Browsing by Author "Doğan, Yusuf"

Now showing 1 - 20 of 75

Activated Carbon-Coated Iron Oxide Magnetic Nanocomposite (ionps@ctac) Loaded With Morin Hydrate for Drug-Delivery Applications
(Frontiers Media Sa, 2024) Dogan, Yusuf; Ozic, Cem; Ertas, Erdal; Baran, Ayse; Rosic, Gvozden; Selakovic, Dragica; Eftekhari, Aziz; Doğan, Yusuf
Cancer is a major disease that affects millions of people around the world every year. It affects individuals of all ages, races, and backgrounds. Since drugs used to treat cancer cannot distinguish between cancerous and healthy cells, they cause systemic toxicity along with serious side effects. Recently, controlled drug-release systems have been developed to reduce the side effects caused by anticancer drugs used for treatment. Morin is an anticancer drug with a flavonol structure. It has been extensively researched for its antioxidant, anti-inflammatory, antitumoral, and antibacterial properties, especially found in Chinese herbs and fruits, and its multiple positive effects on different diseases. In this study, a nanocomposite with magnetic properties was synthesized by coating biocompatible activated carbon obtained using the fruits of the Celtis tournefortii plant on the surface of iron oxide magnetic nanoparticles. Characterization of the synthesized activated carbon-coated iron oxide magnetic nanocomposite was confirmed by Fourier transform infrared, scanning electron microscopy, energy-dispersive X-ray spectrometry, X-ray diffraction, dynamic light scattering, zeta potential, and vibrating sample magnetometry. The cytotoxic effects of the drug-loaded magnetic nanocomposite were examined in HT-29 (colorectal), T98-G (glioblastoma) cancer cell lines, and human umbilical vein endothelial cell (HUVEC) healthy cell line. The morin loading and release behavior of the activated carbon-coated iron oxide magnetic nanocomposite were studied, and the results showed that up to 60% of the adsorbed morin was released within 4 h. In summary, activated carbon-coated iron oxide magnetic nanocomposite carriers have shown promising results for the delivery of the morin drug.
Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Bazı Arpa Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmes
(Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2017) Oral Erol, Kendal Enver, Doğan Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu araştırma 2009-2010 yetiştirme sezonunda Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan lokasyonlarında yağışa dayalı şartlarda yürütülmüştür. Denemede, materyal olarak ICARDA ve Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü’ nden elde edilen 10 adet ileri kademede hat ile birlikte Şahin 91(iki sıralı) ve Vamıkhoca 98 (6 sıralı) çeşitleri kontrol amaçlı kullanılmıştır. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Varyans analiz sonuçlarına göre incelenen özellikler bakımından genotipler, lokasyonlar arasında ve genotip lokasyon interaksiyonlarında % 1 ve % 5 seviyesinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonunda farklı lokasyonlardan elde edilen ortalama sonuçlara göre; başaklanma süresi 92.0 ile 113.5 gün, bitki boyu 61.9 ile 85.0 cm, hektolitre ağırlığı 61.9 ile 70.9 kg/hl, bin tane ağırlığı 35.5 ile 44.0 g, tane verimi 140.9 ile 389.0 kg da-1 arasında değişmiştir. Değişen çevre koşullarına bağlı olarak 1 ve 12 nolu hatlar araştırmada kontrol olarak kullanılan çeşitlere göre daha verimli oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca 8 nolu hat kalite kriterleri bakımından ön plana çıkmıştır. Bu araştırmada kullanılan ileri kademedeki hatlardan ümitvar sonuçlar elde edilmiş ve araştırmanın yürütüldüğü çevre koşullarında çeşit adayı olabilecekleri sonucuna varılmıştır.
Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan Şartlarında Yazlık Arpa Genotiplerinde Verim ve Bazı Kalite Kriterlerinin Araştırılması
(2017) Oral, Erol; Kendal, Enver; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf; Oral, Erol; Kendal, Enver
Bu araştırma 2009-2010 yetiştirme sezonunda Adıyaman ve Şanlıurfa-Hilvan lokasyonlarında yağışa dayalı şartlarda yürütülmüştür. Denemede, materyal olarak ICARDA ve Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü' nden elde edilen 10 adet ileri kademede hat ile birlikte Şahin 91(iki sıralı) ve Vamıkhoca 98 (6 sıralı) çeşitleri kontrol amaçlı kullanılmıştır. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Varyans analiz sonuçlarına göre incelenen özellikler bakımından genotipler, lokasyonlar arasında ve genotip lokasyon interaksiyonlarında % 1 ve % 5 seviyesinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonunda farklı lokasyonlardan elde edilen ortalama sonuçlara göre; başaklanma süresi 92.0 ile 113.5 gün, bitki boyu 61.9 ile 85.0 cm, hektolitre ağırlığı 61.9 ile 70.9 kg/hl, bin tane ağırlığı 35.5 ile 44.0 g, tane verimi 140.9 ile 389.0 kg da-1arasında değişmiştir. Değişen çevre koşullarına bağlı olarak 1 ve 12 nolu hatlar araştırmada kontrol olarak kullanılan çeşitlere göre daha verimli oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca 8 nolu hat kalite kriterleri bakımından ön plana çıkmıştır. Bu araştırmada kullanılan ileri kademedeki hatlardan ümitvar sonuçlar elde edilmiş ve araştırmanın yürütüldüğü çevre koşullarında çeşit adayı olabilecekleri sonucuna varılmıştır
Ahlat Koşullarında Farklı Fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) Genotiplerinin Kalite ve Adaptasyon Özelliklerinin Belirlenmesi
(2025) Akdağ, Nazlı; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu çalışmada, belirlenen farklı fasulye (Phaseolusvulgaris L.) genotiplerinin kalite ve adaptasyon özelliklerini saptamak amacıyla Bitlis ili Ahlat ilçesi Saka köyünde 2022 yılı Haziran ve Ekim aylarında deneme ekimi gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 21 adet fasulye genotipi ve 5 adet standart çeşit materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Analizlerde kullanılmak üzere çıkış süresi, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bakla uzunluğu, bitkide tane sayısı, yüz tane ağırlığı ve tane verimi özellikleri saptanmıştır. Yapılan çalışmada, ortalama çıkış süresi 12 gün; bitki boyu 41,9 cm; ilk bakla yüksekliği 36,6 cm; bitkide dal sayısı 32.4 adet; bitkide bakla sayısı 22.18 adet; bakla uzunluğu 8,5 cm; bitkide tane sayısı 81.2 adet; yüz tane ağırlığı 35.6 g ve tane verimi 225.7 da/kg olarak bulgulanmıştır. Hat-20 fasulye genotipi 353.3 da/kg tane verimi ile araştırmada kullanılan en yüksek verime sahip genotip olarak tespit edilmiştir. Yine aynı türün Ahlat ekolojik koşullarına uygunluğu bulgular arasındadır. Çalışmada Ahlat ilçesinde kullanılan genotipler dışında türler test edilerek kullanılan çeşitler artırılmıştır.
Amino Acid Profile, Nutrients Content and Yield of Chickpea (Cicer Arietinum L.) Genotypes
(Scibulcom Ltd., 2015) Dogan, Y.; Doğan, Yusuf
Chickpea has significant amounts of all the essential amino acids except sulphur-containing types. It was found that chickpea is a rich source of protein and minerals. The experiments were conducted in a Randomised Complete Block Design with three replications 2013 and 2014 years in South-Eastern Turkey. A total of fifteen varieties, lines and populations were used as materials. In the study were investigated different parameters such as amino acids of protein, seed yield, protein and fat rate in seed, phosphorus, potassium, calcium, manganese, zinc, copper and iron contents and of seeds. The essential amino acid leucine (8.43 mg/100 g in 2013 and 8.59 mg/100 g in 2014) was found in highest concentration, followed by lysine (7.14 mg/100 g in 2013 and 7.27 mg/100 g in 2014) and phenylalanine (5.99 mg/100 g in 2013 and 6.07 mg/100 g in 2014) in the chickpea. Mineral composition of chickpea genotypes showed that they contribute sufficient amount of Ca, P, K, Cu, Zn and Mg in human diets to meet the recommended dietary allowance. According to the average of two years, the highest grain yield was obtained from Diyar-95 variety with 1618 kg ha–1, the lowest grain yield was obtained from M-1 local population with 1104 kg ha–1. © 2015, Scibulcom Ltd. All rights reserved.
