Nusaybinli Mar Yakub ve Nusaybin Şehrinin Manevi Savunması

Abstract

Tarihi kaynaklarda Nemrud tarafından kurulduğu söylenen Nusaybin şehri, Roma-İran imparatorluklarının hâkimiyet mücadelesinin Mezopotamya’daki durak noktasını teşkil etmiştir. Özellikle Hıristiyanlığın Mezopotamya’da hızlı bir şekilde yayılmasını müteakip bu kent siyasi ve askeri öneminin yanında dini bir merkez hüviyetine de büründü. Bu şehirden Aziz Yakub ve talebesi Aziz Efraim gibi şöhretli din adamları yetişti. İznik konsilinde Hıristiyan doğuyu temsil eden ve ardından kentte ilk Hıristiyan okulunu tesis eden Aziz Yakub aynı zamanda o sırada Sasanilerin artan dış saldırılarına karşı Nusaybin’in manevi koruyucusu olmuştur. O, miladi 4. asırda Nusaybin’e karşı gerçekleştirilen şiddetli kuşatmalarda kent halkının manevi direncini arttırdı, böylece Nusaybin’i almayı çok isteyen II. Şapur’un ülkesine eli boş dönmesini sağladı. Nusaybinli Yakub, gerek Nusaybin’de kurduğu akademide yetiştirdiği öğrencileri, gerekse geride bıraktığı eserleriyle Hıristiyanlığın o dönemde Mezopotamya bölgesinde yayılmasında önemli bir rol üstlendi.