Vahiy-Kültür İlişkisi

Abstract

Bu çalışmada kültürel, tarihsel bağlamın Hıristiyanlık ve İslâm vahyi için hangi düzeyde bağlayıcı olduğu Swinburne ve W.M. Watt örnekleri üzerinden ele alınacaktır. İlahi dinlerin mahiyetini belirleyen temel faktörlerin başında vahiy gelmektedir. Tanrı’nın insanla iletişiminin en belirgin formu olan vahyin de farklı biçimlerinden söz etmek mümkündür. Yeni Ahid’in yazılışı, zaman içinde biçimlenişi ve Kilisenin fonksiyonu Hıristiyan vahyinin kendine has sorunlarla yüzleştirirken; Kur’an vahyinin lafız ve mana olarak doğrudan Tanrı tarafından belirlenen bir vahiy olması onun karakteristik özelliğini oluşturmaktadır. Kur’an vahyi ile ilgili sorunların da bu özsel nitelik üzerinden ele alınması gerekir.

In this study, I will argue that to what extent the cultural and historical context deter- mine the Christian and the Islamic revelation, through analyzing the approaches of Swinburne and Watt to the issue. One of the basic factors which determine the nature of divine religions is revelation. There are different types of revelation which forms the basic means of God’s communication with people. The written process of the Christian revelation, its formation in the course of time and the influence of the Church on this process constitute the problems which are peculiar to the Christian revelation. On the other hand the Qur’anic revelation is determined in terms of words and meaning by God. Hence, this dimension creates it own characteristics. The problems related to the Qur’anic revelation must be addressed and discussed upon this essential characteristic.