Kardiyoloji Anabilim Dalı Koleksiyonu

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.12514/4211

Browse

Now showing 1 - 20 of 33

Kardiyovasküler Hastalıklarda Beslenme
(2023) Kayan, Fethullah; Karahan, Mehmet Zülkif
Bölüm 20 - Kardiyovasküler Hastalıklarda Beslenme ............................................................ 399 Fethullah Kayan - M. Zülkif Karahan 1. Genel Bakış ........................................................................................................................ 400 2. Besinler .............................................................................................................................. 403 3. Gıdalar ............................................................................................................................... 405 xv 4. Hipertansiyon ve Beslenme................................................................................................ 408 5. Obezite-Diyabetüs Mellitüs ve Beslenme ........................................................................... 409 6. Kalp Yetmezliği ve Beslenme.............................................................................................. 410 7. Koroner Arter Hastalığı ve Beslenme .................................................................................. 411 Kaynaklar................................................................................................................................... 413
Mİ YOK A RDİT
(2023) Kayan, Fethullah
GİRİŞ Miyokardit, öncelikle çocukları ve genç yetişkin- leri etkileyen, nadir görülen, potansiyel olarak ölümcül ve genellikle yetersiz teşhis edilen bir kalp yetmezliği nedenidir. Akut miyokardit insidansı küresel olarak yılda yaklaşık 1,5 milyon vaka olarak tahmin edilmek- tedir (1). Miyokardit, asemptomatik olabileceği gibi kalp nakli gerektirebilecek kadar ileri derecede kalp yetmezliğine neden olabilen çok geniş bir klinik yelpazeye sahiptir. Bu sebeple miyokardit, klinik prezentasyonunun heterojenliği nedeniyle zor bir tanıdır. Miyokarditin kalp yetmezliği (Heart Failu- re-HF) nedeni olarak katkısı, yaşa ve bölgeye göre yaklaşık olarak % 0.5 ila % 4.0 arasında değişir (2). Açıklanamayan non-iskemik dilate kardiyomi- yopatisi (DKM) olan yetişkin hastaların %9-16’sın- dan sorumlu olduğu düşünülmektedir. (3) The Global Burden of Disease çalışmasına göre, 1990 ile 2013 yılları arasında hastaneden taburcu olma belgelerindeki Uluslararası Hasta- lık Sınıflandırması (ICD) kodlarına dayalı olarak Fethullah KAYAN 1 100.000 hasta başına 22 miyokardit vakası in- sidansı bildirmiştir.(4) Hastaların yaklaşık üçte ikisi erkekti ve ortalama yaş erkeklerde 33, kadın- larda 46’dır. Hafif semptomlar ve minimal ventriküler disfonksiyonla başvuran hastalarda miyokardit genellikle özel tedavi olmaksızın spontan olarak iyileşir.(5)
Atriyal Fibrilasyonda Kanama Riski Belirleme
(2023) Kayan, Fethullah
GİRİŞ risk faktörlerinin modifikasyonu ile AF’nin ve kullanılan ilaçlarının(özellikle de antikoagülan- ların) komplikasyonlarının azaltılması önem arz etmektedir. Persistan ve Permanent AF’li olgularda eş- lik eden komorbiditelerin daha fazla olması ve yaşın daha ileri olması gibi nedenlerle, Parok- sismal AF’li olgulara göre, AF nin komplikas- yonları ve özellikle de antikoaülasyon tedavinse bağlı kanama riski daha yüksektir. AF tedavisinde, tromboembolik olayların önlenmesi için kullanılan Vitamin K Antago- nisti (VKA) ve Yeni Nesil Oral Antikoagülan- ların (YOAK) faydası; iskemik inme riskinde azalma ile major kanama olaylarındaki artma arasındaki dengeye bağlıdır. AF’nin tromboembolik riskinin önlenmesi için kullanılan oral antikoagülan tedavilere bağ- lı meydana gelebilecek kanamalar için gelişti- rilmiş olan Kanama Risk Skorlamaları; ORBİT, ATRİA, HAS-BLED, HEMORR2HAGES, ABC Skorlamalarıdır. Kullanılan bu skorlamalar ve risk grupları tablolar halinde gösterilmiştir. HAS-BLED Skoru: 0-2 puan alanlar düşük kanama risk grubunda bulunurken, HAS-BLED Atriyal Fibrilasyon (AF), dünya çapında erişkin- lerde en sık görülen aritmidir. AF, populasyon- da morbidite ve mortalitenin önemli bir nedeni olduğundan dolayı, hastalara, toplum sağlığına ve sağlık ekonomisine önemli bir yüktür. AF’ nin prevalansı, erişkinlerde yaklaşık ola- rak %2 ile %4 arasındadır. Yapılan çalışmalarda daha uzun yaşam süresi ile genel populasyonda tanı konmamış AF oranının 2,3 kat daha yüksek olduğu tahmin edilmektedir. İlerleyen yaş, AF nin önemli bir risk faktörü olmakla birlikte, Diyabetüs Mellitüs (DM), Hi- pertansiyon (HT), Kronik Böbrek Hastalığı(K- BH), Kalp Yetmezliği(KY), Koroner Arter Has- talığı (KAH), Obezite, Obstrüktif Sleep Apne Sendromu (OSAS) gibi bazı risk faktörleri de AF gelişiminde önemli rol oynar. Avrupa kökenli index yaşı 55 olanlarda, ya- şam boyu AF risk tahmini 4 kişiden 1 kişiyken, son yapılan revizyon ile 3 kişiden 1 kişi olmuş- tur. AF’ nin artan bu sayısı ile AF’ nin kendisi- ne ve kullanılan ilaçlara bağlı komplikasyonları da artmıştır. Değiştirilebilir ve kontrol edilebilir
