Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/23

Browse

Now showing 1 - 20 of 34

14 -16 Yaş Grubu Çocuklarda Korfbol Temel Beceri Eğitimi Antrenman Programının Motor Gelişime Etkisi
(OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 2020) Eskiyecek, Canan Gülbin; Bayazıt, Betül; Abdikoğlu, Dilruba
Bu çalışmanın amacı, 14-16 yaş grubu kız ve erkek çocuklarda korfbol temel beceri eğitimi antrenmanlarının motor gelişime etkisini belirlemektir. Çalışma grubunu, Kocaeli Fen Lisesi’nde öğrenim gören ve random yöntemiyle seçilmiş 12’si kız ve 20’si erkek olmak üzere toplam 32 gönüllü öğrenci oluşturmuştur. Öğrenciler cinsiyete bakılmaksızın denek (n=17) ve kontrol (n=15) grubu olmak üzere iki eş gruba ayrılmıştır. Çalışmada deney grubuna 8 hafta süreyle haftada 2 gün ve günde 60 dakika olmak üzere korfbol branşının temel motor becerilerini geliştirmeye yönelik beş temel beceriyi içeren (pas, şut, penaltı, turnike ve V kat şut atışı) bir antrenman programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir antrenman programı uygulanmamıştır. Çalışmanın yürütülebilmesi için 2019/01.2 sayılı ve 2018/346 proje (KÜ GOKAEK) ile Etik Kurul Onayı alınmıştır. Elde edilen verilere, SPSS programı ile tanımlayıcı istatistiksel işlemlerle birlikte gruplar arasındaki farkı belirlemek için Mann Whitney U testi, grupların kendi içerisindeki farkı belirlemek için ise Wilcoxon testi kullanılmıştır. Sonuçlar p<0.05 önemlilik düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmada ön-test ve son-test ölçüm değerlerinin karşılaştırılmasında, denek grubunun pas, şut, penaltı, turnike ve V kat şut atışı değişkenleri arasında istatistiksel olarak önemli düzeyde fark olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Çalışma sonucunda, 8 hafta süresince pas tekniği ile birlikte şut tekniklerini geliştirmeye yönelik yapılan antrenmanlar çocukların korfbol temel motor becerileri üzerinde iyileşmeler sağlamıştır.
16-17 YAŞ GRUBU ÖĞRENCİLERDE DAİRESEL ANTRENMAN PROGRAMININ DENGE VE MOTOR ÖZELLİKLERE ETKİSİ
(2019) Eskiyecek, Canan; Bayazıt, Betül; Tan, Hakan; Akkaya, Cemre can
Bu araştırmanın amacı, 16-17 yaş grubu spor lisesi öğrencilerine uygulanan 8 haftalık denge yoğunluklu dairesel egzersizlerin öğrencilerin motorsal özellikleri (esneklik, sıçrama kuvveti, sırt kuvveti) ve denge performansları üzerine etkisinin incelenmesidir. Araştırma grubunu, Hayrettin Gürsoy Spor Lisesi’nde öğrenim gören 28 gönüllü erkek öğrenci oluşturmuş ve öğrenciler deney grubu (n:14; yaş: 16 ± 0 yıl; boy uzunluğu: 169.75 ± 6.53 cm; vücut ağırlığı: 60.31 ± 9.4 kg) ve kontrol grubu (n:14; yaş: 16.79 ± 0.43 yıl; boy uzunluğu: 168.93 ± 4.29 cm; vücut ağırlığı: 61.59 ± 4.98 kg) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Araştırmada flamingo denge, otur eriş uzan esneklik, dikey sıçrama ve sırt kuvveti testleri ön test ve son test şeklinde uygulanmıştır. Antrenmana katılan öğrencilere haftada 2 gün ve günde 1 saat olmak üzere toplam 8 hafta denge yoğunluklu (statik ve dinamik denge) dairesel antrenmanlar uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 24.0 istatistik paket programından faydalanılarak, tanımlayıcı istatistikler ile birlikte ön test ve son test değerlerinin karşılaştırmasında grup içi ölçüm sonuçları Wilcoxon testi, gruplararası ölçüm sonuçları ise Mann-Whitney U testi ile hesaplanmıştır. Anlamlılık düzeyi ise p<0.05 olarak belirlenmiştir. Araştırmada, deney grubunun ön test ve son testleri arasında; esneklik, dikey sıçrama, sırt kuvveti, flamingo denge testi sağ ve sol değerlerinde, kontrol grubunun ön testve son testleri arasında; vücut ağırlığı, esneklik, sırt kuvveti ve BKİ değerlerinde, gruplar arası ön test ve son testleri arasında ise flamingo denge testi sağ ayak son testinde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p<0.05). Bunun nedeni, uygulanan çalışma program içeriğinin çocukların gelişim seviyesine uygun olmasına ve çalışmaya odaklanarak daha iyi bir gelişim ortaya koymalarına bağlanabilir.
