Kadro, Narjes
Loading...
Name Variants
Job Title
Dr. Öğr. Üyesi
Email Address
Main Affiliation
Department of History / Tarih Bölümü
Status
Current Staff
Website
ORCID ID
Scopus Author ID
Turkish CoHE Profile ID
Google Scholar ID
WoS Researcher ID
Scholarly Output
3
Articles
0
Citation Count
0
Supervised Theses
3
3 results
Scholarly Output Search Results
Now showing 1 - 3 of 3
Master Thesis بيت المقدس في العهد السلجوقي والأرتقي (465هـ - 491هـ 1072م - 1098م) دراسة سياسية وحضارية سياسية وحضارية(2024) Kadro, Narjes; Kadro, NarjesKudüs, önemli dini, siyasi ve coğrafi statüye sahip olması tarih boyunca devam eden çatışmanın eksenlerinden biri haline getirmiştir. Halife Ömer b. Hattâb (Radiyallahu anh) döneminde Müslümanlar tarafından fethedildiğinden beri, Kudüs önemli bir tarihi dönüm noktasına girmiştir. Bu, onu bir yandan Haçlı Seferleri sırasında Müslümanlar ve Hıristiyanlar arasında uzun bir mücadele sahası yapmıştır. Öte yandan, Selçuklular ve Fatımiler arasındaki çatışmada olduğu gibi, bölgede bulunan İslami güçler arasında bir çatışma alanıydı. Kudüs üzerindeki çatışma özellikle Selçuklular ve Artuklular döneminde yoğunlaşmıştır. Bu tez, 1072 yılında Selçukluların Fatımilere galip gelmesi ve Küdüsü ele geçirmesi sonucunda oluşan siyaset ve kültür açısından incelenmesini ve yaşanan siyasi olayların seyrinin ayrıntılı bir açıklaması ve Fâtımîler'in Kudüs'ü ele geçirdiği 1098 yılına kadar süregelen Fâtımî tehdidine karşı Kudüs'ü savunmada Artukluların oynadığı büyük rolü ele almaktadır. Medeniyet alanında ise, toplumsal ve ekonomi gibi çeşitli alanlarda yaşanan en önemli gelişmelere ulaşmaya çalışılmıştır. Bunların başında, bilim adamlarının rolü açısından İlim gelmekle birlikte, okulların ve idari sistemlerin ortaya çıkışı da sayılabilir. Son olarak, Fâtımî Selçuklu çatışmasının Kudüs üzerindeki etkisi bilimsel bir çerçevede ortaya konmuşturMaster Thesis نظم الحكم و الإدارة في شمال الجزيرة الفراتية الدولة المروانية إنموذجاً (380هـ - 478هـ 990م-1086م) Mezopotamya'nın Kuzeyindeki Yönetim ve İdare Sistemine Model Olarak Mervani Devleti (380-478 HJ)(2024) Kadro, Narjes; Kadro, NarjesBu araştırma, Fırat Nehri'nin kuzeyinde hüküm süren Mervanî ailesini tanımlamayı, kökenlerini ve doğum yerlerini açıklamayı hedeflemektedir. Aynı zamanda, Fırat Yarımadası bölgesi ve Bağdat'taki Abbasi Halifeliğinin yaşadığı dönemde, bölgenin kuzeyinde bulunan önemli şehirlerden biri olan Meyyafarikin'de, Amed'den sonra en belirgin şehirlerden biri olan Mervanî emirliğinin oluşumunu hazırlayan siyasi koşulları açıklamaya yönelik bir çalışmadır. Bununla birlikte, araştırma Mervanî devletinin kuruluşuna zemin hazırlayan en önemli etkenleri, refahın nedenlerini öne çıkarmayı ve liderlerini tanıtmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın bir diğer amacı, Mervanî'lerin siyasi yönetim sistemini, emirlik düzenini, prenslerin haklarını, tahta geçiş sürecini, yazılı belgeleri, atama törenlerini, Emirlerin unvanlarını ve veliaht Emirin atanmasını incelemektir. Bunun yanı sıra, bakanlığın rolünün önemi ve devletin gelişimi ile gerilemesinde bakanların rolü üzerine yapılan araştırmaları içermektedir. Ek olarak, çalışma Mervanî'lerin yargı gibi idari sistemlerini tanıtmayı hedeflemektedir. Şahitler ve noterler gibi sistemlerle ilişkili olanlar ile vakıf, hisbah ve polis yönetimi gibi devlet işlerini düzenlemek için benimsenen önemli pozisyonları da içermektedir. Son olarak, bu çalışmanın bir hedefi de Mervanî devletinin en önemli şehirlerini tanıtmaktır. Araştırmacı, hedeflenen sonuçlara ulaşmak amacıyla çalışma konusundaki temel kaynakları ve önemli referansları içeren tarihsel yöntemi kullandı. Ayrıca, açıklayıcı ve analitik yaklaşımı benimseyerek tarihsel olayları tanımlayıp analiz etti. Bu bağlamda, araştırma, giriş, altı bölüm, bir sonuç, içindekiler