Non-ST Yükselmeli Miyokard Enfarktüsü Sonrası Ticagrelor Kullanan Bir Hastada Semptomsuz Derin Trombositopeni: Bir Vaka Raporu
(2023) Kayan, Fethullah
Giriş: Ticagrelor, trombosit P2Y12 reseptörünü etkin bir şekilde inhibe eden güçlü bir oral ilaçtır (1) ve trombosit aktivasyonunun merkezi bir amplifikasyon yolunu hem doğrudan hem de aktif bir metabolit aracılığıyla engeller (2). İlaç, günde iki kez verildiğinde dolaşımda tutarlı bir şekilde hızlı başlangıç ve sonlanışa sahip anti-trombosit etkisi gösterir (3). Ticagrelor, geri döndürülebilir özelliklere sahiptir, ters agonist özelliklere sahiptir ve anti-trombotik, anti- enflamatuar ve damar genişletici özelliklere katkı sağlayan pleiotropik etkiler sergiler (4). Vaka Sunumu: 45 yaşında erkek hasta, göğüs ağrısı şikayeti ile acil servise başvurdu. Troponin pozitifliği saptandıktan sonra Non-ST Yükselmeli Miyokard Enfarktüsü (NSTEMI) tanısı ile koroner yoğun bakım ünitesine yatırıldı. Hastaya, 2 (180 mg) ticagrelor tablet, 300 mg asetilsalisilik asit (ASA) tablet ve 10.000 ünite Unfraksiyone Heparin (UFH) i.v. olarak verildi. Hasta acil servise gelişinde yapılan kan testlerinde trombosit değerinin 225.000 olduğu görüldü. Hastaya Doppler ekokardiyografi uygulandı; Ejeksiyon fraksiyonu (EF) %50, segmenter duvar hareket bozukluğu, sol ventrikül hipertrofisi (LVH), sol ventrikül diyastolik disfonksiyonu (LVDD) saptandı. Sol radial arterden yapılan koroner anjiyografi ile LAD-D1 seviyesinde %99 darlığa stent implante edildi (Şekil 1). Revaskülarizasyon sonrası hastaya ASA 100 mg tb 1x1, tikagrelor 90 mg tb 2x1, atorvastatin 40 mg tb 1x1, metoprolol 50 mg tb 1x1 tedavisine devam edildi. Hastanın 3 günlük hastane takibinde trombosit değerlerinin normal olduğu görüldü. Taburculukta hasta mevcut ilaçları reçete edilerek taburcu edildi. Yaklaşık 1 hafta sonra kontrol amaçlı polikliniğe başvuran hastanın yapılan rutin tetkiklerinde trombosit sayısı 38.000 olarak görüldü. Bir gün sonra kontrol amaçlı tekrar trombosit değeri görüldü ve trombosit sayısı 36.000 görüldü. Hastanın PKG sonrası, hastane yatışında ve taburculuğunda Fraksiyone Olmayan Heparin (UFH) veya Düşük molekül ağırlıklı heparin (LMWH) almadığı göz önüne alındığında trombositopeninin heparine bağlı trombositopeni olmadığı düşünüldü. Nitekim hastanın yapılan periferik kan yaymalarında şistosit ve mikroanjiopatik hemoliz düşündüren diğer anormalliklere rastlanmadı (Şekil 2.) Hastada trombositopeniye neden olacak başka bir hastalık veya durum bulunmadığından hastanın tikagreloru kesildi ve klopidogrel 75 mg tb 1x1 başlandı. Hastanın hastaneye kabülünden, taburculuk sonrası kontrolüne kadar olan hematolojik parametreleri tablo 1’ de gösterilmiştir. Hastanın altı (6) gün sonra ölçülen trombosit sayısının (174.000) normale döndüğü görüldü.
METABOLİK SENDROM VE KARDİYO-ELEKTROFİZYOLOJİK DENGE
(2023) Kayan, Fethullah
Amaç: Kardiyovasküler morbidite ve ölüm, metabolik sendromun daha yüksek prevalansıyla ilişkilidir. Kardiyak elektrofizyolojik denge indeksi (iCE), QT aralığı/QRS süresi olarak tanımlanır ve yükselmiş Tp-e/QT oranı kötücül ventriküler aritmilere ilişkin öngörücüdür. Bu araştırmanın amacı, metabolik sendrom (MS) ile iCE ve Tp-e/QT oranı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Yöntem: Bu araştırma, 40 ila 70 yaş arasındaki 90 hastadan oluşmaktadır ve iki gruba ayrılmıştır: metabolik sendromlu 45 hasta (21 erkek, ortalama yaş 58.7±1.4 yıl) ve kontrol grubu (24 erkek, ortalama yaş 55.1±2.3 yıl). Tüm hastalara standart 12 derivasyonlu elektrokardiyogram kaydı yapıldı. Tp-e aralığı, QT aralığı, QRS süresi, Tp-e/QT oranı ve QT/QRS oranı belirlendi. Sonuçlar: İki grup arasında temel özellikler açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (Tablo 1).
