TÜRKİYE SELÇUKLULARI ZAMANINDA ANADOLU'DA KÜRTLER (XI.-XIII. YÜZYIL)

Abstract

Selçuklular XI. yüzyılın son çeyreği itibariyle Anadolu’ya geldikleri zaman bu coğrafyada Rumlar dışında Ermeni, Süryani, Arap ve Kürtlerin bulunduğu çok çeşitli etnik bir yapı ile karşılaştılar. Bunlar arasında özellikle Kürtler, Selçuklularla aynı dini, coğrafyayı ve yaşam tarzını paylaşmaları sebebiyle Türklerle en çok ortak paydası olan bir etnik unsuru temsil ediyordu. Anadolu Selçuklu Devleti’nin kuruluşundan yıkılışına kadar Kürtler, Selçukluların askeri hizmetinde bulundular ve özellikle Haçlı Seferleri, Moğol istilası gibi badireler karşısında Anadolu’nun savunmasında etkin bir rol üstlendiler. Kürtler bu amaçla Selçuklu ve Eyyubiler başta olmak üzere Anadolu’da egemen olan birçok devletin ordularında görev yaptı. Anadolu Selçuklu Devleti bünyesinde aynı zamanda önemli idari görevler alan Kürtler, ilim ve tasavvuf alanında da önemli isimler yetiştirerek Anadolu’nun İslamlaşmasına katkı sağladılar. Türkiye Selçuklu Devleti’nin Anadolu’da egemen olduğu üç asır boyunca Türklerle Kürtler arasında m. 1186-1187 yılında meydana gelen münferit bir hadise hariç hiçbir düşmanca tavır ya da çarpışma meydana gelmedi. Bu makalenin amacı, Selçukluların egemen oldukları XI. ve XIII. yüzyıllarda Anadolu’da meskûn olan Kürtleri ve onların faaliyetlerini, Türklerle ve diğer milletlerle olan ilişkilerini, sosyal ve kültürel durumlarını kaynaklarda verilen bilgiler ışığında aydınlatmaya çalışmaktır.