Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/3078

Browse

Now showing 1 - 20 of 74

Prevalence of obesity in elementary schools in mardin, South-Eastern of Turkey: A preliminary study
(2012) Battaloğlu İnanç, Betül; Şahin Say, Deniz; Oğuzöncül, Ayşe Ferdane; Bindak, Recep; Mungan, Feride
Amaç: Bu araştırmada, Mardin ilindeki ilköğretim çağı çocukları arasında obezite sıklığı, obezite ile aile ve çevre faktörleri arasındaki ilişki değerlendirildi. Materyal ve Metot: Çalışmada Mardin il merkezindeki, üç ilköğretim okulunda 6-15 yaş grubundaki, 3460 çocuğun boy ve ağırlık ölçümleri yapıldı. Beslenme alışkanlıkları ve aile-çevre faktörlerine ait bilgiler anket yolu ile elde edildi. Her öğrenci için vücut kitle indeksi (BMI) hesaplandı. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından çocuk ve adolesanlarda fazla kilolu olma ve obezitenin sınıflandırılmasında kullanılması önerilen ve 2007 yılında yayınlanan 5-19 yaş grubu çocuklar ve adolesanlar için büyüme referans değerleri baz alınarak hesaplandı. Söz konusu referans değerlerine göre vücut kitle indeksi (BMI)değeri 97. persentil üzerinde olan çocuklar obez; BMI değeri 85-97. persentil arasında olanlarda fazla kilolu olarak tanımlandı. Veriler bilgisayarda SPSS istatistik programı ile değerlendirildi. Analizler için ki-kare ve t-testleri kullanıldı. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Öğrencilerin % 48.2’si kız idi. Fazla ağırlığı (overweight) olan çocuk %15.78, obez olan çocuk oranı %10.57 idi. Cinsiyete göre obezite sıklığı kız çocuklar için %9.05 ve erkek çocuklar için %11.97 idi. Erkeklerde obezite sıklığı anlamlı derecede daha yüksekti (p<0.01). 13 -15 yaş grubundaki kızların BMI ortalamaları, aynı yaş grubundaki erkeklere göre anlamlı derecede yüksekti. Sosyoekonomik düzeyi yüksek olanlarda (p<0.01), düzensiz öğün yiyenlerde (p=0.05) , günde 2 saatten fazla TV seyredenlerde (p=0.03), 6 aydan az anne sütü alanlarda (p<0,05), annesi (p<0.05) veya babası (p<0.01) obez olanlarda obezite sıklığı anlamlı derecede daha yüksek bulundu. Sonuç: Obezite bir sağlık sorunu olarak dünya çapında artmaktadır. Çocukluk çağında obez olmak ve obez ebeveyn/(ebeveynlere) sahip olmak, erişkinlikte obez olmanın risk faktörlerinden ikisidir. Yetişkinlikte, obezitenin kalıcılığı, sorunun en ciddi yönüdür. Obezitede tedavi başarı oranı, ne yazık ki yüksek değildir. Bu nedenle, rutin çocukluk çağı büyüme değerlendirilmesi için, vücut kitle indeksinin eklenerek, risk altında olanların erken tespiti ile ilgili bir önleyici strateji en akılcı yol olarak görünmektedir.
Sağlam çocuk polikliniğine başvuran 0-1 yaş bebeği olan annelerde depresyon taraması ve depresyonda etkili risk faktörlerini belirleme
(2012) Battaloğlu İnanç, Betül; Aydemir, Nurcihan; Hatipoğlu, Sami
Sağlam çocuk polikliniğine başvuran 0-1 yaş bebeği olan annelerde Edinburgh Postnatal Depresyon Skalası (EPDS) ölçeğini kullanarak, depresyon oranlarını saptamayı ve etkili olan sosyodemografik faktörleri belirleyerek, elde edilen sonuçların diğer çalışmalarla korelasyonunu değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 20 Temmuz- 20 Eylül 2007 tarihleri arasında, 0-1 yaş arası bebeği olan anneler çalışmaya dâhil edildi. 211 anne çalışmaya katıldı, postpartum sosyodemografik veri formu ile EPDS kullanıldı. Çalışmaya katılmayı kabul etmeyen 28 annenin, 7’sinde EPDS puanlaması depresyon için anlamlı değerlerde idi. Toplam 183 annenin verileri değerlendirmeye alındı. Annelerin sosyodemografik özelliklerini belirlemek için toplam 51 sorudan oluşan postpartum sosyodemografik veri formu kullanıldı. Depresyon yaygınlığını saptamak amacıyla annelere 10 sorudan oluşan EPDS ölçeği uygulandı. Değerlendirme 30 puan üzerinden yapıldı ve kesme puanı 13 ve üzeri ( ?13) olarak alındı. Bulgular: EPDS kesme puanı ?13 alınarak hesaplanan depresyon semptomatoloji skoru %30.6’dır. Çalışmaya katılan kadınların yaş ortalaması 27.5±5.45, yaş dağılımı 18 ile 43 arasında değişmektedir. EPDS puanı yüksek olanlarda evlilikten