İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ve belirsizlik toleransı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Türkiye'de üniversite hazırlık sınıflarında yabancı dil olarak İngilizce öğrenmekte olan öğrencilerin belirsizlik toleransı düzeyi ve dil öğrenme süreçlerinde kullanmakta oldukları stratejilerin arasındaki ilişkiyi incelemektir. Buna ek olarak çalışmada, yabancı dil öğrenmeye dair belirsizlik toleransı düzeyi ile kullanılan dil öğrenme stratejilerinin çeşitli demografik değişkenlere (cinsiyet, yaş, dil öğrenme deneyimi, sosyo-ekonomik durum vb.) göre nasıl değiştiği de analiz edilmiştir. Çalışmaya 2020-2021 akademik yılında Türkiye'nin yedi farklı bölgesinde bulunan 42 farklı üniversitede İngilizce hazırlık eğitimi almakta olan 529 öğrenci katılmıştır. Araştırmada kullanılan verilerin toplanması amacıyla; araştırmacı tarafından düzenlenen Demografik Bilgi Formu, Oxford (1990) tarafından hazırlanmış olup Cesur (2008) tarafından Türkçeye uyarlanan Dil Öğrenme Stratejileri Envanteri ve Ely (1995) tarafından hazırlanmış olup Erten ve Topkaya (2009) tarafından Türkçeye uyarlanan İkinci/Yabancı Dil Belirsizlik Toleransı Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistikler, bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi ve çoklu regresyon analizleri uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda; öğrencilerin belirsizlik toleransı ve strateji kullanımının orta düzeyde olduğu; en sık kullanılan stratejilerin üstbilişsel stratejiler ve en az kullanılan stratejilerin ise duyuşsal stratejiler olduğu tespit edilmiştir. Belirsizlik toleransı ve strateji kullanım düzeyinin cinsiyete, öğrenim görülen bölgelere, öğrenim görülen alanlara, mezun olunan lise türlerine, daha önce alınmış olan İngilizce eğitiminin süresine, ailelerin aylık gelir durumuna, anne/babaların eğitim düzeyine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği ancak yaşa göre anlamlı bir fark oluşturmadığı belirlenmiştir. Son olarak, dil öğrenme stratejileri ve belirsizlik toleransı arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuş; geliştirilen iki regresyon modelinin de anlamlı olduğu ve dil öğrenme stratejileri ile belirsizlik toleransının birbirinin güçlü yordayıcıları olduğu anlaşılmıştır. Çalışmanın bulguları, üniversite hazırlık öğrencilerinin İngilizce öğrenme süreçlerinde başarı elde edebilmeleri adına yabancı dil öğrenmeye yönelik tolerans düzeylerinin ve söz konusu düzeyin dil öğrenme stratejileri ile ilişkisinin dikkate alınmasının önemini göstermektedir.The aim of this study is to examine the relationship between ambiguity tolerance level and language learning strategies used by students learning English as a foreign language at the preparatory classes of higher education in Turkey. In addition, the study analyzes how the level of ambiguity tolerance and language learning strategies used vary according to diverse demographic variables (gender, age, language learning experience, socio-economic status, etc.). Five hundred and twenty-nine students studying at English preparatory classes at 42 different universities in Turkey participated in the study. The instruments utilized in the study were the Demographic Information Form prepared by the researcher, Language Learning Strategies Inventory prepared by Oxford (1990) and adapted into Turkish by Cesur (2008), and Second/Foreign Language Ambiguity Tolerance Scale prepared by Ely (1995) and adapted into Turkish by Erten and Topkaya (2009). In the analysis of data; descriptive statistics, independent samples t-test, one-way ANOVA, and multiple regression techniques were used. Results of the study showed that ambiguity tolerance and language strategy use of students were at a moderate level, and the most frequently used strategies were metacognitive strategies while the least used strategies were affective strategies. It was also determined that the levels of ambiguity tolerance and strategy use differ statistically according to students' gender, regions where they study, fields of study, types of high schools graduated, duration of previous English education, families' monthly income level, and parents' education level, but no significant difference was found among age groups. In addition, a significant positive relationship was found between language learning strategies and ambiguity tolerance. Finally, it was understood that the two regression models developed were significant, and that language learning strategies and ambiguity tolerance were strong predictors of each other. Findings of the study highlight the need to take into account the ambiguity tolerance levels and their relationships with the strategy use of preparatory university students if the aim is to achieve academically in English language learning.