Prososyal davranışlar bağlamında yardım ve infak etmenin dindarlık ve psikolojik iyi olma hali ile ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı prososyal davranışlardan biri olan yardımlaşmanın maddi boyutu olarak infakı ele alarak, infakın dindarlık ve psikolojik iyi olma hali ile olan ilişkisini incelemektir. Bu doğrultuda, Şanlıurfa ilinde 185'i kadın, 119'u erkek toplam 304 kişilik bir örneklem grubu ile çalışılmıştır. Katılımcıların dindarlık, paylaşma tutumu ve psikolojik iyilik hali düzeyleri; cinsiyet, yaş, eğitim seviyesi, medeni durum, gelir seviyesi, meslek grubu, yaşamın geçtiği yer gibi demografik değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediğini anlamak üzere değerlendirilmiştir. Araştırmada infak düzeyini belirlemek için Karakaş (2017) tarafından geliştirilen Paylaşma Tutum Ölçeği, dindarlık düzeyini belirlemek için Karaca (2000) tarafından geliştirilen İçsel Dini Motivasyon Ölçeği, psikolojik iyilik düzeyini belirlemek için İmamoğlu (2004) tarafından geliştirilen Psikolojik İyi Olma Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmadaki verilerin analizinde sayısal değişkenler için çoklu bağımsız grup karşılaştırmalarında ikili değişkenler için Bağımsız T Testi ve One Way Anova Testi uygulanmıştır. Aynı zamanda maddi yardım ile psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla Pearson Korelasyon Analizi ve Regresyon Analizi yöntemi kullanılmıştır. Katılımcıların sosyo-demografik bilgileri ile infak ve psikolojik iyililk düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla ise Bağımsız T Testi ve One Way Anova Testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, kadınların erkeklere göre toplamda anlamlı düzeyde daha yardımsever olduğu tespit edilmiştir. Yaş değişkeninde ise; 46-55 yaş ile 55 ve üstü yaş grubunun psikolojik iyilik hali ve dindarlık ölçümünde anlamlı farklılık saptanmıştır. Bekar bireylerde psikolojik iyilik seviyesi anlamlı olarak yüksek tespit edilmiştir. Alt ve orta gelir grubunda, dindarlık ve psikolojik iyilik anlamlı olarak daha yüksek, en üst gelir grubunda ise paylaşma tutumu en yüksek seviyede ölçülmüştür. İlkokul ve ortaokul mezunlarının, dindarlık ve paylaşma tutumunda anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Katılımcı meslek popülasyonunda; esnaf ve ticaret işi ile uğraşanlarda dindarlık anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Araştırmada dindarlık ile paylaşma tutumu arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Paylaşma tutumu ile psikolojik iyi olma hali arasında ise pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

The aim of this study is to examine the relationship of charity with religiousness and psychological well-being by considering the financial dimension of cooperation, which is one of the prosocial behaviors. In this direction, a sample group of 304 people, 185 women and 119 men, was studied in Şanlıurfa. Religiosity, sharing attitude and psychological well-being levels of the participants; It was evaluated to understand whether it differs in terms of demographic variables such as gender, age, education level, marital status, income level, occupational group, place of life. In the research, the Sharing Attitude Scale developed by Karakaş (2017) was used to determine the level of infaq, the Intrinsic Religious Motivation Scale developed by Karaca (2000) to determine the level of religiosity, and the Psychological Well-Being Scale developed by İmamoğlu (2004) was used to determine the level of psychological well-being. In the analysis of the data in the study, Independent T Test and One Way Anova Test were applied for binary variables in multiple independent group comparisons for numerical variables. At the same time, Pearson Correlation Analysis and Regression Analysis method were used to examine the relationship between financial aid and psychological well-being. In order to determine the relationship between the socio-demographic information of the participants and their level of infak and psychological well-being, the Independent T Test and One Way Anova Test were used. According to the findings, it has been determined that women are significantly more helpful than men in total. In the age variable; A significant difference was found in the psychological well-being and religiosity measurement of the 46-55 age group and the 55 and older age group. The level of psychological well-being was found to be significantly higher in single individuals. Religiosity and psychological well-being were significantly higher in the lower and middle income groups, while the attitude of sharing was measured at the highest level in the highest income group. A significant relationship was found between primary and secondary school graduates' religiosity and sharing attitudes. In the participant profession population; Religiosity was found to be significantly higher in those dealing with tradesmen and trade. In the study, no significant relationship was found between religiosity and sharing attitude. It has been determined that there is a positive and significant relationship between sharing attitude and psychological well-being.