memnuniyet düzeyinin iyi olma oranı anlamlı düzeyde düşük; evlilikten memnuniyetleri orta ve kötü düzeyde olanlarda, psikiyatrik özgeçmişi olan annelerde ise EPDS puanları anlamlı düzeyde yüksek olarak saptanmıştır (p<0.01). Eşi çalışmayan, planlanmamış gebeliği olan, doğumda annede sağlık sorunu olan,gece doğum yapan annelerde EPDS puanlaması yüksek olarak görülmektedir (p<0.05). Bebekte sağlık sorunu olduğunu belirten, bebek bakımını güç olarak tarifleyenlerde, bebeğini emzirmeyen kadınlarda EPDS puanlaması istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olarak saptanmıştır (p<0.01). Sonuç: Doğum sonrası depresyon birçok anneyi ve bebeği olumsuz etkileyen ciddi bir sorundur. Etkin bir tedavinin mümkün olmasına rağmen, olguların yarısından azı fark edilebilmektedir. Kitlelerin taranması, antenatal dönem, doğum sonrası erken dönem ve normal sağlam çocuk izlemleri döneminde, doğum sonrası depresyon tanısı koyabilme imkanını mümkündür. Toplumu temsil eden, büyük kitlelere yapılacak topluma dayalı çalışmalar ile geçerli, etkin bir doğum sonrası depresyon taramasının tanımlanmasına ve bu tip bir taramanın klinik olarak anne -bebek açısından hizmetin artırılmasına, olan etkisinin belirlenmesine gereksinim vardır.
Metabolic Syndrome in School Children
(TURKISH PEDIATRIC ENDOCRINOLOGY & DIABETES SOCIETY, 2013) Battaloğlu İnanç, Betül
The problem of excessive weight and obesity is increasing world-wide. According to the World Health Organization (WHO), there are over 1.6 billion overweight and 400 million obese people in the world; in 2015, these figures are expected to reach 2.3 billion and 700 million, respectively. Ninety percent of obese adolescents are at risk of becoming obese adults; 75% of obese 12-year-olds go on to become obese adults; of 7-year-olds, 41% of obese ones become obese in adulthood; 25% of those obese in the pre-school period become obese adults; and 14% of obese infants are at risk of becoming obese adults. The presence of childhood obesity increases the risk of non-communicable diseases such as metabolic syndrome (MS), type 2 diabetes mellitus (DM), hypertension (HT), hyperlipidemia, cardiovascular disease, and certain cancers (1). In clinical studies, the prevalence of MS in childhood was found to be approximately 3-4%. The aim of the present study was to evaluate the prevalence of MS in southwest part of Turkey.
15-49 yaş arası annelerin anne sütü ile ilgili uygulamaları ve etki eden faktörler
(2013) Battaloğlu İnanç, Betül
Amaç: Bu çalışmada, 15-49 yaş arasındaki annelerin bebeklerinibesleme durumlarının ve emzirme konusundaki uygulamalarınınsaptanması ve etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Mardin Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi,Kadın Doğum Polikliniğine 1 Ekim-30 Kasım 2012 tarihleri arasında başvuran, 15-49 yaş arası kadınlardan basit rastgele örneklemeyöntemi ile seçilen 330 anne çalışmaya dahil edildi. Amaca uygunolarak hazırlanmış bir anket, yüz yüze görüşme tekniği ile katılımcılara uygulandı. Bulgular: Yaş ortalaması 28.2±5.2 olan kadınların %23.5'i annesütünü ilk 6 ay, %24.4'ü 12 aya kadar, %40.8'i 24 aya kadar ve%11.3'ü 24 aydan fazla süre bebeklerine vermişlerdi. Kadınların%69.1'i ilk 6 ay, sadece anne sütü vererek bebeklerini beslemişlerdi. Bu besleme tarzı, annelerin eğitim düzeyi arttıkça artış göstermekteydi (p=0.017). Ek gıdaya 6 aydan sonra başlayanlar dahaçok yüksekokul ve üniversite mezunları idi ve eğitim seviyesininazalmasıyla istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmasa da bu süreden sapmalar görülmekteydi (p>0.05) Yüksekokul ve üniversitemezunları anne sütü ile ilgili bilgileri daha çok ebe-hemşire ve doktordan alırken, eğitim düzeyi düştükçe bu bilgiler aile ve çevredenalınmaktaydı (p=0.018). Sonuç: Annelerin büyük çoğunluğu bebeklerine anne sütü vermelerine karşın, eğitim düzeyi düştükçe ek gıdaya başlama yaşı konusunda yanlış uygulamalar artmaktadır. Öte yandan eğitim düzeyidüştükçe anne sütü verme süresi uzamaktadır.
