Moderniteye karşı soyut sanatta tinsellik

Abstract

Kapitalizm, 19. yüzyılda endüstrinin gelişimiyle birlikte olgunlaşarak; makineleşmeyi, yeni kent yaşamını ve yeni toplumsal sınıfları doğurmuştur. Bu durum yavaş yavaş insanların davranışlarını, duygu ve düşüncelerini değiştirmiş, onları kültür krizinin içinde yabancılaşmış ve yalnızlaşmış bireyler haline getirmiştir. Sanatçılar da bu olumsuzluklara kayıtsız kalamamıştır elbette. Bütün bu olumsuzluklara karşı bazı sanatçılar, kendi iç dünyalarına kapanarak bir çıkış yolu aramışlardır. Bu çalışmada; yaklaşık bir buçuk asırlık bir süreçte oluşan, akılcı, bilimsel ve kentsel bir kültür olan modernite sürecine, dönemin sanatçılarının neden karşı çıktıklarının ve bunun neticesinde özü gereği tinsel olan soyut sanata neden yöneldiklerinin açıklanması amaçlanmıştır. Çalışma süresince; tez, kitap, dergi, makale, film vb. yerli ve yabancı kaynaklardan yararlanılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında, dönemin sanatçıları ve sanat eserleri, tez konusu bağlamında yorumlanarak, konuyla ilgili üretilen eserler ile desteklenmiştir. Sonuç olarak; modernitenin maddeci kültürü karşısında kendini çaresiz hisseden sanatçı, iç debisiyle tinsel yeni değişimler ve estetik formlar meydana getirme ihtiyacı duymuştur. Bu değişimler zamanla, anti-natüralist, içe dönük yaşantıyı doğrudan dışa aktaran bir resim anlayışı olan Soyut sanatı doğurmuştur. Bu noktada Soyut sanat, yeni bakış açısı ile geleneksel olandan uzaklaşan, bir anlamda sanatı iç gerçekliğin bütünsel doğasına dönüştüren önemli bir harekettir.

Capitalism matured with the development of industry in the 19th century; has created mechanization, new urban life, and new social classes. This situation gradually; It has changed the behavior, feelings, and thoughts of people, and made them alienated and isolated individuals in the cultural crisis. Of course, the artists were not indifferent to these negativities. Against all these negativities, some artists sought a way out by closing themselves in their inner world. This study; It is aimed to explain why the artists of the period objected to the process of modernity, which is a rational, scientific, and urban culture that took place in a period of about one and a half centuries, and as a result, why they turned to abstract art, which is inherently spiritual. During work; thesis, book, magazine, article, movie, etc. domestic and foreign resources were used. In the light of the findings, the artists and works of art of the period were interpreted in the context of the thesis topic and supported by the works produced on the subject. As a result; Feeling helpless in the face of the materialistic culture of modernity, the artist felt the need to create new spiritual changes and aesthetic forms with his inner flow. Over time, these changes gave birth to Abstract art, an understanding of painting that directly exports anti-naturalistic, introverted life. At this point, Abstract art is an important movement that moves away from the traditional with its new perspective and transforms it into the holistic nature of inner reality.