Mühendislik-Mimarlık Fakültesi

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/16

Browse

Now showing 1 - 16 of 16

An Assessment of the Reflection of Traditional and Computer Assisted Architectural Designing Periods on Buildings Through Hyperbolic Paraboloid Forms
(DAKAM, 2021) Kutlu, İzzettin; İlerisoy, Zeynep Yeşim; Soyluk, Asena
This study examined the changes and developments in the designs and practices regarding the hyperbolic paraboloid surfaces, which have been more popular after the designs of Felix Candela during the architectural period of 20th century. Tracer method was utilized to compare the periods before and after the computerassisted designing instruments were added to the architectural education curriculum. A comparison table was formed for the difference between the periods, and the variable traits that may change in years such as materials, method of practice or span were specified and presented in a chronological order. Assessments indicated that hyperbolic paraboloids used for different purposes could be used as designing elements as well as for passing wide spans, and that they were utilized in different continents during the same periods. It was understood that this form span could be used to reach and pass greater spans through the support provided by using computer-assisted architectural designing instruments. During 1950s, issues related to heating, illumination and ventilation emerged on the hyperbolic surfaces constructed with concrete materials. With the computer-assisted architectural designing instruments, solutions were found on these issues following the trials on the model. As people started to use computers as designing instruments, differences emerged in practices. Instead of buildings that were constructed through on-site concreting procedure with molds during the period of traditional drawing instruments, the panelization systems were able to be produced with the help of computer models and mounted accordingly. Furthermore, with the development of steel industry after 1990, steel was used more often in the construction of hyperbolic paraboloids. This study revealed the contribution of computer-assisted designing instruments which enable designing, analyzing and building complicated geometries to the constructability of hyperbolic paraboloid surfaces, and it demonstrated the current status of these instruments within designing-related processes following the technological advancements. The impact of computer-assisted designing instruments on the relationship between the architectural designing and load-bearing system designing was explained through the examples regarding integrated designing processes. Examining the architectural changes and developments in the hyperbolic paraboloid surfaces, this study indicated that using advanced computer technologies caused radical changes and that the designers were granted new horizons and became more liberal upon the searches for architectural form with the algorithms becoming producible in the digital environment.
Bir Kırsal Mimari Koruma Önerisi: Geleneksel Mardin Derik Evi
(Platanus Publishing, 2024) Karahan, Ruken; Çağlayan, Murat
Mardin ili Derik ilçesi 561 ada 21 numaralı parseldeki geleneksel konutun hazırlanan koruma projesi, kentte bulunan geleneksel konutların incelenmesi ve ilgili konutun koruma önerisinin geliştirilmesini amaçlanmaktadır.
Bir Mimari Karşılaştırma: Mardin Zinciriye ve Kasımiye Medreseleri -An Architectural Comparison: Zinciriye and Kasimiye Madrasahs in Mardin-
(BERİKAN YAYINEVİ, 2018) Çağlayan, Murat
The Monuments of the Artuqs period draw attention especially coming from the Middle Ages to the present day in Mardin where hosts different civilizations. Among these monuments, there are many similarities between the Zinciriye (Sultan İsa) Madrasah and the Kasimiye Madrasah build in Aqqoyunlu period, which was influenced by architectural of Zinciriye. This similarity gets noticed of some researchers, but the available data on comparisons are insufficient. While Kasimiye compared with madrasah of Zinciriye, which is about 100 years older than, the architectural style and lookout programs are identical. However, they are different as a plan. Whereas the masjids plans and the sliced pointed domes of both madrasahs are the same, the madrasah of Kasimiye is different with the onyx type dome, the monumental iwan rising along the two floors and the symmetrical madrasah room layouts. In the study monuments have been searched comparatively and new periodicals related to the originality of the monuments were reached, especially the republican period.
