Mimarlık Bölümü Koleksiyonu
Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/101
Browse
Browsing Mimarlık Bölümü Koleksiyonu by Journal "2. ULUSLARARASI MİMARLIK VE TASARIM KONGRESİ"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Conference Object MULTİDİSİPLİNER ALANDA STRÜKTÜR TASARIMI(2018) Işıker, Figen; Işıker, FigenKatı disiplin ve meslek sınırlarının aşındığı ve işbirliğine dayalı pratiklerin çoğaldığı günümüzde ezberlenmiş terimlerle üretilemez ve konuşulamaz hale gelindi. Bu durum mimar ve inşaat mühendisliği disiplinleri için de geçerlidir. Birinin diğerine tahakküm kurmaya çalıştığı ya da sadece hesaplama hizmetleri aldığı/verdiği bir araç olarak görmeyi bırakıp birbirlerinden beslenmeyi tercih eden meslek insanlarının işlerine bakıldığında, tasarlanarak inşa edilenin kendisi ve ortaya çıkış süreci araştırmaya değer bir nesne haline gelir. Tartışmanın bugün geldiği noktayı kavrayabilmek için malzeme kullanımının çeşitliliği, teknik olanaklar ve sosyo-kültürel etkenler gibi çoklu parametrelerin değişimi, gelişimi ve yol açtığı dönüşümler hakkında meselenin tarihselliğine göz atmak gerekebilir. Söz gelimi, içinden geldiği profesyonel eğitimin sınırlarını aşıp teknik sorunlara sanatı ve bilimi birleştirerek pratik çözümler üretebilen bir mühendis olan Peter Rice, bir çok yapıyı beraber tasarladığı mimar Richard Rogers’ın ifadesine göre, sadece kendi disiplini içinde yer almamış selefleri Brunelleschi veya Brunel gibi kendi yapım yöntemleri ve tasarımlarını geliştirerek uygulamıştır. Rogers, Rice’ın mesleki yaklaşımını tanımlarken; 14. ve 19. yy’da yaşamış, tasarım, strüktür, işlev ve mühendislik kavrayışları elbette birbirlerinden farklı olan fakat mimarlık-mühendislik disiplinlerinin ara kesitinde rol almış bu iki meslek insanını örnek vermesi hiç şüphesiz tesadüf değildir. Bu isimlerin izleğinde oluşturulan çalışma; birbirinden bağımsız olmayan iki disiplininin biraradalığı ile inşa edilmiş nitelikli yapıları irdeleyerek çok disiplinli çalışmanın ürettiği potansiyelleri ve yeni söylemleri ortaya koyacaktır.Conference Object OKUL TASARIMLARINDA MEKANSAL OLASILIKLAR(2018) Işıker, Figen; Bölük, FatihTürkiye’de doğup büyüyen herkes 13 yıllık zorunlu eğitim programına tabi tutulur. Bu da; insan ömrü- nün ortalama 14000 saatinin okulda geçtiği anlamına gelir. Eğitim reformları, değişen sınav sistemleri, ar- tan-azalan eğitim süreleri bitimsizce konuşulurken, 17 milyon 449 bin 876 öğrencinin her gününü geçirdiği okul yapılarının niteliği, mekan kalitesi, çevre ile ilişkisi, kendine has içerik oluşturabilme potansiyelleri gibi konular en az tartışılan meselelerdir. Ülkemizdeki eğitim sistemi tartışmalarında eğitimciler, pedagoglar ve politikacılar en fazla söz hakkına sahipken; bu mekanları tasarlayan mimarlar ve ortak çalışma üreten diğer disiplinlerden uzmanların sesi oldukça zayıf kalmaktadır. Okullar için yapılması gereken temel tartışmaların birçoğu konu dışı bırakıldığı için, tasarımında coğrafi ve iklim koşulları gözetilmeyen, uygun yapı malzemesi kullanılmayan, yakın çevresi ile ilişki kurmayan tip projeler üretildiğini görmekteyiz. Türkiye’de kamu yapıla- rı için ayrılan bütçede eğitim yapıları önemli bir yere sahiptir. Eğitim yapıları gibi her kullanıcının (öğrencinin) farklı ihtiyaçlarının olabileceği binalarda sadece gerekli teknik donanımları sağlayabilmek yeterli değildir. Ha- reketli ve birbirine dönüşen mekanlar, öğrencinin gün içinde tek bir sınıfta eğitim görmesinin önüne geçer ve katılımcılı, hep birlikte keşfedilen bir öğrenim sürecinin oluşmasına imkan sağlar. Bu metnin amacı; okulları mekansal açıdan ele alarak özgün yapı programlarına ulaşmak ve tasarım olasılıklarını tartışmaya açmaktır. Bununla birlikte sadece fiziksel mekanın oluşumunu değil aynı zamanda öğrencinin gelişiminin bu mekanlarla birlikte nasıl şekillenebileceğini uygulanmış projeler üzerinden ortaya koymaktır.