Eski sezaryenli gebelerin demografik özellikleri ve ilk sezaryen endikasyonlarnın değerlendirilmesi
(2013) Sıkar, Derya; Yaşar, Levent; Battaloğlu İnanç, Betül; Yaşar, Nurgül
Amaç: Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi antenatal polikliniğine başvuran eski sezaryenli gebelerin, sosyodemografik özelliklerini, ilk sezaryen endikasyonlarını, demografik özellikler ve ilk sezaryen endikasyonları açısından hastaneler arası ndaki farklılıkları ve sosyoekonomik faktörlerin, sezaryen istemindeki rolünü araştırmayı amaçlamıştır. Yöntem: Ağustos 2006-Mart 2007 tarihleri arasında Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi antenatal polikliniğine başvuran 476 eski sezaryenli gebenin katıldığı kesitsel ve analitik tipte bir araştırmadır. Bulgular: Yaş ortalaması 28.4±4.6 olan gebelerin %68.4’ü 20-29 yaş grubundadır; toplam gebelik sayısı 2.8±1.3, parite ortalaması 1.4±0.7, yaşayan çocuk sayılarının ortalaması 1.3±0.6'dır. ‹lk sezaryen endikasyonları arasında akut fetal distres, makat geliş ve sefalopelvik uygunsuzluk ilk sıraları almaktadır. Eğitim düzeyi ve çalışma durumunun sezaryen tercihinde etkili olduğu saptanmıştır (p<0.001). Özel hastanelerle devlet hastaneleri arasında, ilk sezaryen endikasyonları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmaktadı r (p<0.001). Devlet hastanelerinde, makat geliş nedeniyle sezaryen daha sık yapılmaktadır. Eğitim düzeyi ve çalışma durumu açısından ilk sezaryenini özel hastanelerde olanlar ile devlet hastanelerinde olanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (sırasıyla p=0.026 ve p=0.023). ‹steğe bağlı sezaryen olan kadınlar özel hastaneleri daha çok tercih etmektedirler (p=0.002). Sonuç: Eğitim düzeyi ve çalışma durumu, sezaryen tercihinde iki önemli faktör olup, çalışan ve belli bir eğitim seviyesine sahip olan kadınlar, sezaryeni ve özel hastaneleri daha fazla tercih etme eğilimindedirler.
Mardin İl Merkezinde 1-6 Yaş Grubu Çocuğu Olan Annelerin Yanıklarda İlk Uygulamalarının İncelenmesi
(2013) Battaloğlu İnanç, Betül; Say Şahin, Deniz; Demir, Cemil
Amaç: Bu çalışmada, annelerin yanık ve ilk yardım hakkındaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi, yanıkla karşılaştıklarında ne yapacakları, acil uygulamaların tespit edilmesi ve araştırma sonunda annelere doğru bilgi verilerek, bu konudaki bilgi eksikliklerinin giderilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya katılacak olan anneler, 1-6 yaş grubu çocuğu olan, 25-49 yaş grubundaki anneler arasından, randomize olarak seçilen, araştırma hakkında bilgilendirildikten sonra, katılmak isteyen 1000 gönüllü anneye, anket yoluyla uygulandı. Bulgular: Çocukların, % 21.6’sında yanık meydana geldiği, yanıkların % 81.4’ünün ev içinde, %18.6’sının ev dışında oluştuğu, yanık vakalarına, 2-4 yaş grubunda karşılaşıldığı, annelerin yanık konusunda bilgi eksikliklerinin olduğu ve yanığa ilk müdahale konusunda, araştırmaya katılan tüm annelerin % 89.6’sının bilgilerini yeterli bulmadıkları saptandı. Sonuç: Çalışmamız sonucunda, annelerin yanıkta ilk yardım konusunda, bilgi eksikliklerinin var olduğu saptandı. Bu konuda, annelerin bilgi eksikliklerinin uygulanacak eğitim faaliyetleri ile giderilmesi, annelerin doğru uygulamalar konusunda bilgilendirilmesi gerekliliği görülmüştür.
5-15 yaş arası astımlı çocukların sosyodemografik özellikleri ve risk faktörleri
(2013) Önder, Nurgül; Hatipoğlu, Sami; Battaloğlu İnanç, Betül; Sıkar, Derya
Amaç: Bir astım allerji polikliniğine başvuran astımlı çocuklarınsosyodemografik özellikleri ve risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırmada 1 Ocak 2005-31Aralık 2005 tarihleri arasında, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim veAraştırma Hastanesi Astım Alerji Polikliniği'nde astım tanısıyla izlenen, 5-15 yaşları arasındaki 450 hastanın dosyaları retrospektifolarak taranıp, hastaların sosyodemografik özellikleri, hastalığınbaşlama yaşı, risk faktörleri araştırılmıştır. Bulgular: Olguların %60.9'u erkek, ortalama yaş 8.4±2.7 ve semptomların başlama yaşı ortalama 3.6±2.7 idi. Hastaların %95.6'sı düşük gelirli olduklarını belirten ailelere sahipken, %46.4'ü ısınmadakömür kullanıyor, %67.1'i nemli ortamda yaşıyordu. Son bir yıl içerisinde acile başvuranların oranı %66.7 iken, hastaneye yatırılmaoranı %10.9 olarak bulundu. Sonuç: Çalışmamızda değerlendirilen astımlı çocukların sosyodemografik özellikleri ve risk faktörleri literatür ile uyumlu bulunmuştur.
