Cognitive Emotion Regulation in Teachers: The Relationship Between Spiritual Well-Being and Mindfulness

Abstract

Bu araştırma, öğretmenlerin bilişsel duygu düzenleme, manevi iyi oluş ve bilinçli farkındalık düzeyleri arasındaki ilişkileri incelemek ve bu değişkenlerin yaş, cinsiyet, eğitim durumu, mesleki deneyim, çalışılan okul kademe türü, medeni durum, meslek memnuniyeti, sosyo-ekonomik durum ve psikolojik tanı durumu gibi demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını analiz etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Betimsel yöntem ve tarama modeli kullanılarak yürütülen araştırmanın örneklemini Şırnak ilinde görev yapan 394 öğretmen oluşturmaktadır. Veriler, çevrimiçi olarak uygulanan Demografik Bilgi Formu, Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği (BDDÖ), Üç Faktörlü Spiritüel İyi Oluş Ölçeği (ÜFSİÖ) ve Bilinçli Farkındalık Ölçeği (BİFÖ) aracılığıyla toplanmıştır. Normallik varsayımları sağlandığı için analizlerde parametrik testler kullanılmış ve bu doğrultuda t-testi, ANOVA ve Pearson korelasyon analizleri uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler, bilişsel duygu düzenleme açısından en yüksek puanı plana tekrar odaklanma ve pozitif yeniden gözden geçirme, en düşük puanı ise yıkım ve diğerlerini suçlama alt boyutlarında almıştır. Manevi iyi oluş düzeyleri genel olarak orta-üst düzeyde bulunmuş; en yüksek puanlar aşkınlık ve doğa ile uyum, en düşük puan ise anomi alt boyutlarında gözlemlenmiştir. Bilinçli farkındalık düzeyleri ise genel olarak yüksek bulunmuştur. Demografik değişkenler açısından bazı anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Kadın öğretmenler pozitif tekrar odaklanma stratejisini, erkek öğretmenler ise kabul etme ve düşünceye odaklanma stratejilerini daha sık kullanmaktadır. Psikolojik tanı almış bireyler, bazı olumlu düzenleme stratejilerinde ve doğa ile uyum boyutunda daha düşük puanlar almıştır. Mesleki deneyim süresi arttıkça kabul etme düzeylerinde artış gözlenmiştir. Yaş ilerledikçe manevi iyi oluş alt boyutlarında anlamlı artışlar kaydedilmiştir. Bununla birlikte eğitim durumu, medeni durum ve sosyoekonomik düzey gibi değişkenlerde sınırlı bazı farklılıklar gözlemlense de bu değişkenlerin manevi iyi oluş ve bilinçli farkındalık üzerindeki etkileri genel olarak zayıf düzeydedir. Araştırma sonuçlarına göre, bilişsel duygu düzenleme ile manevi iyi oluş arasında anlamlı ve pozitif yönlü ilişkiler saptanmıştır. Özellikle pozitif yeniden gözden geçirme, plana tekrar odaklanma ve pozitif tekrar odaklanma gibi stratejiler, manevi iyi oluşun alt boyutlarıyla yüksek düzeyde ilişkilidir. Buna karşın kendini suçlama, yıkım ve diğerlerini suçlama gibi olumsuz stratejiler özellikle anomi ile negatif yönde ilişkilidir. Öte yandan bilinçli farkındalık ile bilişsel duygu düzenleme ve manevi iyi oluş arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bu bulgu, bilinçli farkındalık düzeyinin öğretmenlerin duygusal düzenleme ya da spiritüel iyi oluş durumlarından bağımsız gelişen bir süreç olabileceğini düşündürmektedir.This study was conducted to examine the relationships among teachers' levels of cognitive emotion regulation, spiritual well-being, and mindfulness, and to analyze whether these variables differ according to demographic characteristics such as age, gender, educational status, professional experience, school level, marital status, job satisfaction, socioeconomic status, and psychological diagnosis. The research was carried out using a descriptive method and survey model, with a sample consisting of 394 teachers working in the province of Şırnak. Data were collected online through a Demographic Information Form, the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ), the Three-Factor Spiritual Well-Being Scale (TFSWS), and the Mindfulness Scale (MS). Since the assumptions of normality were met, parametric tests were used for analysis; accordingly, t-tests, ANOVA, and Pearson correlation analyses were performed. According to the findings, teachers scored highest in the subdimensions of refocus on planning and positive reappraisal in terms of cognitive emotion regulation, and lowest in catastrophizing and blaming others. Spiritual well-being was found to be generally at a moderate-to-high level, with the highest scores in transcendence and harmony with nature, and the lowest in anomie. Mindfulness levels were generally found to be high. Some significant differences were found based on demographic variables. Female teachers tended to use positive refocusing strategies more often, while male teachers scored higher in acceptance and focus on thought. Teachers with a psychological diagnosis scored lower in certain positive regulation strategies and in the harmony with nature subdimension. As professional experience increased, so did levels of acceptance. Older teachers showed significant increases in subdimensions of spiritual well-being. Although limited differences were observed in variables such as educational status, marital status, and socioeconomic level, their overall impact on spiritual well-being and mindfulness was weak. According to the results, significant positive correlations were found between cognitive emotion regulation and spiritual well-being. Specifically, strategies such as positive reappraisal, refocus on planning, and positive refocusing were strongly related to subdimensions of spiritual well-being. In contrast, maladaptive strategies like self-blame, catastrophizing, and blaming others were negatively correlated with anomie. On the other hand, no statistically significant relationship was found between mindfulness and either cognitive emotion regulation or spiritual well-being. This finding suggests that mindfulness may develop independently of teachers' emotional regulation strategies or their spiritual well-being.