecâzın kullanılmasına yönelik oldukça mesafeli bir tavır sergiler. Gün- delik dildeki hatta Kur’an’daki mecazlardan hareketle bir söylemin üre- tilmesini yanlış bulur. Bu savını desteklemek için dilsel analizler yapar. Bu yüzden, bazı istisna durumlar dışında Tanrı ve ilgili konularda sadece gerçek ifadelerin kullanılması gerektiğini düşünür. Kur’an’daki mecâzları ise muvadaa (dilsel uzlaşı) ve konuşan-öznenin kasdı ilkesine uygun ola- rak yorumlar.