17 VE 19 YAŞ ALTI KADIN MİLLİ BADMİNTON OYUNCULARININ MÜSABAKA SIRASINDA YAPTIKLARI BASİT HATALARIN KARŞILAŞTIRILMASI
(2019) Özgür, Beyhan
Bu çalışmada 17 ve 19 yaş grubu kadın milli badminton oyuncularının maç ortamında yaptıkları basit hataların karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya, U19 kategorisinden 6 (yaş 17,17±0,40) ve U17 kategorisinden 15 (yaş 15,53±0,51) kadın milli badmintoncu gönüllü olarak katılmıştır. Basit hata analizi için U19 kategorisinde 9 tek kadın maçı ve U17 kategorisinde 20 tek kadın maçı değerlendirilmiştir. Basit hatalar, TH (toplamda yapılan basit hata), KTS (kaybedilen toplam sayı), BKTSY (basit hataların kaybedilen toplam sayıdaki yüzdesi), HÖK (hata ön kort), HOK (hata orta kort), HAK (hata arka kort), HAÖK (hata aut ön kort), HAOK (hata aut orta kort), HAAK (hata aut arka kort), TAH (toplam aut hatası), HFÖK (hata file ön kort), HFOK (hata file orta kort), HFAK (hata file arka kort), TFH (Toplam File Hatası) olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 22 paket programına aktarılmış ve tanımlayıcı istatistikleri için minimum, maksimum, ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Kategoriler arası ve kazanan-kazanamayan sporcular arası farkın analizi için Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Sonuç olarak, U19 kategorisinde kazanan ve kazanamayan sporcuların KTS değerleri arasında anlamlı fark bulunurken (p<0,05), U17 kategorisinde kazanan ve kazanamayan sporcuların KTS(p<0,01), TH, TFH ve HOK değerleri arasında anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05).
Beden Eğitimi Dersi Alan ve Almayan Öğrencilerin Spora Karşı Tutumlarının Karşılaştırılması
(3. Uluslararası Avrasya Spor Eğitim ve Toplum Kongresi, 2018) Geri, Serdar; Tazegül, Ünsal; Geri, Refika; Ferah Tazegül, Merve; Tekeli, Şevket Can
Bu çalışmanın amacı, Mardin Artuklu Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulunda beden eğitimi dersi alan ve almayan üniversite öğrencilerinin spora yönelik tutumlarının karşılaştırılmasıdır. Çalışmanın evrenini, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulunda okuyan öğrenciler oluştururken örneklemini ise çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 207 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, Koça tarafından 2014 yılında geliştirilen spora yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 20 paket programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma sahip olduğunu belirlemek için ‘’Kolmogorov-Smirnov’’ testi, homojenliğini belirlemek için ''Anova-Homogenety of variance” testi uygulanmış ve verilerin homojen ve normal bir dağılıma sahip olduğu belirlenmiştir. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistik ve eş örneklem t testi uygulanmıştır. Çalışmanın sonunda, Psikososyal gelişim, Fiziksel gelişim ve Zihinsel gelişim boyutlarında beden eğitimi dersi alan öğrencilerin skorlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.
BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULUNDA OKUYAN, TAKIM SPORU YAPAN BİREYLERDE GÖRÜLEN SAKATLIK TÜRLERİNİN İNCELENMESİ (MARDİN ARTUKLU ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)
(Mehmet ILKIM, 2023) Türkmen, Mustafa
Spor aleminde gün geçtikçe gelişmeler meydana gelerek ve daha yüksek enerji harcayarak ve çeşitli riskler altına sportif aktiviteler devam ettirilmektedir. Özellikle bilinçsiz ve yenme arzusuyla alınan riskler çeşitli sakatlıklara neden olmaktadır. Bu sakatlıklar bazı kısa sürede iyileşmesi sonucunda çok ciddi sakatlık olmayan olarak adlandırılır bazıların iyileşme süreci 8-21 gün arasında olduğu nedeniyle orta ciddiyette olan bir sakatlık olarak değerlendirilir bazıların iyileşme süreci uzun süre gerektirdiği için çok ciddi sakatlık olarak ifade edilir. Bu sakatlıkların görünmesi ve türlerinin incelenmesi için bu çalışma amaçlanmıştır. Çalışmaya farklı branşlarla uğraşan toplamda (225) sporcu katılmış olup aralarından (180) sporcu sakatlık geçirmiştir. Katılımcılar arasında en yüksek (20) yaş olarak (43) sporcu katılmıştır. Branşlar arasında en yükse futbolcular (87) sporcu en düşük ise hentbol branşıyla uğraşan (8) sporcu katılmıştır. Kişisel özelliklerine bakıldığında en yükse cesur (83) sporcu en düşük aceleci (12) sporcu katılımıyla ortaya çıkmıştır. Sporcuların sakatlıklarına en fazla neden olan faktörlerin başında rakibin darbesi (n= 77: % 42,77) olarak olmuştur. En az neden olan faktörlerse koruyucu araç gereçlerin yetersizliği (n= 6: 3,33) olarak belirlenmiştir. En çok sakatlık geçiren sporcular futbolcular olarak n=89 (%49,4) olarak ortaya çıkmıştır. En az sakatlık geçiren sporcular ise voleybolcular n= 9 (%5) olarak tespit edilmiştir. Sakatlığa sebep olma nedenlerinin en yüksek oranı ters ve ani hareket etme, sakatlanan sporcu sayısı (73) %40.55 olarak ortaya çıkmıştır. En düşük sakatlık geçiren sporcu sayısı ise (13) %7.22 diğer olarak ortaya çıkmıştır.
