Pleurotus Eryngii Ekstraktının Sprague-Dawley Sıçanlarında Adriamisin Kaynaklı Kardiyotoksisite Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Adriamisin (ADR), kanser tedavilerinde kullanılan güçlü ve geniş spektrumlu bir antibiyotiktir. Fakat ADR’nin klinik etkinliği, doza bağlı kardiyotoksisitesi nedeniyle engellenmektedir. Bu nedenle çalışmada ADR uygulanan sıçanların kalp dokularında meydana gelen değişiklikler üzerine Pleurotus eryngii ekstraktının (PEE)’nin koruyucu etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Sprague-Dawley cinsi erkek sıçanlar 4 eşit gruba ayrıldı (n=6). Kontrol grubuna DMSO/etanol çözeltisi oral gavaj yolu ile gün aşırı verildi. ADR grubuna 10 mg/kg ADR intraperitoneal (i.p) olarak tek doz uygulandı. ADR+PEE grubuna 10 mg/kg i.p tek doz ADR verildikten sonra DMSO/etanol içinde çözdürülen 200 mg/kg PEE oral gavaj yoluyla gün aşırı verildi. PEE grubuna oral gavaj ile DMSO/etanolde çözdürülen 200 mg/kg PEE gün aşırı verildi. 21.günün sonunda sıçanlar dekapite edildi. Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.

Objective: Adriamycin (ADR) is a potent and broad-spectrum antibiotic used in cancer treatments. However, the clinical efficacy of ADR is hampered by its dose-dependent cardiotoxicity. For this reason, in this study, it was aimed to examine the protective effect of Pleurotus eryngii extract (PEE) on the changes occurring in the heart tissues of rats treated with ADR. Methods: Sprague-Dawley male rats were divided into 4 equal groups (n = 6). DMSO/ethanol was given to control group by oral gavage. A single dose of 10 mg/kg ADR was administered to ADR group. After administration of 10 mg/kg single dose ADR, 200 mg/kg dose of PEE (dissolved in DMSO/ethanol) was given orally to ADR+PEE group. 200 mg/kg PEE was administered by oral gavage to PEE group. At the end of the 21st day, the rats were decapitated. After decapitation, the heart tissues were removed and histological and quantitative RT-PCR analyzes were performed. Results: Inflammatory cell increase, loss of myofibril, cytoplasmic vacuolization, and vascular congestion were found in the heart tissues belonging to ADR group. PEE treatment caused improvement in these histopathological findings. Also, a significant increase in IL1-β immunoreactivity and IL1-β, BAX, Caspase-3 mRNA levels were observed in the ADR group compared to the control group. However, it was determined that significant decrease in IL-1β immunoreactivity and IL1-β, BAX, Caspase-3 mRNA levels in ADR + PEE group compared to ADR group. Conclusion: PEE treatment has been shown to have a cardioprotective effect with anti-apoptotic and anti-inflammatory properties against ADR-induced cardiotoxicity.