Decolonizing Architectural Education: Towards an Affective Pedagogy
(Taylor and Francis, 2017) Tan, P.; Petrescu, D; Trogal, K
ERKEN CUMHURİYET DÖNEMİNDE MARDİN’DE YAPILAN İMAR FAALİYETLERİ VE GÜNÜMÜZDEKİ İZLERİ
(Nobel Yayın, 2023) Çağlayan, Murat
Çalışma kapsamında Mardin ili Artuklu ilçesi sınırları içinde olan, kentsel sit alanı olarak tarif edilen geleneksel Mardin mimarisi incelenmiştir. Burada Erken Cumhuriyet Dönemi’nde gerçekleştirilen bayındırlık imar faaliyetleri literatür taranarak tespit edilmiştir. 1938 yılına kadar şehrin Cumhuriyet öncesi ve sonrası görünümü hakkında bilgi verebilecek görseller karşılaştırılarak kullanılmıştır. Bu dönemde inşa edilen veya yeniden işlevlendirilen yapılar tespit edilmiştir. Günümüze ulaşan yapılar ise fotoğraflarla belgelenmiştir. İlgili alan veya binalar yazar tarafından 2023 yılının Ağustos ve Eylül aylarında fotoğraflanıp belgelenmiş ve önceki dönemle karşılaştırılmıştır.
Evaluation of Structural Elements in the Conservation of Historical Buildings on Mardin Architectural Heritage
(IKSAD Publications, 2024) Kutlu, İzzettin
Historical buildings are the basic elements that form the cultural and architectural identity of a society. Carrying the traces of the past, these buildings not only offer an aesthetic value, but also provide important information about historical processes, social life styles and technological developments (Harrison, 2013). They also fulfill an important function of transferring information between the past and the present, and between the present and the future. In this context, Anatolian lands have a rich historical heritage as a meeting point of different civilizations and cultures. Many civilizations, from the Hittites to the Byzantines, from the Seljuks to the Ottoman Empire, have left their mark on this geography and each has developed its own unique architectural techniques. Each architectural technique contains important data about the period in which it was built. Therefore, the protection of these heritages is of vital importance in terms of both cultural continuity and social memory (Tatoğlu, 2023; Viejo-Rose, 2015).
Evin Pandemi Hali: Gündelik Pratikler, Hanehalkı İlişkileri Ve Zaman
(Literatürk Academia, 2021) Taşgüzen Polat, Zemzem
Pandemic has brought a radical change in the daily lives of the individuals. Distinction between work and home has disappeared for many professional groups, and as a result home has become “the space of action” of the new practices, in other words, the “space of everything”. Although the changes of activities in the public space and the age range restrictions directly affected the way and duration of the old/routines in the house, the extent of their reflection on the space and also on the household relations remains unknown. The aim of this study is to analyze the changing relationships within domestic environments in the context of everyday practices and household relationality, with their organic and dynamic structures. To provide an analysis, in-depth individual interviews were conducted in 2020-May with three women living in different cities, who continued their work in home-office setting over the three months of quarantine. Larger households were preferred in order to interpret household relations. Based on the the daily life narratives of the interviewees (1)practice/time and (2)movement diagrams were created, regarding both the pre-pandemic and the pandemic process. Practice/time diagrams makes visible how much time was spent on a daily basis on which practices. Movement diagrams, on the other hand, reveals which spaces were used in what way, household encounters, least/most used areas, and domestic boundaries. These diagrams are valuable for questioning the patterns of home and discourses such as “life fits into the home” and enables a multi-faceted evaluation of differences and similarities in lived and embodied experiences in the domestic environment.