“Çim ile Salon Hokeyi Sporcuların Beslenme Alışkanlıkları ve Beslenme Destek Ürünü Kullanma Durumlarının İncelenmesi”
(Dergipark, 2023) Türkmen, Mustafa; Şahin, Muhammed
Kişinin yaşına, cinsiyetine, bulunduğu fizyolojik ortama göre uygun miktar kalite ve çeşitte disiplinli, daima ve iktisadi bir şekilde vücuda alınan besinler; yeterli ve dengeli olarak alınmalı bu da gelişmenin ve büyümenin oluşabilmesi ve sağlığın korunması için gereklidir. Dolayısıyla düzgün ve dengeli beslenme insan sağlığı için büyük önem taşımaktadır. Sporcu beslenmesi antrenman ve yarışma devreleri dikkate alınarak cinsiyet, günlük fiziksel aktivite ve yapılan spora göre gerekli hesapların yapılarak dengeli ve yeterli olarak besinlerin alınmasıyla sporcu kendisi sağlık açısından koruma altına alması, fiziki açıdan performansını artırabilmesi ve üstün sportif performans sergileyebilmesi için daha ciddi önem taşıyan bir konudur. Farklı beslenme alışkanlıkları ile birlikte en önemli sağlık problemlerinden biri olan dengesiz beslenme; Yetişkinler kadar çocukları da etkiler. Yapılan çalışmalarda çocuklarda yetersiz beslenme alışkanlığı ve beslenme bilgi eksikliği, ileri yaşlarda yüksek tansiyon, kalp hastalıkları başta olmak üzere, obezite diyabet, gibi kronik hastalıklara yakalanma oranını 40’lı yaşlardan 10’lu yaşlara kaymasına neden olmakta, gelecek kuşaklar için de büyük tehlike oluşturmaktadır. Bu nedenle dengeli beslenme ve spor alışkanlıklarının çocukluk çağında başlaması gerekliliği önemli bir konudur. Bu çalışma, Salon Hokeyi ile Çim (Açık Alan) Hokeyi branşı sporcularının beslenme alışkanlıklarının karşılaştırılması beraber bilgi seviyelerinin de incelenmesi ve Bu iki grup arasındaki farkları karşılaştırmak için yapılmıştır. Araştırmaya 39 kadın 76 erkek toplam 115 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Bu çalışmamızda beslenme alışkanlıklarının belirlenebilmesi için daha önce yapılmış bilimsel çalışmalardan yararlanılarak araştırmacı tarafından geliştirilen, 6 kişisel bilgi sorusu, 16 beslenme alışkanlığı sorusu ve 9 beslenme destek ürünü kullanma durumu olmak üzere toplam 31 sorudan oluşan yücel (2017) tarafından geliştirilen ve güvenilirlik oranı 0,737 yani %73,7’ olarak tespit edilen “beslenme alışkanlıkları ve beslenme destek ürünü kullanma” anket formu kullanılmıştır. Google form formatında online olarak hazırlanarak örneklem grubundaki sporculara ulaştırılıp doldurmaları sağlanmıştır. Normallik analizleri Kolmogorov-Smirnov testi ile sınandı. Verilerin analiz edilmesinde İkili değişkenler için "Bağımsız örneklemler t-testi", ikiden fazla değişken için "Tek Yönlü ANOVA" testi kullanıldı. Tüm istatistiksel analizler IBM Statistics (SPSS, version 25.0, Armony, NY) paket programı ile yapılmıştır. Veriler ortalama±standart sapma (x̄±ss) olarak ifade edildi ve anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.Sonuç olarak salon hokeyi ile çim hokeyi sporcularının beslenme alışkanlıklarının iyi düzeyde olmadığı; beslenme sorunlarının olduğu görülmektedir. Beslenme bilgisi ve beslenmeye yönelik yapılan bilimsel çalışmalar ile birlikte sporcuların ve antrenörlerin seminerler, kurslar vb. ile beslenme eğitimi konusunda bilinçlendirilmelerinin ve medyada bu önemli konunun sürekli üzerinde durulmasının fayda sağlayacağı düşünülmektedir.
Düzenli Egzersiz Yapan ve Düzenli Egzersiz Yapmayan 18-25 Yaş Grubu Bireylerin Fiziksel ve Motorik Özelliklerinin Karşılaştırılması
(3. Uluslararası Avrasya Spor Eğitim ve Toplum Kongresi, 2018) Geri, Serdar; Geri, Serdar; Karacabey, Kürşat; Aksu, Aykut
Bu çalışmanın amacı, düzenli olarak en az 1 yıldır ve haftada en az 3 gün fitness yapan 18-25 yaş grubu bireylerin fiziksel ve motorik özellikler açısından düzenli egzersiz yapmayan yaşıtları ile karşılaştırılarak incelenmesidir. Araştırmaya belirtilen yaş grubu arasındaki 20 erkek fitness yapan sporcu deney grubu olarak ve benzer yaş grubu arasında 20 erkek kontrol grubu olarak gönüllü katılmıştır. Deney ve kontrol gruplarına katılan erkeklere birtakım fiziksel (boy uzunluğu, vücut ağırlığı, vücut kitle ind eksi) ve motorik özellikler (esneklik, dayanıklılık, sürat, durarak uzun atlama, dikey sıçrama, el kavrama kuvveti) test ve ölçümlerle belirlenmiştir. Düzenli olarak fitness egzersizi yapan deney grubunda, kas ve kuvvet dayanıklılığı, Kalp -Damar dayanıklılığı (Kalbin, akciğerlerin v e kan damarlarının çalışan kaslara oksijen taşıma yeteneği), Esneklik, Vücut kompozisyonu (vücut yağı) gibi sağlığa ilişkin önemli parametrelerde kontrol grubuna göre olumlu yönde gelişmeler gözlemlenmiştir.