KRONİK HASTALIĞI OLAN BİREY VE AİLE İLE İLETİŞİM
(2023) Aktan, Adem; Karahan, Mehmet Zülkif
Kronik hastalık, uzun süreli tedavi gerektiren ve hayatı boyunca sürebilecek bir sağlık durumunu ifade eder. Bunlar, diyabet, hipertansiyon, kalp hastalığı, kanser, multipl skleroz gibi bir dizi farklı hastalığı içerebilir. Kronik hastalık tanısı alan bireylerin ve ailelerin yaşamlarında büyük bir etkiye sahip olabilir ve duygusal, sosyal ve fiziksel zorluklara neden olabilir. Bu nedenle, kronik hastalık tanısı almış bireylerle ve aileleriyle iletişim kurarken dikkatli ve duyarlı olmak önemlidir (1). İletişim, bireylerin duygularını ifade etmelerine, endişelerini paylaşmalarına ve birbirleriyle destek sağlamalarına yardımcı olabilir. Kronik hastalıkla ilgili iletişim becerileri, bireylerin sağlıklı bir şekilde başa çıkmalarına ve daha iyi sonuçlar elde etmelerine yardımcı olabilir. Kronik hastalık tanısı almış bireyler ve aileleri arasındaki iletişim, aşağıdaki bazı temel prensiplere dikkat ederek etkili bir şekilde gerçekleştirilebilir: Açık iletişim kurma: Kronik hastalık tanısı almış bir bireyin ve ailesinin duygularını ve deneyimlerini anlamak için empati kurmak önemlidir. Açık iletişim, dürüst, saygılı ve etkili bir iletişim tarzını içerir. Kronik hastalık tanısı almış bir birey ve ailesiyle iletişim kurarken açık ve net olmak önemlidir. VII. Sonuç Kronik hastalık tanısı almış bireyler ve aileleriyle etkili iletişim kurmak önemlidir. Etkili iletişim, hastaların sağlık sonuçlarını, yaşam kalitesini ve memnuniyetini artırabilir. Ailelerin de katılımıyla birlikte, uygun tıbbi bakım sağlanabilir ve sağlıklı bir iyileşme süreci desteklenebilir. Bu nedenle, sağlık profesyonellerive diğer ilgili paydaşlar, hastalarla etkili iletişim kurma becerilerini geliştirmek için yönlendirilmelidir. Kronik hastalık yönetiminde etkili iletişim, hastaların ve ailelerinin gereksinimlerini anlamak ve onları desteklemek için vazgeçilmez bir araçtır.
Vatanından Uzakta Ölmek” Palyatif Bakım Kliniğinde Ölen 7 Suriye Uyruklu Hasta ve Ülkemizin Sığınmacıların Sağlık İhtiyaçlarını Karşılamadaki Rolü
(2022) Akelma, Hakan; Karahan, Mehmet Zülkif
Savaşlar, iç çatışmalar telafisi mümkün olmayan yıkımlara neden olup, en çok da sivilleri etkilemektedir. Yıkımın etkisi başta ikincil şahıslara ihtiyaç duyan çocuk, yaşlı ve kadınlar için daha belirgindir. Şu anda dünyadaki sığınmacıların yarısından fazlası Suriye’de hayatlarını kurtarmak için ülkelerinden ayrılmak zorunda kalan sığınmacılardan oluşmaktadır. Siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik açıdan toplumu ve bireyleri etkileyen yurdundan edilme durumu sağlık sorunlarını da beraberinde getirmektedir. Sığınmacılar zor yaşam koşulları, barınma, beslenme, şiddet ve psikolojik travmalar gibi birçok neden ile sağlık bakım sisteminde en kırılgan ve savunmasız gruplardandır. Kendi yaşam alanlarından zorunlu olarak ayrılan bireylerin yaşam konforlarının azalması ve yaşadıkları psikolojik yıkım, beraberinde bulaşıcı hastalıklar, kardiyovasküler hastalıklar, diyabet, kanser ve akciğer hastalıkları gibi kronik hastalıkların riskini artırmaktadır. Bu hastalıklara bağlı palyatif bakım ünitelerine yatışlar artmakta ve bu kliniklerde yaşam koşullarından daha iyi şartlarda sağlık hizmeti almakta ancak hastalıklarının şiddetine göre ölümler gerçekleşmektedir. Türkiye, sığınmacılara mümkün olan en iyi yaşam koşullarını ve kapsamlı insani yardımı sağlamaktadır. Sığınmacılar hem kamplarda hem de barındıkları iskânlarda tüm sağlık hizmetlerini sürdürmektedir. Bu sığınmacılar aynı şekilde gerekli durumlarda palyatif bakım hizmetlerinden faydalanmaktadır. Bu çalışmanın amacı palyatif bakım kliniklerde özellikle kanser, diyabet ve diğer kronik hastalıklar sonucu hayatını kaybeden sığınmacı hastaların değerlendirilmesi ve bunun yanında ülkemiz sağlık bakımındaki desteğini vurgulamaktır.
Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 1
The effect of body mass index on complications in cardiac implantable electronic device surgery
(WILEY, 2023) Günlü, Serhat; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Kılıç, Raif; Arslan, Bayram; Günlü, Serhat; Altıntaş, Bernas; Karahan, Mehmet Zülkif; Özbek, Mehmet; Aslan, Burhan; Arpa, Abdulkadir; Coşkun, Mehmet Sait; Altunbaş, Mahsum; Tüzün, Rohat; Akgümüş, Alkame; Karadeniz, Muhammed; Aydın, Saadet; Güzel, Hamdullah; Aslan, Selen Filiz; Söner, Serdar; Taş, Ahmet; Ertaş, Faruk
Background: Cardiac implantable electronic device (CIED) procedures are prone to complications. In our study, we investigated the effect of body mass index (BMI) on CIED-related complications. Methods: 1676 patients who had undergone CIED surgery (de novo implantation, system upgrade, generator change, pocket revision or lead replacement) at two heart centers in Turkey and met the study criteria were included in our study. For analysis of primary and secondary endpoints, patients were classified as non-obese (BMI < 25 kg/m2), overweight (25 ≤ BMI < 30 kg/m2), and obese (BMI ≥ 30 kg/m2). The primary endpoint was accepted as cumulative events, including the composite ofclinically significant hematoma (CSH), pericardial effusion or tamponade, pneumoth- orax, and infection related to the device system. Secondary outcomes included each component of cumulative events. Results: The rate of cumulative events, defined as primary outcome, was higher in the obese patient group, and we found a significant difference between the groups (3.0%, 4.3%, 8.9%, p = .001). CSH and pneumothorax rates were significantly higher in the obese patient group (0.3%, 0.9%, 1.9%, p = .04; 1.0%, 1.4%, 3.3%, p = .04, respectively). According to our multivariate model analysis; gender (OR:1.882, 95%CI:1.156–3.064, p = .01), hypertension (OR:4.768, 95%CI:2.470–9.204, p < .001), BMI (OR:1.069, 95%CI:1.012–1.129, p = .01) were independent predictors of cumulative events rates. Conclusions: Periprocedural complications associated with CIED (especially hematoma and pneumothorax) are more common in the group with high BMI.
Akut Kalp Yetmezliğinde Tedavi Yaklaşımı
(AKADEMİSYEN, 2023) Günlü, Serhat
GIRIŞ Akut Kalp Yetmezliği (AKY) hastanın acil tıb- bi yardım alması için yeterince şiddetli bir kli- nik duruma, plansız bir hastaneye yatışa veya acil servis başvurusuna yol açan kalp yetmezliği semptomlarının ve/veya belirtilerinin hızlı veya aşamalı olarak başlamasını ifade eder (1). AKY’li hastalarının tedavilerinin planlanması için acil değerlendirilmesi gerekir. AKY, 65 yaş üstü kişi- lerde hastaneye yatışların önde gelen nedenidir (2). Yüksek mortalite ve tekrarlayan hastaneye yatış oranları mevcuttur. Hastane içi ölüm oranı %4 ila %10 arasında değişmektedir (3). Tabur- culuk sonrası 1 yıllık ölüm oranı %25-30, ölüm veya tekrar yatış oranları %45’ten fazladır (4). AKY, yeni başlayan KY’nin ilk belirtisi olabilir veya daha sıklıkla kronik KY’nin akut dekom- pansasyonuna bağlı ortaya çıkabilir (5). Akut de- kompanse kronik KY’si olan hastalarla akut pul- moner ödemli hastalar karşılaştırıldığında, akut pulmoner ödemi olanlar daha yüksek hastane içi mortaliteye sahiptirler ancak taburculuk sonra- sı mortalite ve yeniden hastaneye yatış oranları daha düşüktür (6). AKY’nin en sık tetikleyici fak- törleri atriyal fibrilasyon, akut MI veya iskemi, ilaç alımının (diüretik) kesilmesi, artmış sodyum yükü,miyokard fonksiyon bozukluklarına sebep olan ilaçlar ve aşırı fiziki efordur (7). Önceden var olan kardiyak disfonksiyonu olan hastalarda spesifik dış faktörler (anemi, GİS kanama, enfeksiyon vb.) AKY’yi hızlandırabilir (8).
Diyastolik Disfonksiyon Tanısında Elektrokardiyografik Diyastolik Endeksinin Prognostik Rolü
(2023) Günlü, Serhat
Amaç: Sol ventrikülün diyastolik disfonksiyonu (LVDD), korunmuş ejeksiyon kalp yetmezliği olan bireylerde baskın etiyolojidir. Yüksek tansiyon miyokardda yapısal anormalliklere neden olur ve LVDD'nin seyrini hızlandırır. EKG özelliklerinden belirlenen elektrokardiyografik diyastolik indeks (EDI), sol ventrikül hipertrofisi ile LVDD'nin varlığı arasındaki bağlantı hakkında bilgi verebilir. Bu çalışmanın amacı, hipertansif bireylerde LVDD'yi tanımlamak için EDI göstergesini belirlemekti. Metod: Bu araştırmaya 2022 yılının Ocak ve Aralık ayları arasında sırayla 162 hipertansif hasta dahil edildi. Hastalar, LVDD'si olan ve olmayanlar olarak ayrıldı. [aVL R genliği (V1S genliği + V5R genliği)/PWLI genliği], EDI için formüllerdir. ROC eğrisi analizi kullanılarak, EDI'nin LVDD için öngörü değeri değerlendirildi. Tek değişkenli ve çok değişkenli lojistik regresyon analizi kullanılarak, LVDD'nin bağımsız faktörleri değerlendirildi. İki çok değişkenli model kullanıldı (model I: sürekli değişken olarak EDI ve kategorik değişken olarak model II). Sonuç: Hastalar LVDD olup olmamasına göre iki gruba ayrıldı (LVDD'si olmayan 85 hasta, grup 1; LVDD'si olan 77 hasta, grup 2). Araştırma örnekleminin ortalama yaşı 49±14 idi ve hastaların %42,6'sı erkekti. Çalışmaya katılanların EDI düzeyi 8,50±7,30 idi (Tablo 1). Tablo 1. Clinicalcharacteristics of the studypopulation PARAMETERS LVDD (-) n=85 LVDD (+) n=77 P-value Age (Years) 52.7±1.4 46.1±2.3 0.018 Gender, male, n(%) 28 (33.2) 40 (52.6) 0.009 Smoking, n (%) 36 (41.9) 39 (50.5) 0.305 Diabetesmellitus, n (%) 9 (10.5) 17 (22.7) 0.033 LVEDD, mm 46±4 46±3 0.124 LVESD, mm 28±3 29±2 0.057 IVST, mm 1.0±0.1 1.1±0.2 <0.001 LVEF, % 62±5 60±3.5 0.028 LA, mm 35±4 36±3 0.031 E/A ratio 1.4±0.3 0.9±0.5 <0.001 D1 P waveamplitude, mV 0.1±0.04 0.1±0.05 0.181 aVL R amplitude, mV 0.3±0.3 0.5±0.3 <0.001 V1S amplitude, mV 0.7±0.4 0.7±0.5 0.043 V5R amplitude, mV 1.0±0.5 1.1±0.7 0.093 V1S +V5R amplitude, mV 1.7±0.7 2.0±0.9 0.005 EDI 5.2±3.7 10.6±8.5 <0.001 LVEDD: Leftventricularend-diastolicdimension, LVESD: Leftventricularend-systolicdimension, IVST: Interventricularseptumthickness, LVEF: Leftventricularejectionfraction, LA: Leftatrial, EDI: ElectrocardiographicDiastolic Index. Grup 2'nin EDI puanı, grup 1'inkinden önemli ölçüde daha yüksekti (p <0.001). LVDD'yi tahmin etmek için EDI eğrisi altında kalan alan %0,752 olarak hesaplandı (%95 güven aralığı = 0,651-0,853; p<0,001) (Şekil 1). Şekil 1. ROC analysis of the EDI toestimatediastolicdysfunction EDI eşik değeri 7,4 mV'den büyük olduğunda, LVDD'yi %70'lik bir duyarlılık ve %69'luk bir özgüllükle tahmin eder. Tek değişkenli lojistik regresyon kullanılarak LVDD, EDI ile ilişkilendirildi [OR=1,248, %95 güven aralığı (CI)=1,159 - 1,345, p <0,001]. EDI'yi hem sürekli değişken hem de kategorik değişken olarak incelemek için iki farklı çok değişkenli regresyon modeli oluşturuldu. Her iki modelde de EDI'nin LVDD'nin erken bir göstergesi olduğu ortaya çıktı. Tartışma: Sol atriyal boyutlardaki değişikliklere tipik olarak septal veya arka sol ventrikül duvar kalınlığında bir artış eşlik eder ve bu da sonunda sol ventrikülün hipertrofisi veya yeniden şekillenmesi olarak kendini gösterir. Bu sonuçlar oldukça yaygın olduğundan ve hipertansif kalp hastalığı olan bireylerde artış gösterdiğinden, DD'li hastalarda görülen en yaygın anormalliklerden biridir. Birden fazla grup, DD'de sol ventrikül hipertrofisini ve anlamlı kardiyomiyosit hipertrofisinin histolojik kanıtları ve normalden daha büyük bir sol ventrikül kas kütlesi ile sistolik fonksiyonun korunduğu kalp yetmezliğini belgelemiştir. Arteriyel hipertansiyonu olan bireylerde, uzamış QRS ve QT/QTc aralığı gibi elektrokardiyografik karakteristiklerin genişlemiş bir sol ventrikül kas kütlesini düşündürdüğü bilinmektedir. Bu, DD ve QTc süresinin Doppler'den türetilen parametreleri arasında bir korelasyon olduğunu gösteren önceki çalışmalarla uyumludur. İkincisi ayrıca, uzun QT aralığı ile anormal mekanik fonksiyon arasındaki ilişkinin gözlemlendiği ve hayvan ve hücresel deneylerle desteklendiği kalıtsal uzun QT Sendromları kapsamındaki hastalar için literatürde kapsamlı bir şekilde tartışılmıştır. Patofizyolojik olarak, aksiyon potansiyeli süresinin uzaması, hücre içi kalsiyum birikimi yoluyla belirgin mekanik işlev bozukluğuna neden olabilir. Bununla birlikte, yukarıda belirtilen analizlerin tanısal performansının yanı sıra korelasyonu da, muhtemelen yalnızca bir elektrokardiyografik parametre kullanılarak belirli bir derecede basitleştirme nedeniyle oldukça mütevazıydı. Aslında, aynı grup tarafından daha yeni bir analizde önerildiği gibi, QTc uzamasına Ttepe – Eğilim aralığının uzaması neden olabilir. Önceki çalışmalardan farklılık büyük olasılıkla, ilkinde psödonormal ve/veya kısıtlayıcı dolum paterni olan hastaların daha büyük yüzdesi ile açıklanabilir, bu da daha ileri bir kardiyak hastalık aşamasını ve dolayısıyla daha belirgin repolarizasyon değişikliklerini düşündürür. Tedavi: EDI, ucuz olması, kolayca bulunabilmesi ve uygulanmasının basit olması nedeniyle hipertansiyon nedeniyle takip edilen bireylerde DD'yi tahmin etmek için önemli bir tarama modelidir.