Mardin ili ilköğretim okulu öğrencilerinin fiziksel şiddete maruziyetleri ve yaklaşımları
(2013) Battaloğlu İnanç, Betül; Çifçi, Sema; Değer, Vasfiye
Amaç: Bu çalışma, ilköğretim okulu öğrencilerinin, fiziksel şiddete maruz kalma sıklığı ile fiziksel şiddet hakkındaki düşünce, tutum ve davranışlarını saptamak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Mardin il merkezinde bulunan, ilköğretim okullarının tümü araştırma kapsamına alınmıştır. Her okulun, tüm beşinci ve sekizinci sınıf şubelerinden, rastgele yöntemle, 1351 öğrenciye anket uygulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %50,6,sı kız, %49,4,ü erkektir. Öğrencilerin ortalama yaşı 11,9, evlerinde yaşayan ortalama kişi sayısı yedi, ortalama çocuk sayısı üçtür. Öğrencilerin, %13,1\\\'i babalarının annelerine en az bir kez fiziksel şiddet uyguladığını ifade etmişlerdir. Öğrencilerin %42,6\\\'sı en az bir kez, %30,7\\\'si ise, halen, ara sıra, fiziksel şiddete maruz kalmaktadır. Erkeklerin, fiziksel şiddete maruziyetleri, kızlardan yüksektir (p<0,01). Çocukların sınıfları büyüdükçe gördükleri fiziksel şiddet sıklığı azalmaktadır (p<0,01). Babanın eğitim düzeyi yükseldikçe, fiziksel şiddet uygulama eğilimi azalmaktadır (p<0,01). Aile içi şiddetin olduğu ailelerde, çocukların şiddete maruziyeti yüksektir (p<0,01). Öğrencilerin %15,7’si halen fiziksel şiddet içeren kavga etmeyi sürdürmektedir, %5,i fiziksel şiddeti bir çözüm olarak görmektedir. Çıkarımlar: İlköğretim öğrencilerinin fiziksel şiddete maruziyetleri ve fiziksel şiddet uygulamaları oldukça yaygındır. Bu nedenle temel sağlık hizmetlerinin sunumu içerisinde, çocuk istismarı ve ihmalinin birincil, ikincil ve tersiyer önleme çalışmalarına gereken önem verilmeli, konu ile ilgili resmi ve gönüllü oluşumlar sorunun çözümünde çok disiplinli bir yaklaşımla birlikte çalışmalı, yapılan programlar yasal düzenlemeler ile desteklenerek devlet düzenlemelerinde yer almalıdır. (Türk Ped Arfl 2013; 48: 226-34)
7-15 years of age group children' hypertension and obesity
(2013) Battaloğlu İnanç, Betül
Amaç: Mardin ili, ilköğretim okullarındaki öğrencilerde, hipertansiyon ve obezite değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, Mardin ilinin, farklı sosyoekonomik düzeyindeki, üç ilköğretim okulunda, 3460 öğrenciyle yürütüldü. Öğrencilerin, obeziteleri Dünya Sağlık Örgütü’ne (WHO), kan basınçları Amerikan Pediatri Akademisi’nin yayınladığı standartlara göre tanımlandı. Çalışmanın verileri SPSS paket programında, ki-kare testi ile değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p <0.05 olarak belirlendi. Bulgular: Fazla ağırlığı olan çocuk % 15.78, obez olan çocuk oranı % 10.57’ dir. Obezite sıklığı kız çocuklar için % 9.05 ve erkek çocuklar için % 11.97’ dir ( p<0.01). Öğrencilerin % 1.30’ unda presistolik hipertansiyon, % 2.02’ sinde sistolik hipertansiyon, % 2.65’ inde prediyastolik hipertansiyon ve % 2.74’ ünde diyastolik hipertansiyon görüldü. Ailesinde hipertansiyon olanlar ve onların çocukları arasında hipertansiyon ilişkisi yoktu. İki saatin üzerinde televizyon seyreden çocuklarda, obezite mevcuttu ( p=0.03). Sonuç: Okul sağlığı açısından, hipertansiyon ve obezite değerlendirmeleri gereklidir. Bu nedenle okul çağı çocuklarının muayenelerinde, bu konu mutlaka yer almalı, hipertansiyon ve obezite konusunda öğrencilere ve ailelerine eğitimler verilmelidir.