ELİT GENÇ TÜRK VE YABANCI MİLLİ BADMİNTON OYUNCULARININ MÜSABAKA SIRASINDA YAPTIKLARI BASİT HATALARIN ANALİZİ
(2019) Özgür, Beyhan
Bu çalışmada, Türk ve yabancı elit genç milli badminton oyuncularının müsabaka ortamında yaptıkları basit hataların incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, 13 Türk (yaş 17,31±0,75) ve 14 yabancı (yaş 16,79±0,42) badminton oyuncusunun müsabakaları analiz edilmiştir. Basit hata analizi için toplamda 48 tek erkekler maçı (22 türk, 26 yabancı) değerlendirilmiştir. Basit hatalar ön kort, orta kort ve arka kort bölgelerinde aut ve file hatası olarak analiz edilmiştir. Analizler; 1. set, 2. set, maç geneli ve oynanan turlara göre (1. tur, 2. tur, 3. tur ve 4. tur) yapılmıştır. Oyuncuların basit hata verileri SPSS 22 paket programına aktarılmış ve tanımlayıcı istatistikleri için minimum, maksimum, ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Sporcular arası farkın analizi için Mann Withney U testi kullanılmıştır. Sonuç olarak,Türk oyuncuların ön kort bölgesinde daha fazla aut hatası yaptıkları bulunurken (p<0,05), yabancı sporcuların ise orta kort bölgesinde daha fazla aut ve file hatası yaptıkları bulunmuştur (p<0,05).
FARKLI TOPLUMLARDAKİ GELENEKSEL GÜREŞLER
(AVRASYA Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 2018) Tazegül, Ünsal
Güreş, köklü geçmişe sahip olan bir spor dalıdır. Güreş, milattan önceki dönemlerde bütün toplumlarda farklı isimler altında ve yöresel kurallara bağlı olarak yapılmıştır. Güreş sporu, içinde bulunduğu toplumun karakteristik özelliklerini ve inanç sistemlerini yaşatmaktadır. Güreş; doğuş ilhamını, yırtıcı ve yabani hayvanların birbirleri ile boğuşmasından, mücadelesinden alan bir spordur. Milattan önceki dönemlerde güreşin önemli bir spor olmasındaki birincil etkenlerden birisi de askeri eğitimin bir parçası olmasıdır. Yapılan bu çalışmanın amacı, farklı toplumlardaki geleneksel güreşleri tanıtmaktır. Yapılan bu çalışmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem doğrultusunda, farklı kütüphanelerden ve elektronik ortamda konuyla ilgili; dergi, kitap ve tezlere ulaşılarak konuyla ilişkisi olanlar seçilip çalışmada kullanılmıştır. Çalışma kapsamına; Çin, Hindistan, Japon, Afrika, Türk, Sibirya, Moğol, Ġzlanda ve Kore toplumları dahil edilmiştir. Çin toplumunun geleneksel güreşi Juedi, Hindistan toplumunun geleneksel güreşi Kushti, Japon toplumunun geleneksel güreşi Sumo, Afrika toplumunun geleneksel güreşi Nubian, Moğol toplumunun geleneksel güreşi Bukh, Kore toplumunun geleneksel güreşi Ssireum, Ġzlanda toplumunun geleneksel güreşi Glima‟dır. Çalışmanın sonunda, güreşin çalışma kapsamındaki bütün toplumlarda önemli bir yeri olduğu ve bulunduğu toplumda, genel olarak dinsel amaçlı olduğu gibi askeri nedenlerle de yapıldığı anlaşılmıştır. Eski dönemlerde güreş sporunu sadece erkeklerin yapmadığı, kadınlarında kendi aralarında hatta bazen de bir kadının bir erkek ile güreşebildiği belirlenmiştir. Güreşin, birçok toplumun destanında ve mitolojisinde yer aldığı yapılan okumalar sonunda belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler:
FUTBOLDA MERKEZ VE KENAR OYUNCULARININ FİZİKSEL VE MOTORİK ÖZELLİKLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI
(2019) Karakulak, İzzet; Eyuboğlu, Ender; Aslan, Cem Sinan
Bu çalışmada amaç; “merkez ve kenar oyuncusu” olarak ayrılmış bir grup amatör futbolcunun seçilmiş fiziksel ve motorik özelliklerini karşılaştırmaktır. Çalışmaya yaşları 18 ila 31 arasında değişen 55 erkek amatör futbolcu katılmıştır. Katılımcılar “merkez veya kenar oyuncusu” olarak genel bir mevkisel ayrıma tabii tutularak iki gruba ayrılmışlardır. Katılımcıların vücut kompozisyonları, alt ekstremite kuvvetleri, anaerobik güçleri, aerobik dayanıklılıkları, sürat ve esneklik değerleri saha testleri ile belirlenmiştir. Elde edilen veriler normal dağıldığından, grupların karşılaştırılmasında SPSS (Ver.14) programında yer alan Independent Sample t Test kullanılmış, yanılma düzeyi 0,05 olarak kabul edilmiştir. Gruplar arasında yaş açısından fark yokken, boy, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi ve vücut yağ oranında anlamlı fark çıkmıştır. Motorik özelliklerden bacak kuvveti, esneklik ve 10 m sprint değerleri arasında fark oluşmazken dikey sıçrama, anaerobik güç, 30 m sprint ve VO2maks değerlerinde anlamlı fark oluşmuştur. Karşılaştırma sonuçları değerlendirildiğinde; merkez oyuncular boy uzunluğu, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi ve vücut yağ oranında kenar oyuncularından daha yüksek değerlere sahiptir. Motorik özelliklerde ise; kenar oyuncuları dikey sıçrama, 30 m sprint ve VO2maks bakımından daha iyi değerlere sahipken, merkez oyuncularının anaerobik güçleri daha fazladır.
GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE TÜRKLERDE SPORTİF VE KÜLTÜREL BAĞLAMDA ATLI OKÇULUK
(Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 2022) Polatcan, Ismail
Bu araştırma, Türklerin yaşamında çok yönlü ve önemli etkileri olan atlı okçuluğu incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel veri analizi yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Eski Türklerde çocuk yaştan itibaren okçuluk eğitimi verilip atlı okçuluk denemeleri koyun sırtına binerek sincap, gelincik ile çeşitli kuşlara ok atarak gerçekleştirilmiştir. Eski Türklerin atı evcilleştirip atı beslenme, farklı yerlere göç etme ile at üzerinde oku hareket hâlinde çok yönlü kullandıkları bilinmektedir. Türkler atlı okçuluğu çoğunlukla savaşa hazırlık ve savaş amaçlı kullanmanın yanı sıra bayram, şölen ve eğlencelerde sportif atlı okçuluk faaliyetleri de düzenlemişlerdir. Eski Türkler, Selçuklular ve Osmanlılar ok ve yayı birer başarı öğesi, hükümdarlık, emir verme ve davet amaçlı olarak kullanmışlardır. Türklerde okçuluk ve atlı okçuluk 14 ve 15. yüzyıldan itibaren avlanma, eğlenme ve spor amaçlı kullanılmıştır. Okçuluk ve atlı okçuluk faaliyetleri günümüzde de sportif amaçlı olarak varlığını sürdürmektedir.
GELENEKSEL HİNT GÜREŞİ KUSHTİ VE MUKANA
(TÜRK HALKLARININ GELENEKSEL SPOR OYUNLARI-III, 2018) Tazegül, Ünsal; Geri, Serdar; Çakar, Atilla
Güreş, insanlık tarihinin önemli sporlarından biridir. Güreşin ortaya çıkmasında zorlu doğa koşulları önemli rol oynamıştır. İnsanlar zorlu hayat koşularında hayatta kalabilmek için hayvanların bir birleri ile nasıl mücadele ettiklerini gözlemleyerek onları örnek alırlar. İlke insanların hayvanları gözlemleyerek öğrendikleri mücadele şekilleri güreş sporunun doğuşuna yol açar. Milattan önceki dönemlerde güreşin önemli bir spor olmasındaki birincil etkenlerden birisi de askeri eğitimin bir parçası olmasıdır. Geleneksel Hint güreşi Kushti’dir. Bu güreş şekli (daw, pech ve pantra) olarak isimlendirilen 3 bölümden oluşur (atak, karşı atak ve duruş). Geleneksel Hindistan güreşi, Hindistan’ın Kuzey bölümünde Vedic zamanından beri bilinen ve oldukça yaygın olan bir spor dur. Yapılan bu çalışmanın amacı, Hindistan toplumunun geleneksel güreşi olan Kushti ve Mukana’yı tanıtmaktır. Yapılan bu çalışmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem doğrultusunda, farklı kütüphanelerden ve elektronik ortamda konuyla ilgili; dergi, kitap ve tezlere ulaşılarak konuyla ilişkisi olanlar seçilip çalışmada kullanılmıştır. Çalışmanın sonunda, Hint toplumunda güreşin önemli bir yere sahip olduğu ve geçmişinin M.Ö. 1500’lere kadar dayandığı belirlenmiştir. Ayrıca Hint mitoloji ve destanlarında güreşten bahsedildiği belirlenmiştir.