Araştırma makalesi/research article (original paper) Diyarbakır koşullarında bazı ekmeklik buğday (triticum aestivum l.) genotiplerinin tane verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi
(2013) Yusuf Doğan; Enver Kendal; Doğan, Yusuf
Özet: Bu çalışma, 25 farklı ekmeklik buğday hat ve çeşitlerin verim ve kalite yönünden Diyarbakır ekolojik koşullarındaki performansları incelenmek üzere 2004-2005 ve 2005-2006 üretim sezonlarında yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Denemede bitki boyu (cm), başaklanma süresi (gün), dekara tane verimi (kg), bin tane ağırlığı (g), hektolitre ağırlığı (kg) ve protein oranı (%) incelenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularda dekara tane verimi 514.5-820.9 kg/da-arasında değişmiş olup, en yüksek tane verimi 18 nolu genotipten, en düşük tane verimi ise 3 nolu genotipten (514.5 kg/da) elde edilmiştir. Kalite faktörü olan hektolitre ağırlığı bakımından en yüksek ortalama değer 81.8 kg ile 19 ve 24 nolu genotiplerden, protein oranı ise % 11.9 ile 1 nolu genotipten elde edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre yurt dışından temin edilen genotiplerin (9, 17, 18, 19 ve 24) parsel tane verimi bakımında ümitvar olduğu görülmüştür.
Batman ekolojik koşullarında ıı.ürün olarak bazı yerel kuru (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin verim ve verim ile ilgili özeliklerinin belirlenmesi
(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2022) Aksoy, Muharrem; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf
Yapılan bu araştırmada, organik koşullarda seçilen bazı yerel fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin verim ve verimle ilgili bazı karakterlerini saptamak maksadıyla Batman/Hasankeyf çiftçi arazisinde yapılan uygulama 2021 yılı yetiştirme döneminde yürütülmüştür. Araştırmada 11 yerel fasulye genotipi ile 1 standart çeşit ele alınmıştır. Araştırma tesadüf bloklarına deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Yapılan çalışmada, bitki boyu 47.6-203.7 cm, ilk bakla yüksekliği 9.0-17.26 cm, bakla boyu 8.46-13.53 cm bitkide bakla sayısı 7.2-24.2 adet/bitki, baklada tane sayısı 3.0-5.66 adet/bakla bulunmuştur. Ayrıca 100 dane ağırlığı da 31.13-41.23 g ve dekara tane verimi 103.43-136.36 kg/da aralığında değişiklik belirlenmiştir. Tane verimi bakımından en yüksek değeri BTM-1 ve BTM-2 genotipleri göstermişlerdir ayrıca tane verimi ve bölgeye adaptasyon özellikleri bakımından bölgeye uygun olduğu görülmüştür. Özetle incelenen bu yerel genotiplerden bazılarının morfolojik özellikleri ve bitki verimlikleri bakımından değerlendirmeye uygun olduğu ve yapılacak ıslah çalışmalarında ön bitki olarak kullanılabiceği kanaatine varılmıştır.