Metabolic Syndrome in School Children in Mardin, South-Eastern of Turkey
(AVES Ibrahim Kara, 2014) Battaloğlu İnanç, Betül
Amaç: Okul çocukları popülasyonunda, metabolik sendrom (MES) prevelansının tespit edilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Türkiye'nin güneydoğusundaki, Mardin şehir merkezinde, üç ilköğretim okulundaki, 7-15 yaşları arası, üç bin dört yüz altmış çocuk, Nisan-Mayıs 2011'de çalışmaya dahil edildi. Yaş, cins, boy, ağırlık, bel çevresi, kalça çevresi, bel/kalça oranı, sistolik ve diyas tolik kan basınçları ölçüldü ve kan testleri kaydedildi. MES tanısı için Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF) kriterleri kullanıldı.Bulgular: Çocukların %9,42'si fazla kilolu ve %8'i obezdi. Obezite kızlarda %9,1, erkekler de %6,9'du. Obezite prevelansı, kızlar arasında erkeklerden daha yüksek ve anlamlıydı (p<0.001). Vücut kitle indeksi (VKI) ve bel ve kalça çevresi, bel/kalça oranı, sistolik ve diyasto lik kan basıncı, trigliserid arasında pozitif korelasyon bulundu (p=0.0001). Total kolesterol, trigliserid, VKI, sistolik ve diyastolik kan basıncı obez MES'lu grupta, obez olmayanlardan anlamlı farklı idi (p<0.05). Kızların bel/kalça oranı referans değerleri, erkeklerinkinden anlamlı olarak daha yüksekti (p>0.05). MES prevelansı %6,3'tü. MES, kızlarda ve obezlerde daha yüksekti. Obez çocuklarda MES oranı %30,3'tü.Sonuç: Çocukluk döneminde obezite, hipertansiyon ve MES sıklığı her geçen gün artmakta dır. Santral obezite ve yüksek vücut kitle indeksine sahip olan çocuklar, MES için daha dikkat li değerlendirilmelidir. Ve toplumun yaşam kalitesi, yaşam tarzı değişiklikleri ile risklerin azaltılması yoluna gidilerek, gerekli tedavi ve takiplerle sağlanmalıdır.
Investigation of the effect of comorbid psychopathologies on glycemic control in children and adolescents with type 1 diabetes mellitus
(Turkish J Clinical Psychiatry, 2022) Kardaş, Burcu; Kardaş, Ömer; Demiral, Meliha; Özbek, Mehmet Nuri
Objective: The presence of comorbid psychiatric conditions in chronic diseases makes the management of the disease difficult. Our study, we aimed to examine the relationship between psychiatric comorbid conditions and glycemic control in children and adolescents with Type 1 Diabetes. Method: In our study, depending on the number of patients, good and moderate controls were evaluated as a single group, and HbA1c levels of 8.5 and below were included in this group. Children for Depression Inventory (CDI), Screen for Child Anxiety-Related Emotional Disorders (SCARED), Turgay Child and Adolescent Behavioral Disorders Based on DSM-IV Screening and Evaluation Scale were applied. The case and parents were evaluated with K-SADS-PL.Among 778 diabetic patients who were followed up in the pediatric endocrinology clinic, 73 cases between the ages of 8 and 17 who were followed up regularly, who did not have any comorbidities and who accepted to participate in the study were evaluated psychiatrically. Results: Of the 73 cases included in the study, 29 were accepted as the patients with good glycemic control (HbA1c <= 8.5 mg / dl), and 44 as with poor glycemic control (HbA1c>8.5mg / dl). In cases with poor glycemic control, parents' education level and income level were significantly lower, while the rate of attention deficit and hyperactivity disorder, major depressive disorder, social anxiety disorder and psychopathology was significantly higher. Discussion: The findings of this study revealed that there are many factors affecting glycemic control and there is a strong relationship between glycemic control and psychopathologies.
Evaluation of patients diagnosed with phenylketonuria and biotinidase deficiency by the newborn screening program: a ten-year retrospective study
(The Turkish Journal of Pediatrics, 2022) Toktaş, İzzettin; Sarıbaş, Seyfettin; Canpolat, Semih; Erdem, Özgür; Özbek, Mehmet Nuri
Background. Phenylketonuria (PKU) and biotinidase deficiency (BD) are autosomal recessive diseases. If they are not identified and treated early, severe intellectual disability and developmental delay occur. This study was conducted to calculate the ten-year incidence of PKU and BD in the Diyarbakır province of Turkey. Methods. This cross-sectional study included patients born between 2011-2020 and diagnosed with PKU and BD. Patients with a clear diagnosis had their records evaluated retrospectively. Results. Between 2011 and 2020, blood was taken from 417,525 newborns’ heels in Diyarbakir province. As a result of further diagnostic testing, 53 PKU (Incidence: 1:7878) and 177 BD (Incidence: 1:2359) were detected. Of the patients with BD, 56% had profound BD and 44% had partial BD. The records of a total of 269 patients (PKU: 25; BD: 123; Hyperphenylalaninemia: 121) were examined. Parents of 65% (n=15) of the patients diagnosed with PKU and 46.6% (n=55) of the patients diagnosed with BD were consanguineous. Conclusions. The incidence of both PKU and BD was found to be high in our region. The high number of consanguineous marriages was regarded as the most important explanation for the high frequency of these illnesses.