Predicting the mortality in patients with carotid artery stenosis by monocyte to high density lipoprotein ratio
(2023) Günlü, Serhat
Introduction: Background: Monocytes, which produce a variety of cytokines and molecules, interact with platelets and endothelial cells, causing inflammatory and thrombotic pathways to become worse. Macrophage migration and oxidation of low-density lipoprotein cholesterol molecules are both inhibited by high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C). HDL-C neutralizes monocytes' pro-inflammatory and pro-oxidant effects through several mechanisms. As a result, characteristics like the monocyte to HDL-C ratio (MHR) may reveal a patient's inflammatory status. Objective: The development of carotid artery stenosis (CAS) is influenced by inflammation, oxidative stress, and endothelial dysfunction. Recent research suggests that inflammatory biomarkers are important for assessing mortality in carotid artery stenosis. This study aims to determine the association between MHR and mortality after carotid artery stenting. Tools and Method: We enrolled 260 patients with CAS who underwent carotid artery stenting between 2019 and 2021. MHR was calculated using the formula: the monocyte value dividing by the high-density lipoprotein cholesterol value. According to 30-day mortality, the patients were divided into two groups; surviving and non-surviving. Monocyte counts, HDL-C, and MHR values were compared between the groups. Results: The patient group had significantly higher monocyte counts and lower HDL levels than the control group, resulting in higher MHR values. In addition, non-surviving patients had a higher monocyte count and MHR value, as well as a lower HDL-C level (p<0.001). In patients with CAS, the MHR value was also found to be a significant independent determinant of 30-day mortality (p<0.001). MHR had the optimum cut-off value of 17.52 with 78.3% sensitivity and 83.4% specificity (AUC:0.724, p<0.001) for predicting 30-day mortality in patients with CAS. Comparison of the monocyte count, HDL level, and MHR value according to the mortality within the 30 days. Non-surviving group n=48 Surviving group n=212 P-values Monocyte (x109 µL) 915.42±53.21 524.03±9.98 <0.001 HDL-C (mg/dL) 37.03±1.16 46.22±0.9 <0.001 MHR 18.86±5.25 12.21±2.21 <0.001 Values are presented as mean ± SD and median [interquartile range]. HDL-C; high-density lipoprotein cholesterol, MHR; monocyte to high-density lipoprotein ratio. Discussion: Conclusion: In patients with CAS, a high MHR value was found to be an independent predictor of 30-day mortality.
An Evaluation of Cardiovascular Risk Factors Among Military Personnel: A Study Conducted in Turkey
(2022) Günlü, Serhat; Karahan, Mehmet Zülkif
Background: Cardiovascular (CV) risk factors are associated with high morbidity and mortality rates; however, prevalence data for Turkish military members are unknown. Aim: This study determines how common cardiovascular risk factors are among military members in the Corps Command Military Unit and how they relate to socio-demographic parameters. Materials and Methods: A cross-sectional research was conducted with 25222 active-duty individuals. A questionnaire was used to assess cardiovascular risk factors. This study included patients with more than two risk factors or current cardiac complaints. ECGs, echocardiograms, and biochemical testing were performed. Results: The study employed 835 individuals with an average age of 19.43±2.12 years. 19.6% of them had hypertension, 5.6% had dyslipidemia, 39.6% were smokers, 2.4% had diabetes mellitus, and 9.8% had a positive family history. Physical activity frequency was not observed in 54% of the patients before enlisting in the military. There was a significant positive correlation between smoking and mental stress (r=1.07, p<0.001). Conclusion: In terms of cardiovascular risk, hypertension and smoking were found to be the most prevalent among the Corps command staff. Therefore, this study provides compelling evidence that military healthcare providers should conduct annual periodic checks on those at risk for cardiovascular diseases.
The effect of coronary slow flow on ventricular repolarization parameters
(ELSEVIER, 2023) Günlü, Serhat; Karahan, Mehmet Zülkif; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Kılıç, Raif
Introduction: Ischemia due to microvascular dysfunction may be responsible for the heterogeneity of ventricular repolarization in coronary slow flow. To our knowledge, there is no study in which QT interval, Tp-Te interval, index of cardiac-electrophysiological balance (iCEB), and frontal QRS-T angle were evaluated together in patients with CSF. In this study, we examined for the first time the relationship between all these myocardial repolarization parameters and CSF. Materials and methods: The study group included 178 patients (99 female, mean age: 50.6 ± 8.6 years) with isolated CSF without stenotic lesions and with angiographically proven normal coronary arteries. The control group included 120 patients (71 female, mean age: 49.3 ± 9.4 years) with normal coronary angiography. QRS duration, QT interval, QTc interval, Tp-Te interval, Tp-Te/QT, Tp- Te/QTc, iCEB score, and frontal QRS-T angle were calculated from 12‑lead ECGs. Results: There was no significant difference in demographic parameters between the two groups. Compared with the control group, patients with CSF had significantly longer QTmax duration, QT dispersion, Tp-Te interval, and higher iCEB score, wider frontal QRS-T angle. Conclusion: In our study, we found that many of the ventricular repolarization parameters were adversely affected in patients with CSF. Impaired parameters may be associated with the risk of malignant ventricular arrhythmias.