Geleneksel Köy Evleri Üzerine Mimari Bir Değerlendirme: Nusaybin Örneği
(Mardin Artuklu Üniversitesi, 2022) Aksoy Işık, Rojat
Kırsal mimarlık alanında kır konutlarına ilişkin Türkiye’de yapılmış olan çalışmaların yetersiz olduğu yapılan literatür çalışmasında gözlenmiş olup, bu bağlamda kırsal mimari üzerine çalışmaların daha çok yapılmasına ihtiyaç duyulduğu görülmüştür. Bu çalışmada, Mardin’in Nusaybin ilçesine bağlı köylerde kırsal mimari örneklerinden geleneksel köy evleri üzerine mimari bir değerlendirme yapılmaktadır. Bu çalışmanın amaçlarından birisi, Nusaybin ilinde bulunan köy evlerinin belgelenmesi ve yazılı kaynaklara kazandırılmasıdır. Çünkü günümüzde bu köy ve mezraların çoğu terkedilmiş olup bu köy ve mezralarla beraber evler de yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır. İkincisi, Nusaybin köy konutlarının mimari özelliklerinin yapı örnekleri üzerinden tanıtılması ve Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki diğer bazı yerleşimlerdeki köy konutlarıyla karşılaştırılmasının literatüre kazandırılması hedeflenmektedir. Çalışma kapsamında; araştırma bölgesi olan Güneydoğu Anadolu bölgesine bağlı Diyarbakır, Mardin, Şanlıurfa ve Batman illerinde belirlenmiş olan 35 köy ve mezraya gidilmiştir. Farklı plan özellikleri olan evlerin bulunduğu köy ve mezraların seçilmesine özellikle özen gösterilmiştir.
INNOVATIONS OF ENGINEER-ARCHITECTS ON CONSTRUCTION TECHNOLOGY OF BRIDGES
(IKSAD Publishing House, 2020) Kutlu, İzzettin; Soyluk, Asena; İlerisoy, Zeynep Yeşim
The professional role of the architect is defined as "building art and science" in its simplest form and is to design a physical environment as a suitable place for certain human behaviors. This physical environment should meet the basic needs of the user and create a space to ensure certain norms such as survival, safety, physical health, mental health. However, an architectural design is not independent, while providing a facility for a limited number of human activities and focusing on its specific goals and functions; it is part of a hierarchical environmental system. Therefore, an architectural design is an intervention and adaptation to a large natural or man-made environment. In this context, architecture is a special action that is simultaneously introverted and specific; it is also a general public action on the environment (Herbert, 1999; p108). The role of the civil engineer is defined as "the art of managing large power resources in nature for human use and comfort" and shaping the macro environment according to the needs of the human. This definition is practically refers to the design of large urban and regional projects such as bridges and aqueducts, roads and highways, canals and railways, ports and dams, infrastructure schemes for drainage and sewage. Generally, the scope that defines the field of activity of the engineer is significantly expanded to include the design and construction of large-scale buildings, such as train stations, factories, exhibition halls or sports stadiums, in which innovative structural design or complex mechanical installations dominate (Skempton, 1996). Architecture, which has turned into a heterogeneous profession, is associated with many disciplines and a wide range of specialized knowledge (İlerisoy ve Aycı, 2019). In this regard, the most advanced interaction takes place with engineering discipline in terms of both theory and practice. Despite the professional differences between architects and engineers; they use their professional knowledge, skills and experience for common interests of society, the protection of universal human achievements or cultural heritage, and for the development of human well-being. Their responsibility for the health, safety and well-being of society is always above their personal interests or the interests of the community of architects and engineers (Kumbasar, 2003; p17). In the early design period, architects adopted flexible solutions to their designs freely. However they were concerned that if a structural engineer joined the design process at this stage, their design discoveries could be suppressed. In contrast, architect Arthut Erickson said, "The structure is the strongest element of the form, and even if the structure of the building is not decided at the beginning of the design, then it may disrupt or change all the other determinants of the building." The success of collaborative designs of architects and engineers in the 20th and 21st centuries structures show that there is a positive attitude on this issue among the professions. However, there are also issues that create conflicts between these professions. Structural engineers criticize the lack of structural understanding of architects, being late to get advice for appropriate structural solutions, and architects' overall standards of cooperation. On the other hand, architects criticize engineers for their lack of innovation and poor participation in architectural design ideas (Charleson ve Pirie, 2009; p102). Despite these criticisms; architecture and engineering has been one of the unquestionable components of life since the beginning of the human need for shelter. The first examples started in the Ancient Egypt and Mesopotamia regions, when people p2). During the transition to settled life of the nomadic people, the importance of transportation and transportation vehicles has become an increasing need with the development of wheels and sails. In this context, "bridges", which are one of the most important structures that facilitate transportation in rugged areas gained importance. Until about 1950, bridges were built by professionals without a clear distinction between engineers and architects. While there was no distinction between engineers and architects at that time; after 1950, engineer-architect distinction was made for the construction of bridges and all other building groups. In this study, it was evaluated how different perspectives of people who have both architect and engineer ethics are reflected on the design of bridges.