An Evaluation of Cardiovascular Risk Factors Among Military Personnel: A Study Conducted in Turkey
(2022) Günlü, Serhat; Karahan, Mehmet Zülkif
Background: Cardiovascular (CV) risk factors are associated with high morbidity and mortality rates; however, prevalence data for Turkish military members are unknown. Aim: This study determines how common cardiovascular risk factors are among military members in the Corps Command Military Unit and how they relate to socio-demographic parameters. Materials and Methods: A cross-sectional research was conducted with 25222 active-duty individuals. A questionnaire was used to assess cardiovascular risk factors. This study included patients with more than two risk factors or current cardiac complaints. ECGs, echocardiograms, and biochemical testing were performed. Results: The study employed 835 individuals with an average age of 19.43±2.12 years. 19.6% of them had hypertension, 5.6% had dyslipidemia, 39.6% were smokers, 2.4% had diabetes mellitus, and 9.8% had a positive family history. Physical activity frequency was not observed in 54% of the patients before enlisting in the military. There was a significant positive correlation between smoking and mental stress (r=1.07, p<0.001). Conclusion: In terms of cardiovascular risk, hypertension and smoking were found to be the most prevalent among the Corps command staff. Therefore, this study provides compelling evidence that military healthcare providers should conduct annual periodic checks on those at risk for cardiovascular diseases.
The Significance of Frontal Plane QRS-T Angle for Estimating Non-Dipper Hypertension
(Cureus, 2022) Evsen, Ali; Karahan, Mehmet Zülkif
Objective: The frontal QRS-T angle (fQRS-T) is linked to myocardial ischemia and ventricular arrhythmias. On the other hand, non-dipper hypertension is a risk factor for cardiac adverse events. The objective of this research was to determine whether the fQRS-T, a marker of ventricular heterogeneity, could be used to predict non-dipper hypertensive individuals in the lack of left ventricular hypertrophy. Methods: The observational study was carried out retrospectively. Patients diagnosed with hypertension were included in this study. Blood tests were routinely conducted for all patients. Electrocardiography (ECG) was conducted for each patient and echocardiography was performed. Blood pressure (BP) values were collected from the ambulatory Holter records. According to ambulatory Holter monitoring, the individuals were separated into two groups. The association between fQRS-T and hypertension was investigated. Results: The research involved 123 patients, with an average age of 51.85±8.22 years, comprising 76 women (61.8%) and 47 males (38.2%). According to ambulatory Holter monitoring, patients were separated into dippers (n=65) and non-dippers (n=58). There were no statistically significant in the laboratory and echocardiographic variables (p>0.05). QT dispersion (QTd) and fQRS-T were substantially greater in the non-dipper group than in the dipper group (p=0.043 and p<0.001, respectively). Independent determinants of non-dipper status were determined by univariate and multivariate logistic regression analyses. fQRS-T was found to be the only independent indicator of non-dipper status (OR: 1.03, 95%CI: 1.02-1.06, p<0.001). Conclusion: The fQRS-T may be a useful marker for estimating non-dipper hypertensive individuals in the lack of left ventricular hypertrophy.