tablosu, haritalar, resimler, yazıtlar ve çalışma konusuyla ilgili belgeleri içeren bir ek ile yapılandırıldı. Ayrıca kaynaklar ve referanslar listesi mevcuttur. İlk bölümde, araştırmacı, Mervani Devleti'nin kuruluşuna zemin hazırlayan siyasi koşullara odaklandı ve Abbasi Devleti'nin zayıflığı ve sebepleri hakkında bilgi verdi. Ayrıca, hilafetin merkezi olan Bağdat'tan bağımsız devletlerin ortaya çıkışını ele aldı. Araştırmacı, Mervani Devleti'nin kuruluşundan önce Fırat Nehri'nin kuzeyindeki siyasi ve askeri durumları inceledi. İkinci bölümde, Mervani devletinin kuruluşu, Mervani soyundan gelen prenslerin biyografileri ve her prensin dönemindeki devletin yaşamı incelenmiştir. Üçüncü bölümde, siyasi sistemlere odaklanılmış olup bu bölümde emirlik, veliaht, prenslik, atama yöntemleri ve Mervani prenslerinin en önemli nişanları ele alınmıştır. Araştırmacı, Mervani Devleti'ndeki bakanlık pozisyonunun önemi nedeniyle bu konuyu ayrı bir bölümde ele almayı tercih etmiş ve her bakanın biyografisini ve devletteki en önemli katkılarını detaylı bir şekilde dördüncü bölümde sunmuştur. Beşinci bölümde, Mervani Devleti'nin yargı sistemleri incelenmiş, yargının şekli ve en önemli yargıçları ile noterler, tanıklar ve mahkemelerin yönetimi açıklanmıştır. Ayrıca, kadıların yönetiminde görevlendirilen vakıflar, İslam tarihinde yargıya yardımcı olan hisbah ve polisin rolü de bu bölümde ele alınmıştır. Altıncı bölümde, değerlendirme ve tahsilat dairesi, posta ve inşaat dairesi gibi önemli devlet dairelerine odaklanılmış ve ülkenin en önemli şehirleri olan Amed, Nusaybin, Cezire İbn Ömer, Bitlis gibi yerler tanıtılmıştır çünkü bu şehirler Mervani Devleti'nin coğrafi çerçevesini oluşturmuştur. Araştırmanın ulaştığı en önemli sonuçlar: Mervani devletinin yöneticileri, İslam devletini rahatsız eden çatışmalardan uzakta, neredeyse bir yüzyıl boyunca devletlerinin varlığını korumalarını sağlayan siyasi becerileriyle öne çıkıyorlardı. Hem Emir Nasr el-Devle hem de onun halefi Emir Nizameddin, devletin en önde gelen ve en uzun süre iktidarda kalan şehzadeleri arasındaydı ve onların otoritesi altında devlet, kalkınma ve refahın zirvesine ulaştı. Mervani şehzadeleri, şehzade hazinesinin yanı sıra kendi adına mühür, hükümdar mührü, hutbe ve madeni para gibi bir dizi nişana da sahipti. Ayrıca onlara Abbasi ve Fatımi tarafından verilen unvanlar da vardı. Emir, Rum Kralı'ndan Doğu Sulh Hakimi unvanını alırken, Şehzade Nizameddin'e ise Selçuklu veziri Nizamülmülk tarafından Şehzadeler Sultanı unvanı verildi. Mervani devletinde bakanlık sistemi Nasr al-Dawla'nın yönetimi altında başladı ve Mervani devletinin ilk bakanı Khawaja Ebu'l-Kasım el-İsfahani idi, daha önce vekilin yerini ise vekil almıştı. Şeyh Mem ve oğlu Şerva, iki Emir Ebu Ali elHasan ve Saeed Mumehd el-Dawla'nın emrinde meclis üyeleriydi. Mervanîlerin bakanları hem Bakan Ebu el-Kasım el-Mağribi hem de Bakan Fakhr el-Dawla İbn Cahir en tehlikeli ve en önde gelenler arasındaydı. Yargı, devletin en önemli kurumlarından biriydi ve şehzadeler, fıkıh ve iyi ahlaka sahip yetkin adamların bu görevi üstlenmesini istiyorlardı. En önde gelen Mervani kadıların arasında Yargıç Elnessevi Ebu Seleme el-Maliki, Yargıç Ebu Mansur Şazan el-Tusi ve Yargıç Ebu Bekir Muhammed bin Sadaqa da vardı. Prensler bağış departmanına dikkat etti ve devletin istikrarı ve zenginliği bağışlara yansıdı. Mayyafariqin'de Bimaristan'ın inşası, su kuvvetlerinin şehirlere genişletilmesi ve inşaat gibi hizmet projelerinde kullanılan büyük fonlar vardı. Emir Nasr al-Dawla ayrıca fakirlere ve kaleleri koruyan askerlere yardım amacıyla yüksek rakımlı köyler bağışladı. Mervani devleti, Abbasi ve Fatımi devletlerinde olduğu gibi, devlet işlerini düzenleyen bir grup makama sahipti. Mervani devleti güçlü, son derece etkili bir düzenli orduya