Bafra’nın Geleneksel Ahşap Köy Evleri
Loading...
Date
2020
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Artuklu İnsan ve Toplum Bilim Dergisi
Open Access Color
OpenAIRE Downloads
OpenAIRE Views
Abstract
Samsun iline bağlı bir ilçe olan Bafra gerek nüfus gerekse yüzölçümü bakımından bazı
illerden daha
büyük bir ilçedir. Bafra’nın tarihsel sürecini milattan önce 5000 yıllarından itibaren takipedebilmekteyiz. İkiztepe yerleşimi bu noktada gerek arkeolojik açıdan gerekse geleneksel ahşapkonutların gelişim aşaması bakımından oldukça önemlidir. Bu yerleşimde yapılan kazı çalışmalarıneticesinde ahşap malzemenin konutlarda kullanımının Bafra özelinde yaklaşık 2500 yıllık bir tarihiserüveni olduğu anlaşılmıştır. Sadece malzeme değil yapım sisteminin de günümüzde hâlâ varlığınısürdürdüğü görülmektedir. Çantı/çandı ve kandil ev olarak da bilinen ahşap evler Bafra’nıngüneyinde, yükseltiye bağlı gelişim gösteren köylerde karşımıza çıkmaktadır. Yapılan araştırmalarsonucunda ahşaptan yapılmış 50 konut tespit edilmiştir. Bu çalışmada, içine girilen ve ölçüsü alınan34 konut incelenecektir. Konutların çoğu günümüzde hâlihazırda kullanılmaktadır. Fakat bukonutların artık terkedilmeye başlandığı, mevcut konutların yanına modern tabir edilen konutlarıninşa edildiği görülmüştür. Ahşap konutlar ise ya kaderine terkedilmiş durumda ya depo olarakkullanılmakta ya da sökülerek yakacak olarak kullanılmaktadır. Ulaşım ağının gelişmesi, ekonomikkoşullardaki iyileşme ise bu süreci ciddi anlamda hızlandırarak geleneksel ahşap konutların hızlayok olmasına neden olmaktadır. Mevcut ahşap konutların birkaç on yıl içerisinde tamamen ortadankaybolabileceği öngörüsü ile oldukça önemsediğimiz bu çalışma
-belki de-
Bafra köylerindeki sonörneklerin ele alındığı bir çalışma olarak kayıtlara geçecektir
Description
ORCID
Keywords
Karadeniz evleri, Bafra köy evleri, kırsal mimari, ahşap ev, çantı
Turkish CoHE Thesis Center URL
Fields of Science
Citation
Bayburtluoğlu, Z. (1993).
Anadolu’da Selçuklu Dönemi Yapı Sanatçıları
. Erzurum: AtatürkÜniversitesi Yayınları.Başkan, S. (2008).
Geleneksel Doğu Karadeniz Evleri
. Erdem, s. 41-90.
Çal, H. (1996). The Architecture Of Boyabat Village Hauses.
The Ottoman Hause PapaersFrom The Amasya Symposium
. Amasya. s. 46-53.
Dönmez Ş. ve Dönmez E. (2007). Geç Kalkolitik Çağ’dan Günümüze Orta KaradenizBölgesi Kıyıları Kırsal Kesiminde Geleneksel Ahşap Mimari.
Belkıs Dinçol ve Ali Dinçol’a Armağan
(Ed. M. Alparslan-
Meltem Doğan Alparslan
-
Hasan Peker). İstanbul: Ege Yayınları. s.
219-236.Eldem, S. H. (1968).
Türk Evi Plân Tipleri
. İstanbul: İTÜ Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi.
Erdem, A. (2020). Boyabat Köylerinde Gelenksel Kandil Evler ve Koruma Sorunları.
Tüba
-Ked,
S. 21, s. 105-129.
Gür, Ş. Ö. (2005).
Doğu Karadenizde Kırsal Mimari
. İstanbul: Milli reasürans T.A.Ş.
Özgüner, O. (1970).
Köyde Mimari Doğu Karadeniz
. Ankara: Mimarlık Fakültesi Yayını.
Özkan, T. (2012).
19. Yüzyılın İlk Yarısında Bafra Kazası Nüfusu
. Yayımlanmamış YüksekLisans Tezi, Ondokuz Mayıs
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Kantar, Z. (1998).
Kırsal Yerleşmelerde Dış Mekan Organizasyonu
-
Artvin ili Köyleri
.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
Trabzon.
Karabulut, İ. (2007).
Çoruh Vadisi Kırsal
-
Köy Yerleşim Örnekleri ve Sanat Yapıtları
.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
Karataş, E. (2019).
Safranbolu Kırsalında Geleneksel Çantı Evlerin Tespiti, Korunmaları ve
Restorasyonla
rı İçin Öneriler: Akkışla, Cabbar, Cücahlı ve Gökpınar Köyleri Örneği
.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Karabük.
Kocaman, N. (2017). Dirmil / Altınyayla Kırsal Dokusu ve Geleneksel Konutları.
Kırsal Mimarlık Mirasının Korunması Türkiye’den ve Dünyadan Örnekler
(Ed. K. K. Eyüpgiller
- Z. Eres-A. C. Bilge-
M. A. Çinko). Ankara: Arkeoloji ve Sanat Yayınları. s. 75
-92.
Koşan, D. (2019).
İskilip Şehri Ev Mimarisi
. Yayımlanmamış Doktora Tezi, GaziÜniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Perker, Z. S. ve Akıncıtürk, N. (2011). Geleneksel Cumalıkızık Evlerinde Ahşap Konut
Sistemi.
Uludağ Üniversitesi Mühendislik
-
Mimarlık Fakültesi Dergisi,
C. 16, S. 1, s. 41-51.
Karpuz, H. (1987). Halk Mimarimizde Ahşap Yığma Çantı Yapılar.
III. Milletlerarası Türk
Folklor Kongresi
. Ankara. C. 5, s. 165-181.
Sönmez, Z. (1989).
Başlangıcından 16. Yüzyıla Kadar Anadolu Türk
-
İslam MimarisindeSanatçılar
. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Tuna, C. (2008).
Orta Karadeniz Bölgesi Sahi
l Kesimininde Geleneksel Mimari
. İstanbul:Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
Tuna, C. (2009).
İkiztepe Yapıları
. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
Tümer, Ş. (2020).
Bafra Kırsal Konut Mimarisi
. Yayımlanmamış Doktora Tezi, GaziÜniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Uzun, H. (2019).
Ağaköy (Bartın
-
Ulus) Geleneksel Konutları
. Yayımlanmamış YüksekLisans Tezi, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara.
WoS Q
Scopus Q
Source
Artuklu İnsan ve Toplum Bilim Dergisi
Volume
5
Issue
2
Start Page
24
End Page
45