Horkheimer's Criticism of Husserl

No Thumbnail Available

Date

2013

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

SAGE PUBLICATIONS INC

Open Access Color

OpenAIRE Downloads

OpenAIRE Views

Research Projects

Organizational Units

Organizational Unit
02.06. Department of Philosophy / Felsefe Bölümü
2009 yılında kuruluş hazırlıklarına başlanan Bölümümüz 2010-2011 eğitim yılında lisans düzeyinde öğrenim vermeye başlamıştır. Bölümümüz 2014 yılı Haziran ayında ilk mezunlarını vermiştir. Bölümümüzde 2013 Eylül ayından itibaren Yüksek Lisans programı kapsamında eğitim öğretim faaliyetleri başlamıştır. Doktora düzeyinde öğrenim ise 2021 Bahar Yarıyılında başlamıştır. Mardin Artuklu Üniversitesi Felsefe Bölümünde kadrolu 2 doçent, 3 doktor öğretim üyesi, 1 öğretim görevlisi ve 4 araştırma görevlisi bulunmaktadır. Mardin Artuklu Üniversitesi Felsefe Bölümü çalışma alanlarının zenginliği üç anabilim dalı içerisinde kendini göstermektedir. Akademisyenlerimiz, Sistematik Felsefe ve Mantık, Felsefe Tarihi ve İslam Felsefesi anabilim dalları altında çalışmalarını sürdürmektedir. Bu üç anabilim dalı altında hem Batı Felsefesinin temel tartışma konuları ve akımları derslere yansıtılırken hem de Doğu felsefe geleneği sistematik bir biçimde ortaya konulmaktadır. Bölümümüz bunu yaparken, temel felsefe derslerinin yanı sıra, zengin seçmeli ders olanağı ile öğrencilerin kendi ilgi ve gereksinimleri doğrultusunda düşünce dünyasını genişletmesine imkân vermektedir.

Journal Issue

Events

Abstract

This article focuses on Max Horkheimer's criticism of Husserl's phenomenology in basic philosophical matters such as method, theory, logic, truth, metaphysics, etc. Horkheimer objects to Husserl's conception of philosophy as a mathesis universalis and of science as relativistic research. However, he finds Husserl's criticism of scientific rationalism the most important step for the legitimacy of philosophy. According to him, Husserl's method is intended to be a science of apriority. But his understanding of apriority is static, is radically abstract, and overlooks the dialectical relation. Therefore, his method is ahistorical and undialectical. Horkheimer does not interpret Husserl's idealism in the sense of classical idealism. However, he believes that the positivistic and Cartesian implications in Husserl's philosophy made his method less fruitful in concrete situations. Consequently, he calls Husserl's phenomenology abstract positivism, traditional theory and a bourgeois ideology. Horkheimer's critique focuses on Husserl's early period of phenomenology.

Description

Keywords

Critical theory, Max Horkheimer, Edmund Husserl, method, phenomenology, traditional theory

Turkish CoHE Thesis Center URL

Fields of Science

Citation

WoS Q

Scopus Q

Q1

Source

PHILOSOPHY & SOCIAL CRITICISM

Volume

39

Issue

7

Start Page

619

End Page

635
SCOPUS™ Citations

2

checked on Aug 03, 2025

Web of Science™ Citations

1

checked on Aug 03, 2025

Page Views

6

checked on Aug 03, 2025

Google Scholar Logo
Google Scholar™

Sustainable Development Goals

SDG data is not available