KÜLTÜREL MİRAS VE DİYARBAKIR SURİÇİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME
(PLATANUS PUBLISHING, 2023) Oruç, Muhittin; Çağlayan, Murat
Diyarbakır’da tarihi eser niteliğindeki yapılar, sur ile çevrili alan içinde yer almaları sebebiyle birbirlerine çok yakın inşa edilmiştir. Mesafelerin bu denli yakın olması, yapıların ziyaretçiler tarafından görünürlüğünü olumsuz yönde doğrudan etkilemektedir. Suriçi’nde çoğu sivil mimarlık örneklerinden oluşan tarihi kentsel peyzaj alanında anıtların bazıları öne çıkarken, bir kısmı ise geri planda kalmaktadır. Ziyaret edilen geleneksel Diyarbakır anıtsal ve sivil mimari örnekleri tipolojik olarak benzerlikler göstermektedir. Yapıların tipolojik benzerliklerine rağmen, ziyaretçi yoğunluk farkı dikkat çekicidir. Burada fiziki çevresel etkinin rolü büyüktür. Suriçi tarihi çevresinin boyutları göz önüne bulundurulduğunda, alanın tamamının bir günlük gezi planlaması kapsamında tamamlanması mümkün değildir. Suriçi’ni ziyaret edenler bir gezi rotası belirleyerek bu rotadaki nitelikli yapıları görmeyi planlamaktadırlar. Bu rotanın belirlenmesinde ana unsur olarak temel yaya aksı içinde olabildiğince fazla sayıda nitelikli yapıyı deneyimleme çabası yatar.
Mardin Lockdown Experience: Strategies for a more Tolerant Urban Development
(Briston University Press, 2021) Ataş, Zeynep; Atmaca, Yuvacan; Atmaca, Yuvacan
The COVID-19 crises created a drastic confrontation with our urban, and housing environments. Locked up in our houses, we realized what basics make a living environment healthy in both the physiological and psychological sense: accessibility to fresh air, sunlight, food, natural resources, and social network even in a limited sense. Thus, the necessity of living in urban environments providing for these basics has now become more apparent. The processes of city-making therefore need to be reconsidered to generate urban systems tolerant enough to sustain the basics of living under certain restrictions. In this context, this chapter examines two very different parts of the city of Mardin, Turkey, one modern and one traditional, and how they dealt with the first wave of the pandemic. A social, spatial and economic comparison of these two parts through their efficiency in dealing with the COVID-19 crises presents us with some key features to be involved in more tolerant future urban development strategies.