Bazı Durum Buğday Çeşitlerinin Biplot ve AMMI (Ana Etkiler veÇarpımsal İnteraksiyonlar) Analizleri ile Stabilitelerinin Belirlenmesi
(Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 2018) Oral Erol, Kendal Enver, Doğan Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu çalışma, tescilli beş durum buğday çeşidinin Güneydoğu Anadolu Bölgesinde farklı iki çevre şartlarında denenerek verim performansı, stabilitesi ve çeşitçevre interaksiyonun etkisi incelenmiştir. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı ve sulu şartlarda yürütülmüştür. Ana etkiler ve çarpımsal interaksiyonlar (AMMI) analizi ile tane verimi ve genotipçevre interaksiyonunun etkisi incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre, karaler ortalaması sırasıyla 91.20’ i çevreden, 4.62’i genotipten ve 4.18’i ise çeşitçevre interaksiyonundan etkilendiğini göstermiştir. Genotiplerin tane verimi daha çok çevre şartlarından etkilendiği ve çeşit, çevre ile çeşitçevre interaksiyonunun 0.01 ‘e göre önemli olduğu tespit edilmiştir. PCA 1 and PCA 2 eksenlerinin (Temel Bileşenler Analizi) çeşitçevre interaksiyonundaki etkisi sırasıyla 54.08 ve 45.92 olduğu saptanmıştır. AMMI analizi sonuçları ve stabilite değerlerine göre Fuatbey-2000 çeşidi yüksek verimli, Sarıçanak-98 çeşidi ise hem stabil ve hem de yüksek verimli, Vitrico çeşidinin (yurt dışı tescilli) ise verim ortalamasının altında ancak stabil olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmanın yürütüldüğü Şanlıurfa lokasyonunun yüksek (838.9 kg/da) Diyarbakır Lokasyonunun düşük verim (487.4 kg/da) potansiyeli çevre şartlarına sahip olduğu görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, Vitrico çeşidi mevcut iki çeşitten daha yüksek diğer ikisinden daha düşük verime sahip olduğu, ancak her iki çevrede Sarıçanak-98 çeşidi hariç diğer çeşitlere nazaran daha stabil olduğu anlaşılmıştır. Vitrico çeşit adayının tane verimi bakımından tatminkar olmadığı, kalite kriterleri üzerinde de gerekli araştırmalar yapıldıktan sonra bu çeşit adayının tescili ile ilgili nihai karar verilmesi sonucuna varılmıştır.
Bazı Ekmeklik Buğday Çeşitlerinde Verim Stabilitesinin Biplot ve AMMI Analiz Yöntemleri ile Değerlendirilmesi
(2018) Erol Oral; Enver Kendal; Yusuf Doğan; Doğan, Yusuf
Bu çalışmada, bazı ekmeklik buğday çeşitlerinin verim performansı, stabilitesi ve çeşit x çevre interaksiyonları incelenmiştir. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı ve sulu şartlarda yürütülmüştür. Tane verimi, ana etkiler ve çarpımsal interaksiyonlar (AMMI) analizi ile değerlendirilmiştir. Kareler ortalaması sırasıyla; %83.34’ ü çevreden, %10.35’i çeşit x çevre interaksiyonundan ve %6.29’ü ise çeşitten kaynaklandığı saptanmıştır. Tane verimi en fazla çevre şartlarından etkilenmiş faktörler %0.01 ‘e göre önemli olduğu tespit edilmiştir. PCA 1 ve PCA 2 eksenlerinin çeşit çevre interaksiyonundaki etkisi sırasıyla %62.35 ve %37.65 olduğu saptanmıştır. AMMI analizi sonuçlarına göre Nurkent çeşidi negatif b değerine sahip olsa da hem stabil hem de en yüksek verimli, Bitacora çeşidinin (yurt dışı tescilli) ise verim ortalamasının üzerinde bir verime sahip olup stabilite çizgisinden oldukça uzak olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmanın yürütüldüğü Şanlıurfa lokasyonunun yüksek verim (740.8 kg/da) Diyarbakır lokasyonunun düşük verim (541.1 kg/da) potansiyeli çevre şartlarına sahip olduğu anlaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, mevcut iki çeşitten daha yüksek diğer üç çeşitten daha düşük verime sahip Bitacora çeşidi, Şanlıurfa lokasyonunda ilk sırada tercih edilmesi gereken çeşit olduğu tespit edilmiştir. Ekmeklik buğday açısından tane verimi kadar önemli olan kalite kriterleri açısından da iyi sonuçlara sahip olduğu takdirde, bu aday çeşidin araştirmanin yürütüldüğü bölgelerde yetiştiriciliğinin tavsiye edilebileceği sonucuna varılmıştır.
