Üniversite Öğrencilerinin Dini Tutumları ile Manevi Danışmanlık ve Rehberliğe Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, Mardin Artuklu Üniversitesi öğrencilerinin dini tutumları ile manevî danışmanlığa yönelik tutumları arasındaki ilişkinin ve bu tutumların cinsiyet, yaş fakülte ve sınıf düzeyine göre farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini Mardin Artuklu Üniversitesinde eğitim gören tüm lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem ise kolayda örnekleme yöntemiyle belirlenen 344 öğrenciyle sınırlandırılmıştır. Veri toplama aracı olarak katılımcıların demografik özelliklerini belirlemeye yönelik Demografik Bilgi Formu, Ok (2024) tarafından geliştirilen 26 maddelik Dini Tutum Ölçeği ve Altundağ (2022) tarafından geliştirilen 17 maddelik Manevî Danışmanlığa Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerin iç tutarlılığı Cronbach's α ile sırasıyla .91 ve .89 olarak tespit edilmiştir. Bulgular, dini tutum ile manevî danışmanlığa yönelik tutum arasında pozitif ve anlamlı bir ilişkinin varlığını göstermektedir (r = .280, p <.01). Cinsiyete göre her iki ölçek puanları arasında anlamlı fark bulunmazken (p> .05), yaş grupları bakımından yalnızca danışmanlık tutum puanlarında anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p = .043). Sınıf düzeyi açısından ise danışmanlığa yönelik tutum puanlarında anlamlı farklılıklar mevcutken (p=.003), dini tutum puanları sınıf etkisinden etkilenmemektedir (p> .05). Sonuç olarak, öğrencilerin dini inanç düzeyleri yükseldikçe manevî danışmanlık hizmetlerine yönelik olumlu tutumlarında da artış görülmüş ve öğrenim ilerledikçe danışmanlığa yönelik kabullerin güçlendiği belirlenmiştir. Araştırmanın sınırlılıkları arasında tek bir üniversite ile sınırlandırılmış örneklem ve kesitsel tasarım yer almakta olup, elde edilen bulguların genellenebilirliği bu koşullar ışığında yorumlanmalıdır.

This study aims to examine the relationship between the religious attitudes of Mardin Artuklu University students and their attitudes toward spiritual counseling. It also explores whether these attitudes differ according to gender, age, and grade level. The population of the study consists of all undergraduate students studying at Mardin Artuklu University. The sample was limited to 344 students selected through convenience sampling. The data collection tools used in the study were the Demographic Information Form, the 26-item Religious Attitude Scale developed by Ok (2024), and the 17-item Attitude Toward Spiritual Counseling Scale developed by Altundağ (2022). The internal consistency of the scales was determined to be 0.91 for the Religious Attitude Scale and 0.89 for the Attitude Toward Spiritual Counseling Scale, with Cronbach's α. The findings showed the existence of a positive and significant relationship between religious attitude and attitude toward spiritual counseling (r = .280, p < .01). While no significant difference was found between the two scale scores by gender (p > .05), significant differences were found in counseling attitude scores across age groups (p = .043). Additionally, significant differences were found in attitude scores toward counseling by grade level (p = .003), but religious attitude scores were not affected by grade level (p > .05). Consequently, as students' religious belief levels increased, their positive attitudes toward spiritual counseling services also increased. Moreover, their acceptance of counseling strengthened as their education progressed. Limitations of the study include the sample size being limited to a single university and the cross-sectional design. Therefore, the generalizability of the findings should be interpreted in light of these factors.