Mustafa b. İbrahim el-Adanavî'nin "Şerhu Râiyyeti'l-Mudariyye" adlı eserinin tahkik ve tahlili (Edisyon kritik)

Abstract

Çalışmamızda Osmanlı İmparatorluğunun son dönem âlimlerinden Mustafâ b. İbrâhîm el-Adanavî'nin, İmam Busîrî'nin "Râiyyetu'l Mudariyye" isimli kasidesine yaptığı "Şerhu Râiyyeti'l-Mudariyye" şerhinin tahkik ve tahlili yapılmıştır. Şerhin Arapça kısmı tahkik edilirken içerik ve üslup açısından da tahlil edilmiştir. Çalışmamız giriş, üç bölüm ve sonuç kısımlarından meydana gelmektedir. Birinci bölümde Arap edebiyatından naat konusu ile İmam Busîrî ve onun Mudariyye kasidesi ele alınmıştır. İkinci bölümde Mustafâ b. İbrâhîm el-Adanavî'nin hayatı ve eserleri ele alınmış olup onun "Şerhu Râiyyeti'l Mudariyye" eseri hakkında bilgi verilmiştir. Üçüncü bölümde ise el-Adanavî'nin Şerhu Râiyyeti'l-Mudariyye"sinin tahkiki yer almaktadır. Sonuç kısmında çalışmada elde edilen bulgular verilmiştir. Buna göre Adanavî'nin şerhi kısa ve öz cümlelerden meydana gelmiş, yabancı kelimeleri haşiye olarak açıklamış, ayet ve hadislerden az da olsa yararlanmış, birçok İslam âliminin sözleri ve eserlerinden örnekler zikretmiştir.

In our study, mustafa bin Ibrahim al-Adanavî's, one of the Ottoman scholars of the recent period, is the analysis of his work, which he made to the ode named raiyyetil mudariyye of imam busiri and named as sharhu raiyyetil mudariyye. Our study consists of an introduction, 3 chapters and a conclusion; in the first chapter, information is given about Imam B?s?r? and his works, in the second chapter, Mustafâ bin Ibrahim Adanavî, the author of Sharh Raiyyati'il Mudariyye, which is the subject of our study, and information about the period in which he lived, in the third chapter, information about naat in Arabic literature is given, in the fourth chapter, Adanavî's commentary on the mudariyye Qasida is discussed. In the last chapter, this work has been analyzed. Accordingly, Adanavî's commentary was made up of short and concise sentences, he explained foreign words as annotations, he made use of verses and hadiths, albeit a little, and he cited the words and parts of many Islamic scholars.