Uluslararası İşçi Filmleri Festivalinde gösterilen filmlerin afişlerinde ideoloji ve özne: Babamın Kanatları (2016), Hiçlik Fabrikası (2017), Yedek Köleler (2018), Acil Çırak Aranıyor (2019) ve Çığlık (2020) filmleri örnekleri

Abstract

Sanayi Devrimi sonrasında toplumsal yaşamın en önemli öznelerinden birisi durumuna gelen işçilerin gündelik yaşamı, sorunları ve hakları için verdikleri mücadeleler başlangıç yıllarından itibaren sinemanın ilgi odaklarından birisi olmuştur. Lumiere Kardeşler tarafından 1895 yılında gerçekleştirilen ilk gösterimde 45 saniye uzunluğundaki The Workers Leaving the Factory (İşçilerin Fabrikadan Çıkışı) isimli filmin bulunması bu ilgiyi açıkça ortaya koyar. İşçilere yönelik ilgi sonraki yıllarda devam etse de işçi filmleri alanında asıl gelişme 1960'lı yıllarda yaşanır. Güçlenen işçi hareketleri dünyada olduğu gibi Türkiye'de de işçi filmlerinin sayısının hızla artmasını beraberinde getirir. İşçi filmlerinde yaşanan artış sadece işçi filmlerinin gösterildiği festivallerin düzenlenmesini de beraberinde getirir. İlk işçi filmi festivali ''The International Labour Film Institute'' tarafından 1954 yılında Hamburg'da, ikincisi 1957'de Viyana'da, üçüncüsü 1960'ta Stockholm'de ve dördüncüsü 1963'te Tel Aviv'de yapılır. Bu festivalleri yenileri izler. Türkiye'de ise ilki işçi film festivalinin düzenlenmesi oldukça geç bir tarihte 2006 yılında gerçekleşir. Uluslararası İşçi Filmleri Festivali adındaki festival her yıl düzenlenmekte olup 2023 yılında 18.si düzenlenecektir. Bu çalışmada anılan festivalde gösterilen filmler arasından amaçlı örneklem yöntemiyle belirlenen Babamın Kanatları (2016), Hiçlik Fabrikası (2017), Yedek Köleler (2018), Acil Çırak Aranıyor (2019) ve Çığlık (2020) filmlerinin afişleri göstergebilimsel analiz ile incelenmiştir.The struggles of the workers, which became one of the most important subjects of social life after the Industrial Revolution, for their daily life, problems and rights have been one of the centers of interest of cinema since its early years. The first screening by the Lumiere Brothers in 1895 was the 45-second film The Workers Leaving the Factory, which clearly demonstrates this interest. Although the interest in workers continued in the following years, the real development in the field of workers' films took place in the 1960s. Strengthening workers' movements bring about a rapid increase in the number of workers' films in Turkey as well as in the world. The increase in workers' films brings with it the organization of festivals where only workers' films are shown. The first workers' film festival was organized by The International Labour Film Institute in Hamburg in 1954, the second in Vienna in 1957, the third in Stockholm in 1960 and the fourth in Tel Aviv in 1963. These festivals are followed by new ones. In Turkey, the first workers' film festival was held quite late in 2006. The festival, called the International Workers' Film Festival, is held annually and will be held annually in 2023 for the 18th time. It will be edited. In this study, the posters of the films My father wings (2016), Nothingness Factory (2017), Spare Slaves (2018), Emergency Apprentice Wanted (2019) and Scream (2020), which were determined by the purposeful sampling method among the films shown in the aforementioned festival, were examined by semiotic analysis.