Bazı Ekmeklik Buğday Çeşitlerinde Verim Stabilitesinin Biplot ve AMMI Analiz Yöntemleri ile Değerlendirilmesi
(2018) Oral Erol, Kendal Enver, Doğan Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu çalışmada, bazı ekmeklik buğday çeşitlerinin verim performansı, stabilitesi ve çeşit x çevre interaksiyonları incelenmiştir. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı ve sulu şartlarda yürütülmüştür. Tane verimi, ana etkiler ve çarpımsal interaksiyonlar (AMMI) analizi ile değerlendirilmiştir. Kareler ortalaması sırasıyla 83.34’ ü çevreden, 10.35’i çeşit x çevre interaksiyonundan ve 6.29’ü ise çeşitten kaynaklandığı saptanmıştır. Tane verimi en fazla çevre şartlarından etkilenmiş faktörler 0.01 ‘e göre önemli olduğu tespit edilmiştir. PCA 1 ve PCA 2 eksenlerinin çeşit çevre interaksiyonundaki etkisi sırasıyla 62.35 ve 37.65 olduğu saptanmıştır. AMMI analizi sonuçlarına göre Nurkent çeşidi negatif b değerine sahip olsa da hem stabil hem de en yüksek verimli, Bitacora çeşidinin (yurt dışı tescilli) ise verim ortalamasının üzerinde bir verime sahip olup stabilite çizgisinden oldukça uzak olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmanın yürütüldüğü Şanlıurfa lokasyonunun yüksek verim (740.8 kg/da) Diyarbakır lokasyonunun düşük verim (541.1 kg/da) potansiyeli çevre şartlarına sahip olduğu anlaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, mevcut iki çeşitten daha yüksek diğer üç çeşitten daha düşük verime sahip Bitacora çeşidi, Şanlıurfa lokasyonunda ilk sırada tercih edilmesi gereken çeşit olduğu tespit edilmiştir. Ekmeklik buğday açısından tane verimi kadar önemli olan kalite kriterleri açısından da iyi sonuçlara sahip olduğu takdirde, bu aday çeşidin araştirmanin yürütüldüğü bölgelerde yetiştiriciliğinin tavsiye edilebileceği sonucuna varılmıştır.
BAZI KIŞLIK NOHUT (CİCER ARİETİNUM L.) ÇEŞİTLERİN MARDİN KOŞULLARINDAKİ VERİM VE ADAPTASYON YETENEKLERİNİN BELİRLENMESİ
(ISPEC ULUSLARARASI TARIM ve KIRSAL KALKINMA KONGRESİ, 2019) Doğan, Yusuf
Mardin ekolojik şartları nohut yetiştiriciliği için son derece önemli bir potansiyele sahiptir. Bu amaçla, araştırma 5 adet nohut (Azkan, İnci, Aksu, Arda ve Diyar-95) çeşidi ile 2015-2016 yetiştirme mevsiminde tesadüf blokları deneme desenine göre, 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada, bitki boyu (cm), bitkide bakla sayısı (adet), baklada tane sayısı (adet), 100 tane ağırlığı (g) ve tane verimi (kg/da) gibi özellikler incelenmiştir. Çalışmada kullanılan çeşitlere ait bir yıllık sonuçlara göre, bitki boyu 49.7-68.7 cm, bitkide bakla sayısı 54.9-73.3 adet, bitkide tane sayısı 51.1-71.7 adet, 100 tane ağırlığı 35.0- 41.0 g, tane verimi 275.6-336.9 kg/da, olarak bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda en yüksek verim Aksu çeşidinde elde edilmiştir.
BAZI KIŞLIK NOHUT (CİCER ARİETİNUM L.) ÇEŞİTLERİN MARDİN KOŞULLARINDAKİ VERİM VE ADAPTASYON YETENEKLERİNİN BELİRLENMESİ
(2019) Doğan Yusuf, Doğan Serap, Kendal Enver; Doğan, Yusuf
Mardin ekolojik şartları nohut yetiştiriciliği için son derece önemli bir potansiyele sahiptir. Bu amaçla, araştırma 5 adet nohut (Azkan, İnci, Aksu, Arda ve Diyar-95) çeşidi ile 2015-2016 yetiştirme mevsiminde tesadüf blokları deneme desenine göre, 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada, bitki boyu (cm), bitkide bakla sayısı (adet), baklada tane sayısı (adet), 100 tane ağırlığı (g) ve tane verimi (kg/da) gibi özellikler incelenmiştir. Çalışmada kullanılan çeşitlere ait bir yıllık sonuçlara göre, bitki boyu 49.7-68.7 cm, bitkide bakla sayısı 54.9-73.3 adet, bitkide tane sayısı 51.1-71.7 adet, 100 tane ağırlığı 35.0- 41.0 g, tane verimi 275.6-336.9 kg/da, olarak bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda en yüksek verim Aksu çeşidinde elde edilmiştir.
Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Özelikler ArasıKorelasyon ve Path Analizi
(Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der, 2017) DOĞAN YUSUF,ORAL EROL,ÇİFTÇİ VAHDETTİN,KENDAL ENVER; Doğan, Yusuf
Bu araştırmada ülkemizde tescil edilmiş bazı nohut çeşitlerinde tane verimi ile diğer verim unsurları arasındaki ilişkiler korelasyon ve path analizi kullanılarak incelenmiştir. Bu çalışma, 2011-2012 yıllarında Mardin Kızıltepe ekolojik koşullarında kurulmuş ve tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü yürütülmüştür. Araştırma 10 adet tescilli nohut çeşidi (Azizye-94, Menemen-92, Yaşa-05, İzmir-92, ILC-482, Işık-05, Canitez-87, Er-99 Diyar-95, ve Gökçe) ile 2011-12 ve 2012-13 yıllarında Mardin-Kızıltepe ekolojik koşullarında tesadüf blokları denmeme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre; tane verimi ile bitkide tane sayısı (0.927**), bitkide bakla sayısı (0.916**), hasat indeksi (0.728**) arasında önemli ve olumlu ilişkiler bulunmuştur. Yapılan path analizinde; tane verimi üzerine baklada tane sayısı (p= 0.822, % 43.6), ilk bakla yüksekliği (p= 0.466, % 30.7) ve bitkide bakla sayısının (p= 0.503, % 26.3) doğrudan ve yüksek derecede olumlu, bitki boyu (p= -0.407, % 30.9) ise yüksek ancak olumsuz bir etki yaptığı saptanmıştır. Nohutta yapılacak ıslah çalışmalarında, yüksek verim potansiyelini elde etmek için bitkide bakla sayısı, baklada tane sayısı ve bitkide ilk bakla yüksekliği seleksiyon kriteri olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
Bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin Şanlıurfa-Bozova koşullarında verim ve bazı verim öğelerin belirlenmesi
(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2021) Yücedağ, Medya; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu araştırma, Şanlıurfa-Bozova ekolojik koşullarında bazı Nohut çeşitlerinin tespiti, verim ve verimle ilgili özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada tescil edilmiş 12 adet Nohut çeşidi (Seçkin, Caner, Sezgin, İnci, Onur, Arda, Hasanbey, Azkan, Diyar-95, Aksu Aslanbey, Çağatay) kullanılmıştır. Deneme Şanlıurfa-Bozova kuru şartlarında 2019-2020yetişme sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada kullanılan çeşitlerde çıkış gün süresi 24-32.7 gün, m2'de bulunan bitki sayısı 19-24.6 adet, çiçeklenme gün süresi 116.6-129.3 gün, bitki boyu 52.6-76.1 cm, ilk bakla yüksekliği 20.7-44.3 cm, dal sayısı 3.1-4.6 adet/bitki, bakla sayısı 19.9-42.7 adet/bitki, tane sayısı 22-46.2 adet/bitki, 100 tane ağırlığı 35.3-48.4 gr, tane verimi 186.2-351.4, biyolojik verim 487.1-767.4 kg/da, hasat indeksi % 38.3-45.6, protein oranı %18-22.9 arasında değişmiştir.Elde edilen sonuçlara göre Şanlıurfa-Bozova bölgesi için tane verimi bakımından Hasanbey çeşidi, protein oranı bakımından Arda çeşitleri ön plana çıkmıştır.
BAZI NOHUT (Cicer arietinum L.) GENOTİPLERİN MARDİN KOŞULLARINDAKİ VERİM VE ADAPTASYON YETENEKLERİNİN BELİRLENMESİ
(ANADOLU I. ULUSLARARASI MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALAR, 2018) Doğan, Yusuf; Doğan, Serap
Bu araştırma 2016 yılında, beş adet nohut genotipin Mardin ekolojik koşullarındaki verim ve verim komponentlerini belirlenmesi amacı ile tesadüf blokları deneme deseninde göre ve üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Genotipler arasındaki bitki boyu, baklada tane sayısı, bitkide bakla sayısı, 100 tane ağırlığı ve tane verimi bakımından olan farklılıklar istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çalışmada kullanılan genotipler ait bir yıllık sonuçlara göre, bitki boyu 43.0-58.6 cm, bitkide bakla sayısı 32.0-46.7 adet, bitkide tane sayısı 34.0-48.8 adet, 100 tane ağırlığı 35.0-39.0 g, tane verimi 72.4-108.2 kg/da, olarak bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda en yüksek verim G1 genotipi ve G2 (Arda) çeşidinde elde edilmiştir.
