Metafiziksel bir sorun olarak kötülük

Abstract

Tanrı teistik dinlerde her şeyi bilen, her şeye gücü yeten ve mutlak iyi olan bir varlıktır. Yani, Tanrı mutlak ve aşkın bir zattır. Fakat ateistik yakla- şımlara göre mutlak bilgi, güç ve iyilik gibi mükemmel niteliklerle/sıfatlarla tanımlanan bir Tanrı’nın varlığı ile kötülüğün varlığının birlikteliği düşünce açısından açık bir çelişkidir. Nitekim söz konusu niteliklere sahip bir Tanrı’nın evrendeki kötülüklere izin vermesi düşünülemez. Bu anlamda ateistik düşünceye göre kötülüğün ontolojik gerçekliği Tanrı’nın var olmadığına ilişkin iyi bir kanıt sayılmaktadır. Ancak teistik çerçeveden bakıldığında, kötülüğün kaynağına iliş kin bir takım çözüm arayışlarından bahsedilebilir. Buna rağmen burada bir görüş birliğinden bahsetmek pek olanaklı görünmemektedir. Sözgelimi, bu çözüm biçimlerinden bir kısmı ya kötülüğün temel referansı olarak fiziksel bileşenlere işaret etmekte ya da kötülüğü bir hiçlik, iyinin yokluğu olarak görmektedir. Fakat gerek maddeyi kötülüğün temeli gören gerekse kötülüğün ontolojik gerçekliğini inkâr eden bu düşünce biçimlerinin tatmin edici bir çözüm olmaları pek mümkün görünmemektedir.

In the theistic religions, God is omniscient, omnipotent and wholly good. In other words, God is the absolute and transcendent person. However according to the atheistic approaches, the existence of a God that is omniscient, omnipotent and wholly good and the existence of evil has a clear contradiction in terms of thought. Hence, God who has such attributes that allow evil in the universe is unimaginable. In this sense, according to atheistic thoughts the ontological reality of evil is a strong evidence of non-existence of God. However, when viewed from a theistic framework, it can be mentioned that there is a lot of search for solutions on the source of evil. Nevertheless, a consensus is not seen possible here. For instance, some forms of these solutions either refers to the physical components as the main references of evil or see evil as a nonbeing, the absence of goodness. But, both approaches that assent the material as basis of evil, and denies the ontological reality of evil are far from a satisfactory solution.