sahipti, katıldığı ve galip geldiği birçok savaşta değerini kanıtlamış, aynı zamanda devletin sınırlarını koruyup hırslılara karşı güçlü bir caydırıcı oluşturabilmişti. Mervani devleti diğer dinlere mensup insanlara da açıktı ve hatta onları nezaret, vakıf ve makamlar gibi önemli idari makamlara atadı. Anahtar Kelimeler: Mezepotamya'nın kuzeyi, Mervani Devleti, Meyyafarikin, Emir.Master Thesis 12. ve 13. yüzyıllarda Fırat Adasının alimlerinin dış tehditlere karşı rolleri(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2022) Kadro, Narjes; Kadro, NarjesMedeniyet gelişimin deve toplumların ilerlemesindeki en önemli faktölerin arasına alimler ve fakihler gelir. Peygamberlerin varisi ve islamın sancağını taşıyanlar oldukları için alimler, Allah katında ve müslüman toplumda büyük bir yere sahiptir. Şayet onların fetvaları ile toplum aydınlanabilir. Müslümanların maruz kaldığı fitne ve musibetlere karşı müslümanların güvenlik çemberi ve müdafaa hattı olmuşlar. Müslümanların maruz kalıp yaşadığı en büyük sınavlardan iki vakası 490h./ 1096 m. yılında gerçekleşmiş olan Haçlı seferleri ve 616h./ 1219 m. yılında İslam diyarını savuran Moğol istilaları idi. Toplumun en önemli kesimlerinden biri olan seçkin âlimlerin tutumlarını incelemek, Fırat bölgesinin işgaline karşı tutumlarını ve zaferlerin elde edilmesi konusunda ne kadar bir katkıda bulunduğunu inceleyip netleştirmek için bu önemli konunun incelenmesini önemi yukarıdaki belirttiği malimlerin öneminden kaynaklanmaktadır. Bu konubirgiriş, altı bölüm ve en önemli bulguları içeren bir sonuçtan oluşan bu araştırma aracılığıyla incelenmiştir. Birinci bölüm, Fırat bölgesinin ve en önemli şehirlerinin tarihi özetini ve Hicrialtıncı ve yedinci yüzyıllar ile Miladi on ikinci ve on üçüncü yüzyılların önemini ele aldı. İkinci bölümde ise, Haçlı Seferleri öncesi İslâmî Doğu'nun genel durumu, Haçlı tehlikesinin Fırat bölgesindeki etkisi ve Eyyubi devletinin temellerini atan Fakih İsa el-Hakari gibi önde gelen âlimleri ve onların Haçlılara karşı cihadda kirollerini anlatmıştır. Üçüncü bölüm de araştırmacı ,Selahaddin Eyyubi'nin çağdaşı ve ilmî hareketin ilerlemesine katkıları bulunan Bahaaeddin İbn Şeddadel-Mevsilive ilk Moğol saldırıların atanık olan ve Cengiz Han'ın hükümdarlığı ve İslam ülkelerindeki Moğol ordularının hareketlerini izleyip inceleyebilen İbnü'l-Esirel Cezeri gibi Fırat Adası'ndaki alimlerin Haçlı istilasına karşı siyasi ve entelektüel konumlarını ve cihatçı rollerini açıkladı. Dördüncü bölümde, Tasavvufun ve Şiiliğin yayıldığı ve İslam dünyasının büyük bir kayıp ve dağılma içinde olduğu Moğol saldırısı öncesi İslami Doğu'nun durumu ve Fırat adasına yapılan Moğol saldırıları ele alınmıştır. Beşinci bölümde, Moğol istilaları sırasında Müslüman âlimlerin cihattaki rolü ele alınmış. Özellikle İbnü's-Salah'ın toplumdaki sapkınlıklardan ve bidatlerden kaynaklanan yozlaşmayla mücadeledeki rolü ve Şeyhel-İslam İbn Teymiyye'nin Moğollara karşı cihade etkisi açıklanmıştır. Çalışmanın son bölümü olan altıncı bölümde ise gerek fıkıh ve hadis gibi dini ilimlere olan ilgileri gerekse de medreselerin kurulmasıyla önemli bir rol oynayan Rabia Hatun ve Zümrüd Hatun gibi âlim, fakih ve muhaddis kadınlardan oluşan toplumun birkesimi incelenmiştir. Bu çalışma sayesinde, âlimlerin toplumu, toplumda yaygın olan fitne ve yozlaşma kaynaklarından arındırmaya ne kadar hevesli oldukları anlaşılmıştır. Bu çalışma sayesinde, müslüman topluluğun Moğollara karşı durabilmelerini uman alimlerin toplumu, toplumda yaygın olan fitne kaynaklarından arındırmaya ve onları manevi açıdan hazırladıkları ve bukonuda ne kadar hevesli oldukları anlaşılmıştır. Bu araştırmada milleti yönlendirip rehber etmek ve cihada katılıp katılmaya teşvik etmek ve İslam'ı yaymak gibi her alan da alimlerin harikulade duruşları ortaya çıkmıştır.