Bazı Yazlık Arpa (Hordeum vulgare L.) Genotiplerinin Verim ve Kalite Yönünden Değerlendirilmesi
(2017) Erol Oral; Enver Kendal; Yusuf Doğan; Doğan, Yusuf
Bu araştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında farklı arpa genotiplerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada ICARDA'dan temin edilen ve düşük yağışlı alanlar için önerilen 20 adet yazlık arpa hattı ile 5 adet standart çeşit materyal olarak kullanılmıştır. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre tekrarlamalı olarak GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü deneme alanında yürütülmüştür. Çalışmada başaklanma tarihi, bitki boyu, bin dane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı, nişasta oranı, yatma, tanede nem oranı ve tane verimi özellikleri incelenmiştir. Varyans analiz sonuçlarına göre, başaklanma tarihi 112.0 - 117.5 gün, bitki boyu 90 - 117 cm, bin tane ağırlığı 32.0 - 46.4 g, hektolitre ağırlığı 65.1-73.5 kg hl-1, protein oranı % 14.0 -17.2, nişasta oranı % 68.6 - 70.5, nem % 8.0 - 8.4, yatma % 0 - 60 ve tane verimi 609.2 - 787.0 kg da-1 arasında değişim göstermiştir. Tane verimi açısından, 2 ve 16 hatlar ile Lignee 131 çeşidi, kalite kriterleri açısından ise Salmas çeşidi ile 17 nolu hat öne çıkarken bazı genotipler orta düzeyde yatma eğiliminde iken bazılarında çok az yatma görülmüştür. Sonuçlara bağlı olarak iyi performans gösteren hatlar ve çeşitler bir ileri kademeye taşınmıştır
Bazı Yazlık Arpa (Hordeum vulgare L.) Genotiplerinin Verim veKalite Yönünden Değerlendirilmesi
(Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der, 2017) Oral Erol, Kendal Enver, Doğan Yusuf; Doğan, Yusuf
Bu araştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında farklı arpa genotiplerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada ICARDA’dan temin edilen ve düşük yağışlı alanlar için önerilen 20 adet yazlık arpa hattı ile 5 adet standart çeşit materyal olarak kullanılmıştır. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre tekrarlamalı olarak GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü deneme alanında yürütülmüştür. Çalışmada başaklanma tarihi, bitki boyu, bin dane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı, nişasta oranı, yatma, tanede nem oranı ve tane verimi özellikleri incelenmiştir. Varyans analiz sonuçlarına göre, başaklanma tarihi 112.0 - 117.5 gün, bitki boyu 90 - 117 cm, bin tane ağırlığı 32.0 – 46.4 g, hektolitre ağırlığı 65.1-73.5 kg hl-1, protein oranı % 14.0 -17.2, nişasta oranı % 68.6 – 70.5, nem % 8.0 - 8.4, yatma % 0 - 60 ve tane verimi 609.2 - 787.0 kg da-1 arasında değişim göstermiştir. Tane verimi açısından, 2 ve 16 hatlar ile Lignee 131 çeşidi, kalite kriterleri açısından ise Salmas çeşidi ile 17 nolu hat öne çıkarken bazı genotipler orta düzeyde yatma eğiliminde iken bazılarında çok az yatma görülmüştür. Sonuçlara bağlı olarak iyi performans gösteren hatlar ve çeşitler bir ileri kademeye taşınmıştır.
