Determination of The Effect of Salicylic Acid Application on Salinity Stress at Germination Stage of Bread Wheat

Abstract

Under changing climate, abiotic stresses especially salinity have posed serious threats to modern crop production systems of staple crops and chemo-priming with salicylic acid offers a promising remedy. The present study aimed at ameliorating the adverse effects of salt stress through optimization of salicylic acid (SA) for two bread wheat genotypes (DZ17-1 and Empire Plus). The trial was comprised of chemo-priming with different SA levels including 0, 0.5, and 1 mM applied to the seeds of bread wheat genotypes exposed to different salinity levels (0, 50, 100, 150, 200 mM NaCl). The response variables included germination indices, roots length, and weight along with seedling traits. The results revealed that increasing the level of salinity had a negative effect on both genotypes of wheat and all traits studied. The DZ17-7 genotype was found to be more tolerant to salt stress. Among SA concentrations, 1 mM imparted a significant influence on germination, root traits, and seedling parameters. Although SA showed positive effects in salt stress conditions in the study, further studies are needed to clarify the role of SA in providing stress tolerance of plants.

Değişen iklim koşulları altında, abiyotik stresler, özellikle tuzluluk, temel ürünlerin üretiminde ciddi tehditler oluşturmakta ve salisilik asit bu etkilerin azaltılmasında umut verici bir çözüm sunmaktadır. Bu çalışma, iki ekmeklik buğday genotipine (DZ17-1 ve Empire Plus) salisilik asit (SA) uygulamasının tuz stresinin olumsuz etkilerini iyileştirmesi amaçlamıştır. Araştırmada, farklı tuzluluk seviyelerine (0, 50, 100, 150, 200 mM NaCl) maruz bırakılan ekmeklik buğday genotiplerinin tohumlarına 0, 0.5 ve 1 mM salisilik asit uygulanmıştır. Çalışmada çimlenme indeksleri, kök ve fide özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, artan tuzluluk seviyesinin hem buğday genotiplerini hem de incelenen tüm özellikleri olumsuz etkilediğini ortaya koymuştur. DZ17-7 genotipinin tuz stresine daha toleranslı olduğu bulunmuştur. SA konsantrasyonları arasında 1 mM, çimlenme, kök özellikleri ve fide parametreleri üzerinde önemli bir etki sağlamıştır. SA, çalışmada tuz stresi koşullarında olumlu etkiler gösterse de bitkilerin stres toleransını sağlamada SA'nın rolünü netleştirmek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.