MAÜ GCRIS Standart veritabanının içerik oluşturulması ve kurulumu Research Ecosystems (https://www.researchecosystems.com) tarafından devam etmektedir. Bu süreçte gördüğünüz verilerde eksikler olabilir.

Çocuk Bakımı ve Gençlik Hizmetleri Bölümü Koleksiyonu

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/158

Browse

Browsing Çocuk Bakımı ve Gençlik Hizmetleri Bölümü Koleksiyonu by Subject "Çocuk gelişimi"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Conference Object
    Çocuk Gelişimi Bölümü Öğrencilerin Web 2.0 İçerik Geliştirme Öz-Yeterlik İnançlarının Belirlenmesi
    (2021) Işıker, Yakub; Sözer, Akif
    Bu araştırmada çocuk gelişimi bölümü öğrencilerinin web 2.0 içerik geliştirme öz-yeterlik inançlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada mevcut durumu tespit etmek amacıyla tarama modeli kullanılarak 2019-2020 eğitim öğretim yılında Çocuk Gelişimi Bölümü’nde öğrenim gören 280 öğrenciye Birişçi, Kul, Aksu, Akaslan ve Çelik (2017) tarafından geliştirilen “Eğitsel Amaçlı Web 2.0 Hızlı İçerik Geliştirme Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği” uygulanmıştır. 21 madde ve 3 alt boyuttan (hazırlık, sunum ve değerlendirme) oluşan ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı ,95 olarak hesaplanmıştır. Ölçme aracından elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 22.0 istatistik programı kullanılarak frekans ve yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Kruskal-Wallis testlerinden yararlanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğrencilerin eğitsel amaçlı web 2.0 hızlı içerik geliştirme öz-yeterlik algılarının orta düzeyde olduğu, sunum alt boyutunda yüksek düzeyde; hazırlık ve değerlendirme alt boyutlarının ise orta düzeyde olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca öğrencilerin öz-yeterlik inançlarının yüksek olduğu maddelerin web 2.0 araçlarını kullanarak fotoğraf, video ve sunum paylaşabilmeleri, güncel web 2.0 araçlarından faydalanabilmeleri, web 2.0 araçlarıyla hazırlanmış materyalleri derste kullanabilmeleri ve web 2.0 araçlarını kullanarak görüntü ve sunum oluşturabilmeleri şeklindeki sunum ve hazırlık alt boyutundaki maddelerken, öz-yeterlik inançlarının düşük düzeyde olduğu maddeler ise web 2.0 araçlarını kullanarak eğitsel içerikli animasyon, karikatür ve kavram haritası oluşturabilmeleri şeklindeki hazırlık alt boyutundaki maddelerdir. Bununla birlikte araştırma sonuçları demografik özellikler açısından incelendiğinde, cinsiyet ve yaş değişkeni bakımından anlamlı derecede farklılığa ulaşılmazken mezun olunan lise türü bakımından düz lise mezunlarına göre diğer lise türü lehine, sınıf değişkeni bakımından sunum ve hazırlık alt boyutları ile genel ortalamada 1. ve 2. sınıflar arasında 2. sınıf öğrencileri lehine, kişisel bilgisayara sahip olunma durumuna göre kişisel bilgisayara sahip olanlar lehine ve günlük internet kullanım süresi değişkenine göre tüm boyutlarda günlük internet kullanım süresi daha fazla olan öğrenciler lehine anlamlı farklılığa ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin web 2.0 içerik geliştirme öz-yeterlilik inançlarına dair elde edilen bulguların literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
  • Thumbnail Image
    Conference Object
    ÇOCUK GELİŞİMİ PROGRAMI ÖĞRENCİLERİNİN OKUL DENEYİMİ UYGULAMALARINA YÖNELİK TUTUMLARI
    (2023) Işıker, Yakup; Kan, Adnan
    Eğitim ortamlarında yer alacak olan bireylerin eğitsel etkinlikleri daha etkili biçimde yerine getirebilmelerinin koşullarından biri eğitim uygulamalarına yönelik tutumlarının olumlu yönde olmasıdır. Eğitsel alanlarda öğrenim görmekte olan öğrencilerin eğitim ortamlarındaki uygulamalara karşı tutumlarının belirlenmesi, öğrencilerin eğitimi sürecinde ne tür yaklaşımların izlenmesi gerektiği konusunda bilgi verecektir. Bu sebeple araştırmada, eğitim alanlarında aktif olarak yer alan çocuk gelişimi programı öğrencilerinin okul deneyimi uygulamalarına yönelik tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada mevcut durumu tespit etmek amacıyla tarama modeli kullanılarak çocuk gelişimi programında öğrenim gören 504 öğrenciye, araştırmacılar tarafından geliştirilen “Çocuk Gelişimi Programı Öğrencilerinin Okul Deneyimi Uygulamasına Yönelik Tutum Ölçeği” uygulanmıştır. Ölçek, 39 madde ve 3 alt boyuttan (uygulamanın faydaları, uygulamalardan kaçınma ve uygulamaları reddetme) oluşmaktadır ve Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.91 olarak hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 22.0 istatistik programı kullanılmış olup frekans ve yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis testlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, çocuk gelişimi programı öğrencilerinin okul deneyimi uygulamalarına yönelik olumlu bir tutuma sahip oldukları, öğrencilerin okul deneyimi uygulamalarını faydalı buldukları, uygulamalardan kaçınmadıkları ve uygulamaları reddetmedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte, öğrenciler "uygulamanın faydaları" alt boyutunda en sık; okul deneyimi uygulamalarındaki derslerde çocuklara faydalı olmanın kendilerini mutlu ettiği, uygulamalara katılmanın öğretmenlik mesleğini yapabilmek için gerekli olduğuna inandıkları, okul deneyimi uygulamalarında başarılı olmayı önemsedikleri, uygulamaların kendilerine tecrübe kazandırdığı, onları öğretmenlik mesleğine hazırladığı ve okul deneyimi uygulamalarını öğretmenlik mesleğini tanıyabilme açısından önemli buldukları şeklinde görüş bildirmişlerdir. "Uygulamalardan kaçınma" alt boyutunda ise; okul deneyimi uygulamalarını yapmak için yaptıkları ve kendilerine bir faydasının olmayacağı, uygulamanın sıkıcı olduğu ve uygulamaya katılmak istemedikleri görüşlerine katılmadıklarını ifade etmişlerdir. "Uygulamaları reddetme" alt boyutunda ise; okul deneyimi uygulamalarının kendileri için zaman kaybı olmadığı, uygulamanın kaldırılmasının daha faydalı olmayacağını düşündükleri ve uygulama için gittikleri okulda üzgün hissetmedikleri yönünde görüş bildirmişlerdir. Araştırma sonuçlarına demografik özellikler açısından bakıldığında; öğrencilerin cinsiyet, yaş, mezun olunan okul türü ve öğrenim türü bakımından anlamlı farklılık göstermediği, ancak bölüm memnuniyeti değişkenine göre çocuk gelişimi programından memnun olanların kısmen memnun olanlara göre okul deneyimi uygulamalarına yönelik olumlu tutum bakımından anlamlı derecede farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin okul deneyimi uygulamalarına yönelik tutumlarına dair elde edilen bulguların literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.