Bazı Yazlık Arpa Genotiplerinin Verim ve Kalite Yönünden Değerlendirilmesi
(YYÜ TAR BİL DERG, 2012) Doğan, Yusuf; Kendal, Enver
Çalışma, Güneydoğu Anadolu Bölgesinin arpa yetiştiriciliği açısından önem arz eden Diyarbakır ve Adıyaman illerinde, 2008-09 ve 2009-10 yıllarında, tesadüf blokları deneme deseninde dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Şahin 91 ve Vamıkhoca çeşitleri ile birlikte CIMMYT (Uluslararası Mısır ve Buğday Geliştirme Merkezi) ve ETAE (Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü) melez programlarından temin edilen 10 adet yazlık arpa hattı kullanılmıştır. Çalışmada; tane verimi ve verimi etkileyen bazı kalite kriterleri (hektolitre ağırlığı, bin tane ağırlığı, nişasta ve protein oranları) incelenmiştir. Yapılan birleşik analizlerde, incelenen özellikler bakımından yıl, yer, çeşit ve yıl x yer, yıl x yer x interaksiyonlarında % 1 ve % 5 düzeyinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırmada kullanılan genotipler değerlendirildiğinde verim bakımından 2 nolu genotip teknolojik kalite kriteri bakımından 8 nolu genoitp kimyasal kalite kriterleri bakımından ise 4 nolu genotip öne çıkmıştır. Bu çalışma sonucunda verim ve kalite özellikleri bakımından öne çıkan genotiplerin tescil ettirilmesi veya melez programlarında kullanılmak üzere stokta muhafaza edilmesi Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ nin arpa yetiştiriciliği açısından faydalı olacaktır.
Bazı yazlık arpa genotiplerinin verim ve kalite yönünden değerlendirilmesi
(2012) Enver Kendal; Yusuf Doğan; Doğan, Yusuf
Çalışma, Güneydoğu Anadolu Bölgesinin arpa yetiştiriciliği açısından önem arz eden Diyarbakır ve Adıyaman illerinde, 2008-09 ve 2009-10 yıllarında, tesadüf blokları deneme deseninde dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Şahin 91 ve Vamıkhoca çeşitleri ile birlikte CIMMYT (Uluslararası Mısır ve Buğday Geliştirme Merkezi) ve ETAE (Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü) melez programlarından temin edilen 10 adet yazlık arpa hattı kullanılmıştır. Çalışmada; tane verimi ve verimi etkileyen bazı kalite kriterleri (hektolitre ağırlığı, bin tane ağırlığı, nişasta ve protein oranları) incelenmiştir. Yapılan birleşik analizlerde, incelenen özellikler bakımından yıl, yer, çeşit ve yıl x yer, yıl x yer x interaksiyonlarında % 1 ve % 5 düzeyinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırmada kullanılan genotipler değerlendirildiğinde verim bakımından 2 nolu genotip teknolojik kalite kriteri bakımından 8 nolu genoitp kimyasal kalite kriterleri bakımından ise 4 nolu genotip öne çıkmıştır. Bu çalışma sonucunda verim ve kalite özellikleri bakımından öne çıkan genotiplerin tescil ettirilmesi veya melez programlarında kullanılmak üzere stokta muhafaza edilmesi Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ nin arpa yetiştiriciliği açısından faydalı olacaktır.
Correlation and path coefficient analysis for yield and some yield components of wheat (Triticum aestivum l.)
(Scibulcom Ltd., 2017) Togay, Necat; Togay, Yeşim; Doğan, Yusuf; Doğan, Yusuf
The experiment was conducted to determine the relationship among yield and some yield components using correlation and path coefficient analysis. This study was performed under Mardin conditions the years of 2011–2012 and 2012–2013. Fifteen bread wheat varieties were used in the experiments. The randomised complete blocks design with 3 replications was used. The characteristics such as plant height, spike height, numbers of seed per spike, seed yield, harvest index, biological yield and 1000 seed weight were investigated in the study. Positive and statistically significant (p < 0.01) relationships were determined between seed yield, spike height, numbers of seed per spike, biological yield and harvest index. According to path coefficient analysis, there were strong direct effects of the biological yield and harvest index on the seed yield, p = 0.53549 and 0.548321, respectively. The results of this study indicate that numbers of seed per spike, biological yield and harvest index affected seed yield and it was concluded that these characters should be considered as significant selection criteria in wheat breeding for yield under the regional conditions of southeast Turkey. © 2017, Scibulcom Ltd. All rights reserved.