Structure of “Bigness”: The Example of Taipei Performing Arts Center
(2021) Bölük, Tuba; Işıker, Figen
This study attempts to read the relationship between text, architecture and technology by instrumentalizing the concept of "bigness" which is one of the concepts of Rem Koolhaas in his book S, M, L, XL; through the Taipei Performing Arts Center(TPAC)[1], designed by OMA. “Bigness” is a concept related to both urban and architectural design, challenges the city. It is founded on the claim that a building with a megastructure is a city in itself. It is not only about the scale of structure that is used to realize this claim, but also the fact that a structure of this scale contains many potentials. The contemporary city which is the existence of layered and unpredictable collective productions in, it is the product of multiple actors. TPAC, which is designed by considering Shilin Night Market and its users, which is an important place of local culture, and including it in the design equation, is an important example of this situation. Although the original brief proposed taking away the Shilin Night Market in order to house the TPAC, OMA decided it should not be eliminated. Performing arts space has been designed in which all three theatres are plugged into a central cube that is hanged on a super-structure to minimise the footprint so that the whole building can be lifted up to create an open ground plane for future move-in of the night market. In the case of TPAC, the prominent intent was to merge the local grassroots culture of the Shilin Night Market with performing arts events that would take place in the new theatre that makes it possible to “experimentation in the internal workings of the theatre” as Koolhaas mentioned, and thus transcends the limits set in the 3000-year-old theatre tradition. This structure criticized the contemporary TPACs with iconic forms and repeating functionality which continues to be produced with historical references. Can this building be seen as a tool which has the characteristic of the theory of “bigness” in terms of reckoning with the city and autonomous design strategies? Put differently, can “bigness” reopen the debate on urban form, type and technology in the context of the contemporary city? This change of scale of consideration, from urban reflection to architecture, is tried to understand with the effect of existing conditions on structural decisions taken in the building will be discussed in the context of construction, materials and technological possibilities.
Sürdürülebilir Kentsel Dönüşüm Süreçlerinde Çocukların Rolü, Tanımlar ve Örnekler
(Çizgi Yayınevi, 2023) Ayataç, Hatice; Şimşek, Deryanur
Öncelikli olarak çalışmamızın temel kavramlarından olan kentsel dönüşümle ilgili tanımlara yer vermek gerekir. Kentsel dönüşüm, birçok farklı unsurun etkisiyle zamanla işlevini yitirmiş, yıpranmış ömrünü tamamlamış yapıların oluşturduğu kentsel dokunun günün şartları ve ihtiyaçları neticesinde yeniden ele alınması, değiştirilmesi, dönüştürülmesi ve yeniden kent hayatına kazandırılmasıdır (Ertaş ve Bayındır, 2020; McCormick vd., 2013; Özden, 2001). TDK’ya göre ise kentin imar planına uymayan ruhsatsız binalarının yıkılıp, planlara uygun olarak toplu yerleşim alanlarının oluşturulması olarak tanımlanan “Kentsel dönüşüm” kavramı, özetle kentleşmenin bir sonucu olarak karşımıza çıkan sorunların çözümüne ilişkin rehabilitasyon, geliştirme ve koruma çalışmaları olarak tanımlanabilmektedir. Kentsel dönüşüm kavramına ilişkin yapılan tanımlar incelendiğinde, kentsel dönüşümün yalnızca mekânsal bir müdahale olarak tanımlara yansıdığı görülebilmektedir. Fakat kentsel dönüşüm yalnızca fiziksel değil; sosyal, kültürel ve ekonomik olarak da yenilenmeyi ve dönüşmeyi sağlamaktadır. Bu bağlamda kentlerin sahip oldukları kimliklerin korunması, yapılı çevrenin fiziksel kalitesinin arttırılması, kentlerin sahip oldukları sosyal ve ekonomik düzeyin yükseltilmesi ve ekonomik işlevlerin tanımlanması gibi eylemler kentsel dönüşümün amaçlarından birkaçını oluşturmaktadır (Özden, 2001). Kentsel dönüşüm kavramı I. ve II. Dünya Savaşları sonrasında üniter devlet kentlerini yeniden ayağa kaldırmak için ideolojik bir yaklaşımla kültürel ve tarihi değerlerinin korunduğu yeni şehir inşası olarak planlanmıştır. Uzun yıllar politik ve stratejik bir hedef olarak ele alınmış bu olgu ilk kez gelişmiş Avrupa kentlerinde sosyal ve ekonomik açıdan çöküntü alanlarının yeniden canlandırılması ve kente kazandırılmasına yönelik çalışmalar ve uygulamalar yapılmasıyla birlikte mekânda karşılık bulmuştur (Ataöv ve Osmay, 2007). Bu çalışmalar ve uygulamalar genellikle düşük nüfus ve gelir grubuna sahip kentlilerin fiziksel ve ekonomik anlamda yetersiz yaşam alanlarında, terk edilmiş limanlarda ve sanayi alanlarında uygulanmıştır. Kentsel dönüşüm kavramı, gecekondulaşma ve çarpık kentleşme pratiklerinde yaşanan artışla birlikte gün geçtikçe önem kazanmış ve günümüzde kent yönetiminde önemli bir politika haline gelmiştir. Kentsel dönüşüm çalışmalarında, kentin rehabilitasyonu yapılırken kente yapılan müdahalelerin sonuçlarının sürdürülebilirliğinin sağlanması da oldukça kritik olmaktadır. Bu bağlamda sürdürülebilir kent ve sürdürülebilir kentleşme kavramları öne çıkmaktadır.