Vatanından Uzakta Ölmek” Palyatif Bakım Kliniğinde Ölen 7 Suriye Uyruklu Hasta ve Ülkemizin Sığınmacıların Sağlık İhtiyaçlarını Karşılamadaki Rolü
(2022) Akelma, Hakan; Karahan, Mehmet Zülkif
Savaşlar, iç çatışmalar telafisi mümkün olmayan yıkımlara neden olup, en çok da sivilleri etkilemektedir. Yıkımın etkisi başta ikincil şahıslara ihtiyaç duyan çocuk, yaşlı ve kadınlar için daha belirgindir. Şu anda dünyadaki sığınmacıların yarısından fazlası Suriye’de hayatlarını kurtarmak için ülkelerinden ayrılmak zorunda kalan sığınmacılardan oluşmaktadır. Siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik açıdan toplumu ve bireyleri etkileyen yurdundan edilme durumu sağlık sorunlarını da beraberinde getirmektedir. Sığınmacılar zor yaşam koşulları, barınma, beslenme, şiddet ve psikolojik travmalar gibi birçok neden ile sağlık bakım sisteminde en kırılgan ve savunmasız gruplardandır. Kendi yaşam alanlarından zorunlu olarak ayrılan bireylerin yaşam konforlarının azalması ve yaşadıkları psikolojik yıkım, beraberinde bulaşıcı hastalıklar, kardiyovasküler hastalıklar, diyabet, kanser ve akciğer hastalıkları gibi kronik hastalıkların riskini artırmaktadır. Bu hastalıklara bağlı palyatif bakım ünitelerine yatışlar artmakta ve bu kliniklerde yaşam koşullarından daha iyi şartlarda sağlık hizmeti almakta ancak hastalıklarının şiddetine göre ölümler gerçekleşmektedir. Türkiye, sığınmacılara mümkün olan en iyi yaşam koşullarını ve kapsamlı insani yardımı sağlamaktadır. Sığınmacılar hem kamplarda hem de barındıkları iskânlarda tüm sağlık hizmetlerini sürdürmektedir. Bu sığınmacılar aynı şekilde gerekli durumlarda palyatif bakım hizmetlerinden faydalanmaktadır. Bu çalışmanın amacı palyatif bakım kliniklerde özellikle kanser, diyabet ve diğer kronik hastalıklar sonucu hayatını kaybeden sığınmacı hastaların değerlendirilmesi ve bunun yanında ülkemiz sağlık bakımındaki desteğini vurgulamaktır.
Mİ YOK A RDİT
(2023) Kayan, Fethullah
GİRİŞ Miyokardit, öncelikle çocukları ve genç yetişkin- leri etkileyen, nadir görülen, potansiyel olarak ölümcül ve genellikle yetersiz teşhis edilen bir kalp yetmezliği nedenidir. Akut miyokardit insidansı küresel olarak yılda yaklaşık 1,5 milyon vaka olarak tahmin edilmek- tedir (1). Miyokardit, asemptomatik olabileceği gibi kalp nakli gerektirebilecek kadar ileri derecede kalp yetmezliğine neden olabilen çok geniş bir klinik yelpazeye sahiptir. Bu sebeple miyokardit, klinik prezentasyonunun heterojenliği nedeniyle zor bir tanıdır. Miyokarditin kalp yetmezliği (Heart Failu- re-HF) nedeni olarak katkısı, yaşa ve bölgeye göre yaklaşık olarak % 0.5 ila % 4.0 arasında değişir (2). Açıklanamayan non-iskemik dilate kardiyomi- yopatisi (DKM) olan yetişkin hastaların %9-16’sın- dan sorumlu olduğu düşünülmektedir. (3) The Global Burden of Disease çalışmasına göre, 1990 ile 2013 yılları arasında hastaneden taburcu olma belgelerindeki Uluslararası Hasta- lık Sınıflandırması (ICD) kodlarına dayalı olarak Fethullah KAYAN 1 100.000 hasta başına 22 miyokardit vakası in- sidansı bildirmiştir.(4) Hastaların yaklaşık üçte ikisi erkekti ve ortalama yaş erkeklerde 33, kadın- larda 46’dır. Hafif semptomlar ve minimal ventriküler disfonksiyonla başvuran hastalarda miyokardit genellikle özel tedavi olmaksızın spontan olarak iyileşir.(5)
Evaluation of Frontal QRS-T Angle in Patients with Coronary Artery Ectasia
(Sociedade Brasileira de Cardiologia – SBC, 2023) Karahan, Mehmet Zülkif; Aktan, Adem; Güzel, Tuncay; Kayan, Fethullah; Günlü, Serhat
Background: Coronary artery ectasia (CAE) is defined by focal enlargement of the coronary artery exceeding 1.5 times the adjacent normal segment. CAE can often cause arrhythmias, heart failure, sudden death, and myocardial ischemia. Ischemia due to microvascular dysfunction may be responsible for the ventricular heterogeneity in CAE. Objectives: The aim of our study was to evaluate the frontal QRS-T angle in patients with CAE. Methods: Our study included 55 patients with CAE and 50 individuals in the control group. Demographic characteristics and electrocardiographic parameters were compared between the two groups. Categorical variables were compared using the chi-square test. Continuous variables were compared using unpaired Student’s t-test. P values < 0.05 were considered statistically significant. The frontal QRS-T angle was calculated from 12-lead electrocardiograms (ECGs) using the automatic report from the electrocardiography machine. Results: The average age of patients with CAE was 63.2 ± 3.4 years, with 18 women among them. The control group had an average age of 61.1 ± 3.2 years, with 28 women included. There was no significant difference in demographic parameters between the two groups. Compared to the control group, patients with CAE had significantly wider frontal QRS-T angle (p < 0.001), as well as longer QTmax duration, p = 0.002; Tp-Te interval, p = 0.02; and QT dispersion (QTd), p = 0.04. Conclusion: The frontal QRS-T angle can be calculated easily and time-efficiently using surface electrocardiography. In this study, we showed for the first time that the frontal QRS-T angle was significantly increased in patients with CAE.
