Covid-19 ve zorunlu uzaktan eğitim sürecinin öğretmenlerin mesleki motivasyon ve mesleki doyumuna etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı Covid-19 pandemisi süresince yüz yüze eğitimin durdurulup zorunlu çevrimiçi eğitime geçiş sürecinin öğretmenlerde mesleki doyum ve motivasyon bağlamında yarattığı etkiyi incelemektir. Nitel bir araştırma olan bu çalışmada fenomenolojik desen kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak uzman görüşü alınmış 23 maddelik bir görüşme formu geliştirilerek Elâzığ ilinde devlet okullarında çalışan 45 öğretmene uygulanmıştır. Öğretmenlerin branşları İngilizce, Sınıf, Matematik, Sosyal Bilgiler, Bilişim Teknolojileri, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi, Türkçe, Fen Bilimleri, Müzik, Beden Eğitimi, Psikolojik Danışman ve Rehber Öğretmen ve Teknoloji Tasarım şeklindedir. Katılımcılar, okul öncesi, ilköğretim ve ortaöğretim öğretmenlerinden oluşmaktadır. Elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenerek raporlanmıştır. Katılımcılar ile yapılan görüşme sonrası verilen cevaplara göre altı ana tema ve bu temalara ilişkin alt temalar oluşturulmuştur. Bu ana temalar; teknolojik altyapı, sınıf yönetimi, öğretimin niteliği, eğitim öğretime uygun, ortam motivasyon, mesleki doyum, şeklindedir. Çalışmada teknolojik altyapının zorunlu uzaktan eğitim sürecinin başında yetersiz kaldığı, gerekli cihaz (tablet, telefon, bilgisayar, internet bağlantısı vb.) temininde zorluklar yaşandığı ancak ilerleyen zamanlarda sorunun çoğunlukla çözüldüğü sonucuna varılmıştır. Sınıf yönetimi ve eğitim-öğretime uygun ortamın hazırlanmasında sorun yaşanmış, öğrencilerin derse katılım konusunda istikrar gösterilmediği anlaşılmıştır. Ayrıca öğretim yöntemlerinden daha çok sunuş ve geleneksel yöntemlerin kullanıldığı sonucu çıkarılmıştır. Bu durumun öğretimin niteliğine yansıdığı, bahsedilen başlıkların öğretmen motivasyonuyla negatif yönde bir ilişkisi olduğu saptanmıştır. Dahası katılımcıların öğrencilerin derslerden geri kalmaması ve uzaklaşmaması için eğitim-öğretime her zamankinden daha çok önem verdiği ancak süreç içinde motivasyonlarının düştüğü ve mesleki doyumlarının azaldığı hissine kapıldıkları görülmüştür.

The purpose of this research is to examine the effects of compulsory distance education on teachers' job satisfaction and motivation during Covid-19 pandemia. Phenomenological design was used in the methodology of this qualitative research. A 23 item interview form was developed and applied to 45 teachers who work at public schools in Elâzığ. The teachers' fields are English, Maths, Social Studies, Information Technologies, Religion, Turkish, Science, Music, Phsical Education, Psychological Counseling and Guidance, Technology and Design. Also some statistics which are related to the research were used as data. The results of data were analysed with descriptive analysis. Six main themes and related sub-themes were generated. The participants answered some questions about the themes technological infrastructure, classroom management, education quality, convenient place for education-teaching motivation, job satisfaction. The resarch results show that participants' technological infrastructure was inconvenent and they have problems to provide technological devices (tablet, smartphone, computer, internet connection etc.), but after a while these problems were handled. According to results participants have problems about classroom management and building convenient place for education and the students didn't show stability about joining the classes. Also it is understood that mostly traditional teaching methods were used in online teaching classes. Consequently, this situation negatively affected education quality and teachers' motivation. Moreover paticipants give more importance to education and teaching than before but within the process they have the feeling of low motivation and job satisfaction.