Transradial Approach in Coronary Angiography from Past to Present
(2023) Günlü, Serhat
The transradial approach is a novel method for coronary angiography and percutaneous coronary intervention. Its popularity has grown since its initial application and is now a common technique in many facilities. This is because the transradial approach is less invasive than the conventional approach, which requires catheter placement into the coronary arteries. Transradial access is safer than trans-femoral access because it results in fewer complications at the interventional site, requires a shorter hospital stay, enables the patient to be mobilized sooner, provides a higher degree of patient comfort, and carries a lower risk of significant bleeding events. This research examines the advantages of accessing coronary arteries through the radial artery, as well as the suggestions made by the guidelines and the challenges generated by the technique. All these issues were discussed in light of existing studies.
Prevalence of Hypertension in Military Personnel: A Study Conducted in Türkiye
(2023) Günlü, Serhat; Karahan, Mehmet Zülkif
Abstract: Hypertension is a major global public health concern. There is a paucity of studies describing military populations with hypertension. We aimed to demonstrate Turkish military personnel with hypertension and review associated factors in a garrison of Diyarbakır City. This retrospective cross-sectional study comprised 22,141 individuals referred to an outpatient cardiology clinic between August 2016 and June 2022 with complaints of early morning headaches, abnormal heart rhythms, nosebleeds, visual problems, and buzzing in the ears. Sociodemographic characteristics were collected. Analyses of laboratory test findings and blood pressure measurements were conducted. The study comprised a total of 174 patients with an average age of 32.68±6.51 years. 94.8 percent of the patients were not drug users, and 68.3 percent had no strong family history. The prevalence of hydration habits (29.4%) and sleep disturbances (22.5%) were lower. According to body mass index (BMI), the rate of overweight was higher (56.8%). Most patients' educational status was bachelor’s degrees (46.5%). The smoking rate was high (73%). Body mass index was a statistically significant predictive factor of hypertension (OR [95% CI], 2.69 [1.0-7.17], p= 0.048). Physical exercise rate in the past three months was a statistically significant predictive factor for hypertension (OR [95%CI], 2.98 [1.42-6.23], P= 0.021). Hypertension was detected in 0.78 percent of all participants and was associated with being overweight and a lower frequency of physical exercise.
The Diagnostic Role Of End-Tidal CO2 To Distinguish Unstable Angina Pectoris In Patients With Chest Pain
(2023) Günlü, Serhat; Yeşil, Ahmet; Kayan, Fethullah; Karahan, Mehmet Zülkif
Objective: Unstable angina pectoris (UAP), one of the acute coronary syndrome (ACS) types, is difficult to identify from non-cardiac chest pain (non-CCP), hence various strategies are applied for accurate diagnosis. This study aims to examine whether non-invasively measured end-tidal CO2 (ETCO2) can detect UAP in patients admitted to the emergency department (ED) with chest pain in the lack of a cardiovascular history. Methods: This research was conducted as a prospective observational study. The individuals were separated into two groups based on the inclusion and exclusion criteria: 75 patients with non-CCP and 75 UAP. Analyses of receiver operating characteristics (ROC) were utilized to define the diagnostic value cutoff. Using univariate regression analysis, the odds ratio of ETCO2 (with 95%CI) was computed for UAP prediction. Results: ETCO2 levels were substantially lower in the UAP group compared to the non-CCP group (p<0.001). Analysis of the ROC curve revealed that a decreased ETCO2 <35 predicted UAP with 78% sensitivity and 89% specificity (AUC:0.81, p <0.001). In addition, the negative predictive value was 71.6%, and the positive predictive value was 79.4%. Patients with UAP were 8.84 times more likely to have ETCO2 <35 than patients with non-CCP. Conclusion: UAP may be differentiated from non-CCP by ETCO2 measured as a non-invasive parameter in patients with chest pain.
Local Against General Anesthesia For Transcatheter Aortic Valve Replacement
(Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2023) Günlü, Serhat; Kayan, Fethullah; Aktan, Adem; Karahan, Mehmet Zülkif; Tanırcan, Muhammed Raşid; Karahan, Mehmet Zülkif
Background/Aims: Transcatheter aortic valve replacement (TAVR) poses significant challenges concerning anesthesia management. There is no consensus on the type of safer anesthesia for TAVR procedures. We aimed to evaluate the effectiveness and safety of TAVR performed with trans-femoral approach under local anesthesia with sedation (LAS) against general anesthesia (GA). Methods: This observational and retrospective analysis included individuals who were admitted on a planned basis from 2016 to 2022 and underwent Transfemoral TAVR. Effectiveness and safety outcomes were evaluated at 30 days. İndividuals were separated into two groups: GA and LAS. Demographic characteristics and procedural data were recorded during hospitalization. Results: 115 patients were included, of whom 62 (53.9%) received LAS and 53 received GA (46.1%). 59 female (48.8%) patients with a mean age of 83.2±5.7 participated in the study. Successful TAVR procedure was performed in 100 (86.9%) of 115 patients with the transfemoral approach. The mean procedure time was 136.7±46.7 minutes, and the procedure time was shorter in patients who underwent LAS against GA (p=0.001). There were no differences among the groups including fluoroscopy time, contrast, and radiation dose (p>0.05). In 2 patients (3.2%), significant vascular complications necessitated immediate surgical intervention, necessitating a change in the anesthesia technique. Overall 30-day mortality was 5.2%, with no significant differences among the groups (GA 7.5% vs. LAS 3.2%, p =0.28). GA had substantially longer ICU and total hospitalization stays than LAS (p=0.009 and p =0.004, respectively). Conclusions: In our study, TAVR via the transfemoral route using LAS was an alternative for GA.
Citation - WoS: 2
Aging and cardiac implantable electronic device complications: is the procedure safe in older patients?