GELENEKSEL MOĞOL GÜREŞİ BUKH
(TÜRK HALKLARININ GELENEKSEL SPOR OYUNLARI-III, 2018) Tazegül, Ünsal; Geri, Serdar; Çakar, Atilla
Güreş, köklü geçmişe sahip olan bir spor dalıdır. Güreş, milattan önceki dönemlerde bütün toplumlarda farklı isimler altında ve yöresel kurallara bağlı olarak yapılmıştır. Güreş sporu, içinde bulunduğu toplumun karakteristik özelliklerini ve inanç sistemlerini yaşatmaktadır. Güreş; doğuş ilhamını, yırtıcı ve yabani hayvanların birbirleri ile boğuşmasından, mücadelesinden alan bir spordur. Milattan önceki dönemlerde güreşin önemli bir spor olmasındaki birincil etkenlerden birisi de askeri eğitimin bir parçası olmasıdır. Geleneksel Moğol güreşi Bukh’dur. Moğolistan’ın geniş bir coğrafi yapıya sahip olmasından dolayı bu güreş bölgelere bağlı olarak farlılıklar gösterebilmektedir. Günümüzde bu spor 2 temel şekilde uygulanmaktadır. Khalkh Bukh Moğolistan’da ve Ujumchin Bukh tarzı güreş ise Moğolistan’ın iç kısmında yapılmaktadır. Moğollara ait olan bu geleneksel iki güreşte giyinilen giyside farklılıklar gözlemlendiği gibi birçok benzer yönlerde gözlemlenmektedir. Yapılan bu çalışmanın amacı, Moğol toplumunun geleneksel güreşi olan Bukh’u tanıtmaktır. Yapılan bu çalışmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem doğrultusunda, farklı kütüphanelerden ve elektronik ortamda konuyla ilgili; dergi, kitap ve tezlere ulaşılarak konuyla ilişkisi olanlar seçilip çalışmada kullanılmıştır. Çalışmanın sonunda, Moğol geleneksel güreşinin birden farklı şekilde uygulandığı ve bir birinden farklı yönlerinin olduğu belirlenmiştir. Naadam festivalinde güreşin önemli bir yeri olduğu belirlenmiştir.
İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Spora Katılım Güdülerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi: Batman İli Örneği
(2. Avrasya Spor Bilimleri Kongresi, 2019) Işıkgöz, M.Enes; Başaran, Merve; Eşin, Remziye
Bu çalışmanın amacı çeşitli spor branşı kurslarına katılan ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin spora katılım güdülerini tespit etmek ve spora katılım güdülerinin, cinsiyet ve yaş değişkenine göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz döneminde Batman ili merkezindeki ilkokul dördüncü sınıfında öğrenim gören ve Batman Belediyesinin açmış olduğu çeşitli spor branşı kurslarına katılan 104 kız ve 102 erkek öğrenci olmak üzere toplam 206 gönüllü öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Spora Katılım Güdüsü Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda; öğrencilerin spora katılmalarındaki en önemli güdünün “Beceri Gelişimi”, en önemsiz güdünün ise “Fiziksel Uygunluk/Enerji Harcama” olduğu görülmüştür. Öğrencilerin spora katılımlarında diğer güdülerin ise önem sırasına göre; “Arkadaş”, “Hareket/Aktif Olma”, “Yarışma”, “Takım Üyeliği/Ruhu” ve “Eğlence” alt boyutlarının olduğu görülmüştür. Öğrencilerin spora katılım güdülerinin cinsiyet değişkenine göre sadece “Yarışma” alt boyutunda, yaş değişkenine göre ise “Arkadaş” alt boyutunda anlamlı olarak değiştiği saptanmıştır.
Kadın yüzücülerde akut yorgunluğun denge performansına etkisinin incelenmesi
(Dr. Levent CEYLAN, 2023) Ökmen, Mehmet Şerif; Sarıkaya, Mehmet
Bu çalışma kadın sporcularda maksimal tüketici bir egzersiz sonrası oluşan akut yorgunluğun denge performansı üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubunuz Bingöl Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinin Antrenörlük eğitimi bölümündeki 4. sınıf yüzme uzmanlık kadın (n=12) öğrencilerinden oluşturulmuştur. Araştırmada zayıf deneysel araştırma modeli (ön test-son test) tercih edilmiştir. Yüzücülerin denge performanslarını belirlemek için Stabilometrik platform, akut yorgunluk oluşturmak içinse koşu bandı üzerinde Bruce protokolü uygulanmıştır. Yüzücülerden alınan ön test ile son test verilerini değerlendirilmesi SPSS 23 paket programı kullanılarak yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre yüzücülerin hem gözleri açık hem de gözleri kapalı ön test ve son test statik denge sağa-sola standart sapma, öne-arkaya standart sapma, sağa-sola salınım hızı, öne arkaya salınım hızı, basınç merkezi çizim analizi ve salınım alanı değerleri karşılaştırıldığında anlamlı farklılık olmadığı görülmüştür (p>0,05). Sonuç olarak, kadın yüzücülere uygulanan tüketici bir egzersiz protokolü sonrası oluşan akut kas yorgunluğunun vücut denge performans değerleri üzerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar görülmese de denge performansını üzerinde olumsuz etkisinin olduğu görülmüştür.
