İbn Heyyebân'ın Vasiyeti Ekseninde Arap Yarıma- dası'nda Son Peygamber Beklentisi

Abstract

Hz. Muhammed'in risaletinden önce Arap Yarımadası'nda özellikle din bilginleri arasında bir son peygamber beklentisi söz konusudur. Başta Şam olmak üzere Kudüs, Mekke ve Medine çevresinde yoğun olarak hissedilen bu hareketlilik konusunda kaynaklar birçok mucizevi nitelikli rivayetlerle birbirlerini tekrar etmektedir. Ancak bunlar arasında ahir zaman peygamberini görmek, ona tabi olmak ve Yahudileri bu hususta yönlendirmek üzere Şam'dan Medine'ye giden İbn Heyyebân isimli hahama dair rivayetler oldukça dikkat çekicidir. Bu rivayetler, aslında Kuran'ın, Yahudilerin tutumlarına dair tespitlerinin ve HıristiyanYahudi çatışmasının izdüşümleridir. Rivayetler içinde en somut ve diğerlerine göre makul bilgiler içeren İbn Heyyeban'ın tespitleri bile, son peygamberi şiddet mümessili olarak tanımlamaktadır. Kendi içlerinde ciddi tezatlar içeren söz konusu rivayetler, İslam kaynaklarında yoğun olarak yer almaktadır. Bunlar, Müslümanlar tarafından bile Hz. Muhammed'in peygamberliğini ispat için maalesef geçmişten günümüze kullanılabilmektedir

There is an expectation of a last prophet among the scholars of all faiths in the Arabian peninsula before the prophet Muhammad. Particularly in Damascus there are many names at these sources about the social mobility that felt Jeruselam, Mecca, and Medina. But many of them repeat each other with phisical and miraculous news. The rumors about İbn Heyyebân rabbi who going from Damascus to Medina for seeing and depending the last prophet and direct the Jews to him are remarkable. Actually these rumors are the projection of determination in the Koran for Jews' attitudes. Including most tangible and reasonable information to others Ibn Hayyaban narrations identify the last prophet as agents of violence. These rumors located heavily in the Islamic religious sources contain serious contradictions and unfortunately these have been used to prove Muhammad's prophethood from past to present