(ELSEVIER, 2023) Günlü, Serhat; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Günlü, Serhat; Arslan, Bayram; Arpa, Abdulkadir; Güzel, Hamdullah; Tatlı, İsmail; Aydın, Saadet; Suzan, Veysel; Demir, Muhammed
Background In this study, we investigated whether there is a higher incidence of cardiac implantable electronic devices (CIED) procedures related complications in older (≥75 years) than in younger (<75 years) patients. Methods This retrospective cohort study enrolled patients who had undergone CIED procedures (de novo implantation, system upgrade, generator substitution, pocket revision or lead replacement) at two heart centers in Turkey between January 2011 and May 2023. The primary composite endpoint included clinically signifcant hematoma (CSH), pericardial efusion or tamponade, pneumothorax, and infection related to the device system. Secondary outcomes included each component of the composite end point. Results The overall sample included 1923 patients (1419<75 years and 504 aged≥75 years). There was no diference between the groups in terms of cumulative events defned as primary outcome (3.5% vs. 4.4%, p=0.393). Infection related to device system was signifcantly higher in the≥75 age group (1.8% vs. 3.4%, p=0.034). There was no signifcant diference between the groups in terms of clinically signifcant hematoma and pneumothorax (0.7% vs. 0.4%, p=0.451, 1.4% vs. 1.0%, p=0.477, respectively). In multivariate model analysis, no association was found between age≥75 years and infection related to the device system. Conclusion Infection rates were relatively higher in the patient group aged≥75 years. This patient group should be evaluated more carefully in terms of infection development before and after the procedure.
Citation - WoS: 1
Evaluation of Hematological Parameters After Transcatheter Aortic Valve Replacement
(SAGE, 2023) Günlü, Serhat; Karahan, Mehmet Zülkif; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Günlü, Serhat; Demir, Muhammed; Ertaş, Faruk
Although transcatheter aortic valve replacement (TAVR) is safe and effective, mortality and bleeding events post procedure are important. The present study investigated the changes in hematologic parameters to evaluate whether they predict mortality or major bleeding. We enrolled 248 consecutive patients (44.8% male; mean age 79.0 ± 6.4 years) undergoing TAVR. In addition to demographic and clinical examination, blood parameters were recorded before TAVR, at discharge, 1 month and 1 year. Hemoglobin levels before TAVR 12.1 ± 1.8 g/dL, 10.8 ± 1.7 g/dL at discharge, 11.7 ± 1.7 g/dL at first month, 11.8 ± 1.4 g/dL at first year (Hemoglobin values compared with pre-TAVR, P < .001, P = .019, P = .047, respectively). Mean platelet volume (MPV) before TAVR 8.72 ± 1.71 fL, 8.16 ± 1.46 fL at discharge, 8.09 ± 1.44 fL at first month, 7.94 ± 1.18 fL at first year (MPV values compared with pre-TAVR, P < .001, P < .001, P < .001, respectively). Other hematologic parameters were also evaluated. Hemoglobin, platelet count, MPV, and red cell distribution width before the procedure, at discharge, and at the first year did not predict mortality and major bleeding in receiver operating characteristic analysis. After multivariate Cox regression analysis, hematologic parameters were not independent predictors of in-hospital mortality, major bleeding, and death at 1 year after TAVR.
Citation - WoS: 3
The prognostic value of ORBIT risk score in predicting major bleeding in patients with acute coronary syndrome
(ELSEVIER, 2023) Günlü, Serhat; Kayan, Fethullah; Kılıç, Raif; Aktan, Adem; Kılıç, Raif; Aktan, Adem; Bernas, Altıntaş; Karahan, Mehmet Zülkif
Background: The most significant adverse effect of antithrombotic medication in acute coronary syndrome (ACS) is major bleeding, which is related to increased mortality. Studies on ORBIT risk score in predicting major bleeding in ACS patients are limited. Objective: This research aimed to examine whether the ORBIT score calculated at the bedside can identify major bleeding risk in patients with ACS. Methods: This research was retrospective, observational, and conducted at a single center. Analyses of receiver operating characteristics (ROC) were utilized to define the diagnostic value of CRUSADE and ORBIT scores. The predictive performances of the two scores were compared using DeLong's method. Discrimination and reclassification performances were evaluated by the integrated discrimination improvement (IDI), and net reclassification improvement (NRI). Results: The study included 771 patients with ACS. The mean age was 68.7 ± 8.6 years, with 35.3 % females. 31 patients had major bleeding. Twenty-three of these patients were BARC 3 A, five were BARC 3 B, and three were BARC 3 C. Bleeding history [OR (95 % CI), 2.46 (1.02–5.94), p = 0.021], hemoglobin levels [OR (95 % CI), 0.54 (0.45–0.63), p < 0.001], and age > 74 years [OR (95 % CI), 1.03 (1.01–1.06), p = 0.039] were independent predictors of major bleeding. The ORBIT score was an independent predictor of major bleeding in the multivariate analysis: continuous variables [OR (95 % CI), 2.53 (2.61–3.95), p < 0.001] and risk categories [OR (95 % CI), 3.06 (1.69–5.52), p < 0.001]. Comparison of c-indexes for major bleeding events revealed a non-significant difference for the discriminative ability of the two tested scores (p = 0.07) with a continuous NRI of 6.6 % (p = 0.026) and an IDI of 4.2 % (p < 0.001). Conclusion: In ACS patients, the ORBIT score independently predicted major bleeding.

Browse

Recent Submissions