Sustainable Preservation in the Context of Building Certification Systems
(Iksad, 2022) Kutlu, İzzettin; Bekar, İrem; Şimşek, Deryanur
In recent years, as a result of an increase in the world's population, the development of technology, globalization, and an intense rivalry environment, the consumption of natural resources has been increasing rapidly. Correspondingly, one of the most devastating consequences of increasing environmental problems is global warming caused by pollution of the ecological environment, and the other is the risks it carries for future generations as a result of wastage and misuse of resource utilization (Günaydın, 2011). In the face of increasing environmental problems, people have oriented toward environmentally friendly attitudes. Parallel with it, sustainable approaches that support green and new policies have started to be produced to reduce the damage done to the environment. Environmental problems, which were previously considered at the national level, have been carried to the international level since the 1970s, with the effect of the energy crisis. The publication of the “Limits to Growth Report” in 1972 and the UN Environment Conference held in Stockholm were the first global steps taken in this area. In the Brundtland Commission in 1987 in the report which is called "Our Common Future", the concept of sustainable development has been defined as "the ability of future generations to meet the needs of today's generation without jeopardizing their ability to meet their own needs" (Aksu, 2011; Tutkun & İmamoğlu, 2015).
TARTIŞMALI BİR KONU: ÜNİVERSİTE CAMİLERİ
(2018) Işıker, Figen; Güneş, Nurcan
Türkiye'de 1955'den sonra üniversite yerleşkelerinin, kentin gelişim aksını belirlemek, daha geniş araziye sahip olmak gibi nedenler ile kent merkezlerine belirli mesafelerde, kentin çeperlerine doğru konumlandığı görülmektedir. Bu tercihin kente ait birçok öğenin de (alışveriş, barınma ya da eğlence mekânları gibi) kent dışına taşınmasına ön ayak olmuş ve kent dışında bir kamusallık oluşturmuştur. Bunlardan biri de ibadet mekânlarıdır. Bugün yerleşkelerin bünyesinde bir, iki hatta üç camiye rastlanılmak mümkündür. Yerleşke içindeki camilerin inşa kararları, ilk kurulan üniversitelerde gereksinimler nedeni ile sonradan verilirken, yeni kurulan yerleşkelerde projenin ilk aşamalarında verilmektedir. Karar süreçlerindeki bu değişim üniversite kullanıcılarının cami ile olan ilişkisinin de bir göstergesidir. Bu çalışma üniversite camilerinin genel özelliklerini araştırarak bir büyük anlatı ve tartışma konusu olan camiler üst başlığının altında özgün bir alan açmayı hedeflemektedir. Çalışma 1955'ten sonra Anadolu'da kurulan ilk üniversitelerin yerleşkelerine yapılan camilerin inşa süreçlerini inceleyerek başlayacaktır. Daha sonra 1980’lerde, 1990’larda ve günümüzde kurulan üniversite camileri incelenecektir. Genel bir yaklaşımla yerleşke içindeki konumları, kullanıcı profili, öğrenci kullanım pratikleri ve yoğunluğu dikkate alınarak bir karşılaştırma yapılacaktır. Böylelikle camiyi oluşturan mimari elemanların, durumların ve aktörlerin birlikteliği ve ilişkiselliği incelenebilecektir. Bu inceleme ile genel cami tartışmalarının güzergâhı değiştirilerek "alternatif bir düşünme alanı oluşturulabilir mi" sorusuna cevap aranmaktadır. Birçok farklı akademik alanda yapılan "cami tartışmaları" mimari bir mesele olarak ele aldığında, sürekli göz ardı edilen bazı girdilerin ancak bu sayede konuşulabilir bir veriye dönüşeceği düşünülmektedir. Çünkü bu çalışma, "reel olanı" şu anki cami kullanıcıların deneyimi olarak görür ve bunun üzerine bilgisini kurmayı hedefler.