Kayak ve Snowboard Eğitiminin Denge Performansına Etkisinin İncelenmesi
(Dergi Park, 2023) Ökmen, Mehmet Şerif; Şimşek, Emre
Bu çalışma daha önce kayak veya snowboard aktivitesine hiç katılmamış bireylerin, bu iki branşın temel teknik ve becerilerini kapsayan 5 günlük bir eğitim süreci sonrasında denge performansları üzerindeki etkisini incelemek ve branşlar arasında karşılaştırma yapmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 26’sı (13 erkek, 13 kadın) kayak grubu, 34’ü (17 erkek, 17 kadın) ise snowboard grubu olmak üzere toplamda 60 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Gönüllülerin kayak ve snowboard eğitimlerine başlamadan önce ön test denge ölçümleri yapılmıştır. Ardından Erciyes Kayak Merkezinde 5 gün boyunca kayak ve snowboard gruplarına temel teknik eğitimi verilmiş ve bir gün sonrasında son test denge ölçümleri yapılmıştır. Denge değerlerinin tespiti için Biodex Denge Sistemi kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22 paket programında değerlendirilmiş ve gruplar arasındaki farklılıkları incelemek amacıyla Mann-Whitney U ve T-Testi, grup içi karşılaştırmalarda ise Wilcoxon testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre kayak eğitimi ardından statik ve dinamik tüm denge değerleri anlamlı derecede daha iyi olduğu tespit edilmiştir (p<0,05, p<0,01). Snowboard eğitiminden sonra dinamik OSI ve MLSI değerlerinde anlamlı farklılıkların olduğu saptanmıştır (p<0,05). Ayrıca snowboard ve kayak gruplarının değerleri karşılaştırıldığında son test statik OSI ve APSI değerlerinde kayakçıların lehine anlamı farklılıkların olduğu görülmüştür (p<0,01). Sonuç olarak, kayak eğitimlerinin hem statik hem de dinamik denge performans bileşenlerini anlamlı derecede olumlu etkilediği, snowboard eğitimlerinin ise dinamik denge üzerinde olumlu etkisinin olduğu söylenebilir. Branşlar arası karşılaştırılma yapıldığında ise özellikle kayak eğitiminin snowboard eğitimine göre statik dengeyi anlamlı derecede iyileştirdiği söylenebilir.
Koronavirüs (COVİD-19) salgın sürecinde evde kalan ilkögretim öğrencilerinin yeme tutumu ve davranışları ile depresyon durumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi
(Dergi Park, 2021) Ökmen, Mehmet Şerif; Ökmen, Mehmet Şerif; Taştan, İsa
Covid-19 salgını dünyada ve ülkemizde hızla yayılarak milyonlarca kişinin hayatını olumsuz yönde etkilemiştir, etkilemeye de devam etmektedir. Hatta ölümle sonuçlanan vakalara neden olmuştur ve bu durum artarak devam etmektedir. Salgının, kişiler üzerinde fiziksel, psikolojik ve sosyolojik gibi çok yönlü olumsuz etkileri olmuştur. Salgından korunabilmek için alınan tedbirlerden biride vatandaşlara sokağa çıkma kısıtlaması getirilerek, kişilerin evde kalmalarının sağlanmasıdır. Evde kalmak zorunda olan ilköğretim öğrencilerinin yeme tutum ve davranışları ile depresyon durumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi ve aralarındaki ilişkiyi belirlemek çalışmamızın amacını oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubuna 44 erkek ve 49 kadın olmak üzere toplam 93 ilköğretim öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın verilerini toplamak için kişisel bilgi formu, Hollanda yeme davranışı (DEBQ) ve CES-Depresyon (CES-D) anketleri kullanılmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde SPSS 22 paket programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım göstergeleri Kolmogorov-Smirnov testi, Q-Q Plots ve histogram grafikleriyle incelenmiş ve verilerin normal dağılıma uyduğu tespit edilmiştir. Verilerin istatistiki analizinde ölçeklerden alınan puanların ikili karşılaştırmalarında Independent Sample T-Testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında One Way Anova Testi ve bağımlı değişkenler arasındaki ilişkinin tespiti içinse Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Değişkenler arasında anlamlılık derecesi 0.05 olarak alınmıştır. Sonuç olarak, covid-19 salgını ilköğretim çağında okuyan öğrencilerin etkilediği, yeme tutum ve davranışlar, fiziki görünümleri ve depresyonlarını olumsuz bir şekilde etkilediği tespit edilmiştir.
Lisans Öğrencilerinin Sporda Sürdürülebilirliğe İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Örneği)
(Mukaddime, 2018) Eskiyecek, Canan Gülbin; Eskiyecek, Canan Gülbin; Çiftçi, İsa; Tan, Çetin; Savucu, Yüksel; Türkmen, Aybala
Bu araştırmanın amacı spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören lisans öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin görüşlerinin tespit edilmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırma grubunu Fırat Üniversitesi Spor Bilimler Fakültesi’nde öğrenim gören ve rastgele yöntemle seçilmiş olan 643 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, Koçak ve ark. (2015) tarafından geliştirilen 35 maddelik 6 alt boyuttan oluşan (Sosyal, Bireysel, Katılım, Ekonomik, Örgütsel ve Çevresel Boyut) 5’li Likert ölçekli “Sporda Sürdürülebilirlik Ölçeği (SSÖ)” kullanılmıştır. Ölçekten elde edilen verilerin SPPS 22.0 programı ile frekans ve yüzdelik hesaplanmaları yapılmıştır. İstatistiksel analizlerde; ikili karşılaştırmalar için t testi, çoklu karşılaştırmalar için ise ANOVA testi kullanılmıştır (p<0.05). Araştırmada lisans öğrencilerinin ölçeğe ilişkin ortalamalarının 3.83 olduğu yani sporda sürdürülebilirliğe ilişkin olumlu tutum sergiledikleri tespit edilmiştir. Ayrıca lisans öğrencilerine ait demografik ve sosyo-ekonomik değişkenlerin (cinsiyet, yaş, mezuniyet, yaşadığı yer, anne ve baba eğitim durumu, lisansa sahip olma vb.) ölçek alt boyutları ile karşılaştırmalarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu gözlemlenmiştir (p<0.05). Araştırma sonucunda spor bilimleri fakültesinde lisans öğrenimi gören öğrencilerin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin olumlu tutum sergiledikleri belirlenmiştir.
Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktiviteye Karşı Tutumları ile Obezite Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi (Mardin İli Örneği)
(Dergi Park, 2023) Ökmen, Mehmet Şerif
Bu araştırma Mardin’de öğrenim gören lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye karşı tutumları ile obezite farkındalık düzeylerinin incelemesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Mardin il ve ilçelerinde öğrenim görmekte olan lise öğrencileri arasından basit rastgele örnekleme metoduyla seçilmiş 339 erkek ve 315 kız olmak üzere toplam 654 öğrenciden oluşturulmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Obezite Farkındalık Ölçeği (OFÖ) ve Bilişsel Davranışçı Fiziksel Aktivite Ölçeği (BDFAÖ) kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25 programı ile Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, Tamhane’s T2 ve Spearman korelasyon testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre, BDFAÖ; cinsiyet (öz düzenleme), yaş (sonuç beklentisi, öz düzenleme, kişisel engeller ve BDAFÖ toplam puan) ve sınıf (öz düzenleme, kişisel engeller ve BDAFÖ toplam puan) değişkenleri açısından anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). OFÖ’nde ise yaş ile sınıf (obezite farkındalığı, beslenme, fiziksel aktivite ve OFÖ toplam puan) değişkenlerinde anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Ayrıca BDAFÖ ile OFÖ arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir (p>,000). Sonuç olarak, Mardin ilindeki lise öğrencilerin fiziksel aktiviteye karşı tutumları cinsiyet, yaş ve sınıf değişkenlerinden, obezite farkındalıkları ise yaş ve sınıf değişkenlerinden etkilenmesiyle beraber fiziksel aktiviteye karşı tutum ile obezite farkındalığın alt boyutları arasında pozitif yönlü ilişkisi olduğunu söyleyebiliriz.
LİSE ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL FİZİK KAYGI DURUMLARI VE DUYGUSAL ZEKÂ DÜZEYLERİNİN SPOR YAPMA DEĞİŞKENİNE GÖRE İNCELENMESİ
(INVESTIGATION OF SOCIAL PHYSICAL ANXIETY STATES AND EMOTIONAL INTELLIGENCE LEVELS OF HIGH SCHOOL STUDENTS ACCORDING TO VARIABLE OF DOING SPORTS, 2019) Karakulak, İzzet; Karakulak, İzzet; Sunay, Hasan
Bu çalışmanın amacı, lise öğrencilerinin, sosyal fizik kaygı durumları ve duygusal zekâ düzeylerinin spor yapma durumlarına göre incelenmesidir. Araştırmaya İstanbul, Avcılar Firüzköy Çok Programlı Anadolu Lisesinde öğrenim görmekte olan 277 lise öğrencisi katılmıştır. Araştırma verileri; Kişisel Bilgi Formu, Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği ve Sosyal Fizik Kaygı Envanteri kullanılarak, gönüllü katılım esasına göre toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi için SPSS 21 paket programı kullanılmış, elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel istatistikler, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve bağımsız örneklem t-testi teknikleri uygulanmıştır. Edinilen bulgular incelendiğinde; öğrencilerin yaş değişkenlerine göre, duygusal zekâ alt boyutu, iyimserlik/ruh halinin düzenlenmesi ve duygusal zekâ toplam puanlarında, anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Bu durum öğrencilerin yaşı ile birlikte, duygusal zekâ puanlarında anlamlı bir artış olduğunu göstermiştir. Öğrencilerin yaş değişkenlerinin sosyal fizik kaygı düzeylerine göre karşılaştırılmasında, fiziksel görünüm rahatlığı alt boyutu ve sosyal fizik kaygı toplam puanlarında, istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir (p<0.05). Öğrencilerin yaşları arttıkça, sosyal fiziki kaygı puanlarında anlamlı bir azalmanın olduğu görülmüştür. Öğrencilerin cinsiyet değişkenine göre duygusal zekâ puanlarının karşılaştırılmasında, duygusal zekâ toplam puanında, kız öğrenciler lehine; sosyal fizik kaygı puanlarının karşılaştırılmasında, sosyal fizik kaygı toplam puanlarında, erkek öğrenciler lehine, istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. (p<0.05). Sosyal fizik kaygı durumuna göre, öğrencilerin spor yapma durumu değişkeninde, fiziksel görünüm rahatlığı, olumsuz değerlendirme beklentisi alt boyutları ve sosyal fizik kaygı toplam puanlarında spor yapanlar lehine istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Öğrencilerin aile gelir durumlarının sosyal fizik kaygı puanlarına göre karşılaştırılmasında ise, olumsuz değerlendirme beklentisi alt boyutu ve sosyal fizik kaygı toplam puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiş ve bu farklılık yüksek aile geliri olanlar lehine bulunmuştur (p<0.05). Sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışılmış ve yapılacak yeni çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.

Browse

Browsing Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu by Language "tr"