Tercüme-i Dîvân-ı Hâfız

Abstract

Fars şiirinin önde gelen lirik şairlerinden ve Molla Câmî’nin “Lisânü’l-Gayb” ve “Tercümânü’l-Esrâr” olarak andığı Hâfız-ı Şîrâzî (ö. 792/1390 [?]) kendi zamanında ve kendinden sonraki dönemde hem Doğu edebiyatını hem de Batı edebiyatını derinden etkilemiştir. Şiirlerindeki çift katmanlı yapı onun hem dünyevi hem de tasavvufî bir şair kimliğine büründürmüştür. Osmanlı döneminde üç kere 16. asırda olmak üzere bir kere de 19. asrın başında toplam dört kere şerh edilen Hafız’ın divanı; şerh geleneği içinde lisânü’l-gayb olması sebebiyle şiirleri, beyitleri ve mısraları birçok kere misaller olarak eserlerde kaydedilmiştir. Ferîdî’nin manzum olarak ve birebir Türkçe’ye çevirdiği Tercüme-i Dîvân-ı Hâfız isimli eser Salâhî Abdullah Salahaddîn-i Uşşâkî (ö. 1782) tarafından, Hz. Ali’ye nispet edilen Arapça bir divanın manzum tercümesi ile birlikte Osmanlı edebiyatında müstesna bir yere sahiptir. Tercüme-i Dîvân-ı Hâfız Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi Hasan Hüsnü Paşa 992 numarada kayıtlı yazma nüsha dikkate alınarak 2 cilt halinde yayıma hazırlanmıştır.