YEZİDİ (EZîDî) KONUT MİMARİSİ
(batman valiliği, 2009) aksoy, rojat
Bildiri, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yaşayan etno-dinsel bir grup olan Yezidiler’in halen barınmakta oldukları köylerde ve evlerde mimari bir inceleme ve değerlendirme yapma amacına yöneliktir. Farklı bir dini inanca sahip bu topluluğun yaşadığı konutlarının mekânsal ve işlevsel özelliklerinin saptanmasına çalışılacaktır. Bu bağlamda şu başlıklarda irdelemeler yapılacaktır: 1. Etno-dinsel kimliklerinin getirdiği sosyal yaşamın evlere ve genelde özel mekânlara etkisinin olup olmadığının araştırılması ve bir genelleme yapılıp yapılamayacağının ortaya konması. Bu topluluğun yaşadığı kültürel değişimlerin konut mimarisine yansıyıp yansımadığının araştırılması. 2. Evlerdeki yaşayış tarzının farklılığının mekâna yansımasının yanında mekânların farklı kullanılması ve bu farklılık doğrultusunda mekânların işlev değiştirmesinin yapı üzerindeki etkisinin araştırılması. 3. Öte yandan, evler mimari açıdan değişmese de kullanıcıları her seferinde onları farklı biçimde algılama, anlamlandırma şansına sahiptir. Bildiride bu değişim de araştırılacaktır. Mekânların kullanıcıların ihtiyaçları sonucunda hem işlevsel hem de anlamsal olarak değişimi, evlerin ilk yapım aşamasındaki durumu ile bugünkü durumu arasındaki farklılıkların veya benzerliklerin ortaya çıkarılması. Mekânlarının yapımında kendi kimliklerinin vermiş olduğu farklılığı göstermek için dikkat ettikleri durumlar. Evlerini yaparken evdeki mekân kavramının değişim süreci, bu evlerin yapımında kullandıkları malzemeler ve bu malzemelerin temin edilmesi veya kullanımında karşılaştıkları zorluklar, evin yapım aşaması ve süreci değerlendirilecektir. Mekânların oluşmasında farklı kültürlülüğün etkisinin mekân kavramının tarihselliğine katkısındaki rolünü halk mimarisi adı altında belirlemeye çalışmak. Bu inceleme dâhilinde köylerdeki evlerin tipolojisi, yani farklı formlar arasındaki geometrik benzerlikler ve plan şemalarının birbirleriyle bağlantıları ortaya konmaya çalışılacaktır. Bunun yanında Yezidiler’in yaşam tarzlarını, dini inançlarını ve bu inanç doğrultusunda geliştirdikleri geleneklerinin yapılarına yansıması, mekânlar üzerinde etkisi ve onun yöredeki ve Türkiye’deki merkez konumundaki yerleşim ve konut alışkanlıklarıyla farklılık ve benzerliklerinin ortaya çıkarılması öngörülmektedir

Browse

Browsing Mühendislik-Mimarlık Fakültesi by Publication Category "Kitap Bölümü - Uluslararası"