İsmailiye hareketinin siyasi tarihi ve Şam bölgesindeki dengelere yansıması (1095/1271)

Abstract

Hz. Peygamber'in (Sa') vefatından sonra Müslüman kamuoyu, Müslümanların imamının şura vasıtasıyla olduğunu söyleyerek devam etti ve ikinci bir ekip, Peygamber Efendimiz (Sa')'ın hayatında, kendisinden sonra kendisinden sonra gelecek imamın atanmasını şart koştuğunu ve bu takımda Şiilerin adı olduğunu söyleyerek devam etti. ve imam üzerindeki bu tartışma günler geçtikçe genişleyerek farklılığın oluşmasına neden olmuşsa,Eğer bu farklılıklar imamın yorumlanmasında üstün gelmişse, şeriatın hükümlerinin ve eğitiminin halka iletilmesinde çağrı ve referansta ileri dini statü açısından dini yön, imamın iktidarı elinde bulunduran siyasi liderlik anlamında ikinci yorumu üzerinden, Toplumdaki yönetim ve yönetişim, İmam Hasan bin Ali'nin Maaouiya'nın siyasi imamini aralarında on yıl süren bir uzlaşma yoluyla bıraktığında yaptığı gibi, İslam dünyasındaki birçok bölünmeden kaçınırdık ve İslam ulusuna, Meclis halkının siyasi iktidarı ele geçirmeye çalışmadığı konusunda pratik bir ders verirdi.İmam Şiilerinden, Mısır'daki Fâtımîler'den ayrılan Nizari İsmailî cemaati, baskı, suikast ve macera yöntemlerini kullanarak varlığını dayatmaya çalışmış, İki Haç'ın nizari çağdaşları ve İslam tarihinin üç büyük lideri Nureddin Zinki, Salah el-Din el-Eyüp ve Zahir Baybarlar'ın yanı sıra Sünni ve Şii ilişkileri ve şimdiye kadar tartışma ve tartışma konusu olan diğer konular araştırmaya büyük önem verdi. Bu çalışmanın amacı, bir yandan Nizariler ile diğer yandan Sünni güçler arasında kurulan siyasi ilişkileri göstermek, Oryantalistlerin Nizarizm hakkında yaydıkları tarihsel yanılgıların çoğunu düzeltmenin yanı sıra, Nizari'nin çatışan taraflar arasındaki güç dengesindeki rolünü vurgulamak, Memluk'un Nizari ile başa çıkma politikasını vurgulamak ve Levant dağlarındaki kaleler üzerindeki kontrollerini sona erdirmek. Tarihsel analitik yaklaşıma dayalı haberlerin, karşılaştırmalı yaklaşımla bazı tarihi vakaları karşılaştıran çeşitli kaynaklar ve referanslarla analizine dayanan araştırma, en önemlisi olan bir dizi bulgu ve sonuçla sona erdi .After the death of the Prophet (Sa'am), the Muslim public went on to say that the imamate of Muslims was through shura, and a second team went on to say that the Prophet (Sa'am) stipulated in his life the appointment of the imam who would succeed him after him and called. On this team is the name of the Shiites, and I knew from them the Imamate Shiites by saying that Imam Ali and his descendants after him are the right holders of the imamate after the Messenger of God (Salam), and this dispute over the imamate widened with the passage of days so that the difference was formed,If these differences prevailed in their interpretation of the imamate, the religious aspect in terms of the advanced religious status in the call and reference in communicating the provisions of sharia and its education to the people, over the second interpretation of the imamate in the sense of political leadership that holds power, administration and governance in society, we would have avoided many divisions in the Muslim world, as Imam Hassan bin Ali did when he ceded the political imamate of Maaouiya through a decade of reconciliation between them, providing the Islamic nation with a practical lesson that the people of the House do not seek to take over political power,From the Imamian Shiites, the Nizari Ismaili troupe, which defected from the Fatimids in Egypt, tried to impose its existence using methods of oppression, assassination and adventure as a way, and nizari contemporaries of the Two Crosses and three great leaders of Islamic history, Noureddine Zinki, Salah al-Din al-Ayoubi and Zahir Baybars, as well as Sunni and Shiite relations and other topics that have so far been the subject of discussion and controversy that have given great importance to the research. The aim of this study is to show the political relations that have been established between the Nizaris on the one hand and the Sunni forces on the other, In addition to correcting many of the historical misconceptions that orientalists have spread about Nizarism while highlighting the role of Nizari in the balance of power between the conflicting parties, highlighting the Mamluk policy of dealing with Nizari and ending their control over forts in the mountains of the Levant. Based on the analysis of the news based on the historical analytical approach with a diversity of sources and references comparing some historical cases through the comparative approach, the research ended with a set of important results and conclusions.