Aging and cardiac implantable electronic device complications: is the procedure safe in older patients?
(ELSEVIER, 2023) Güzel, Tuncay; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Günlü, Serhat; Arslan, Bayram; Arpa, Abdulkadir; Güzel, Hamdullah; Tatlı, İsmail; Aydın, Saadet; Suzan, Veysel; Demir, Muhammed
Background In this study, we investigated whether there is a higher incidence of cardiac implantable electronic devices (CIED) procedures related complications in older (≥75 years) than in younger (<75 years) patients. Methods This retrospective cohort study enrolled patients who had undergone CIED procedures (de novo implantation, system upgrade, generator substitution, pocket revision or lead replacement) at two heart centers in Turkey between January 2011 and May 2023. The primary composite endpoint included clinically signifcant hematoma (CSH), pericardial efusion or tamponade, pneumothorax, and infection related to the device system. Secondary outcomes included each component of the composite end point. Results The overall sample included 1923 patients (1419<75 years and 504 aged≥75 years). There was no diference between the groups in terms of cumulative events defned as primary outcome (3.5% vs. 4.4%, p=0.393). Infection related to device system was signifcantly higher in the≥75 age group (1.8% vs. 3.4%, p=0.034). There was no signifcant diference between the groups in terms of clinically signifcant hematoma and pneumothorax (0.7% vs. 0.4%, p=0.451, 1.4% vs. 1.0%, p=0.477, respectively). In multivariate model analysis, no association was found between age≥75 years and infection related to the device system. Conclusion Infection rates were relatively higher in the patient group aged≥75 years. This patient group should be evaluated more carefully in terms of infection development before and after the procedure.
Aging and cardiac implantable electronic device complications: is the procedure safe in older patients?
(Springer, 2023) Güzel, Tuncay; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Günlü, Serhat; Arslan, Bayram; Arpa, Abdulkadir; Güzel, Hamdullah; Tatlı, İsmail; Aydın, Saadet; Suzan, Veysel; Demir, Muhammed
Background: In this study, we investigated whether there is a higher incidence of cardiac implantable electronic devices (CIED) procedures related complications in older (≥ 75 years) than in younger (< 75 years) patients. Methods: This retrospective cohort study enrolled patients who had undergone CIED procedures (de novo implantation, system upgrade, generator substitution, pocket revision or lead replacement) at two heart centers in Turkey between January 2011 and May 2023. The primary composite endpoint included clinically significant hematoma (CSH), pericardial effusion or tamponade, pneumothorax, and infection related to the device system. Secondary outcomes included each component of the composite end point. Results: The overall sample included 1923 patients (1419 < 75 years and 504 aged ≥ 75 years). There was no difference between the groups in terms of cumulative events defined as primary outcome (3.5% vs. 4.4%, p = 0.393). Infection related to device system was significantly higher in the ≥ 75 age group (1.8% vs. 3.4%, p = 0.034). There was no significant difference between the groups in terms of clinically significant hematoma and pneumothorax (0.7% vs. 0.4%, p = 0.451, 1.4% vs. 1.0%, p = 0.477, respectively). In multivariate model analysis, no association was found between age ≥ 75 years and infection related to the device system. Conclusion: Infection rates were relatively higher in the patient group aged ≥ 75 years. This patient group should be evaluated more carefully in terms of infection development before and after the procedure.
The Efficacy of Iron and Piracetam in Breath Holding Spells and Levetiracetam in Anoxic Epileptic Seizures
(Artuklu International Journal of Health Sciences, 2023) ÖZGÜN, Nezir; AKDENİZ, Osman; ÇELİK, Muhittin; SARBAY, Hakan; TOKTAŞ, İzzettin
Introduction: In this study, the patients diagnosed with breath holding spell (BHS) or anoxic epileptic seizures and initiated at least one out of iron or piracetam or levetiracetam therapies were evaluated. Material and Methods: We retrospectively evaluated 194 BHS patients. Iron therapy was initiated in case of iron deficiency anemia or case of ferritin values under 12 ng/dl even if there was no anemia. The patients having no iron deficiency anemia, low ferritin and anoxic epileptic seizures were administered piracetam and the patients diagnosed with anoxic epileptic seizures were administered levetiracetam. Results: One hundred and eight patients (55.7%) were male. The mean age was 21.39±12.78 months. Iron therapy was initiated in 87 patients, piracetam to 96, and levetiracetam in 11 patients. Seizure numbers were manifestly decreased in all groups by the end of the first month after treatment concerning pretreatment levels (p<0.05). Conclusions: We determined that the spells were reduced or completely stopped in all groups. Levetiracetam seems to be considerably effective in patients developing anoxic epileptic seizures after BHS.

Browse

Browsing Dahili Tıp Bilimleri Bölümü by Issue Date